Héritier Françoise 1933-2017
Η Francoise Heritier, ανθρωπολόγος και εθνολόγος, ομότιμη καθηγήτρια του College de France, διαδέχθηκε το 1982 τον Claude Levi-Strauss στην έδρα της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και δίδαξε ως το 1988. Είχε πραγματοποιήσει δέκα αποστολές στη Δυτική Αφρική διεξάγοντας συνολικά πέντε χρόνια επιτόπια έρευνα στους ιθαγενείς πληθυσμούς Samo, Pana, Mossi, Bodo και Dogon. Ερευνήτρια από το 1967 ως το 1982 στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), δίδαξε στην Ecole pratique des Hautes Etudes (1959-1966) και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociates (1980-1998). Το επιστημονικό της έργο είναι αφιερωμένο στη συγκριτική μελέτη των συστημάτων συγγένειας της Μαύρης Αφρικής αλλά και στην ανθρωπολογική προσέγγιση σύγχρονων προβλημάτων των αστικών κοινωνιών, όπως η ηθική της αναπαραγωγής και της σεξουαλικότητας. Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου της Γαλλίας για το AIDS (1989-1994), μέλος της Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για την Ηθική, τιμήθηκε με υψηλές διακρίσεις της Γαλλικής Δημοκρατίας. Στην Francoise Heritier και στο έργο της είναι αφιερωμένος ο συλλογικός τόμος των J. - L. Jamard, e. Terray, M. Xanthakou, "En substances, textes pour Francoise Heritier", 2000. Έφυγε από τη ζωή στις 15 Νοεμβρίου 2017.
Το αλάτι της ζωής
Héritier Françoise
Κέλευθος (2013)
"Εσάς; Τι θα σας έλειπε περισσότερο, αν ήταν να χαθεί για πάντα από τη ζωή σας;" Αυτό αναρωτιέται η διακεκριμένη ανθρωπολόγος Φρανσουάζ Εριτιέ συνθέτοντας σταδιακά ένα μωσαϊκό μικρών προσωπικών "τίποτε", με τον αναγνώστη να βρίσκει τον εαυτό του τρώγοντας πεταλίδες πλάι στο κύμα, βγάζοντας ένα πετραδάκι από το παπούτσι του, παλεύοντας στα ψεύτικα με έναν φίλο, χουζουρεύοντας το πρωί στο κρεβάτι. Το "Αλάτι της ζωής" βραβεύτηκε ως το πιο αισιόδοξο βιβλίο του 2012 στη Γαλλία.
Οικογένεια και νέες μορφές γονεϊκότητας
Συλλογικό έργο
Opportuna (2010)
Μονογονεϊκές οικογένειες, ανασυντιθεμένες οικογένειες, οικογένειες ομοφυλοφίλων, παιδιά αγνώστου πατρός χ, ιατρικώς υποβοηθουμένη αναπαραγωγή, παρένθετη μητρότητα, σύμφωνο συμβίωσης, υιοθεσία· και πλάι σε αυτά η ψηφιακή πλέον οικογένεια, η τηλεόρασή και το ιντερνέτ ως ο τρίτος γονέας, η οικογένεια και τα νέα συμπτώματα... Νέοι τρόποι εγγραφής του θεσμού της οικογενείας στη συλλογικότητα, υπό το καθεστώς της παγκοσμιοποίησης και τις διεκδικήσεις των μειονοτήτων, επανεγγράφουν το φροϋδικό οικογενειακό μυθιστόρημα όχι πλεόν από την πλευρά του "παιδιού βασιλιά" αλλά βάσει τη...
Γυναίκες, φύλο, κοινωνίες
Συλλογικό έργο
Μεταίχμιο (2008)
Το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα έφερε σημαντικές κοινωνικές αλλαγές για τις γυναίκες σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες και ιδίως στη Γαλλία: την ελευθερία στη διακοπή της κύησης και στην αντισύλληψη, το δικαίωμα ψήφου και τη δυνατότητα ισάριθμης αντιπροσώπευσης στους πολιτικούς θεσμούς, τη θεαματική αύξηση της γυναικείας συμμετοχής στην εκπαίδευση και στην επαγγελματική δραστηριότητα. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι αλλαγές αυτές περιόρισαν την ανδρική κυριαρχία. Ζούμε σε μια εποχή γεμάτη παράδοξα και αντιφάσεις: υπάρχουν περισσότερες μορφωμένες, δραστήριες, εργαζόμενες γ...
Οι δύο αδελφές και η μητέρα τους
Héritier Françoise
Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου (2005)
Όταν μια κοινωνία θέτει απαγορευτικούς κανόνες που αφορούν τη σεξουαλικότητα, τι θέλει να απορρίψει και γιατί; Τι θέλει να προγράψει και τι να επιβάλλει; Ακολουθώντας τη γραμμή που χάραξε ο Claude Levi-Strauss, η Francoise Heritier ανανεώνει την ανθρωπολογική προβληματική σχετικά με την οικουμενική ισχύ της απαγόρευσης της αιμομιξίας, εισάγοντας την έννοια της "αιμομιξίας δευτέρου τύπου". Γιατί ορισμένες κοινωνίες θεωρούν αιμομικτική τη σχέση ανάμεσα σε συγγενείς εξ αίματος του ίδιου φύλου που μοιράζονται τον ίδιο σεξουαλικό σύντροφο; Και πώς σχετίζεται αυτή η απαγόρευση με...