Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο οδηγός περιέχει τις ενότητες: "Αναμνηστικές φωτογραφίες", "Βουτιές και χαλάρωση", "Σαν στο σπίτι σας", "Κλείστε τραπέζι" και "Έξοδος".

Ο οδηγός περιέχει τις ενότητες: "Αναμνηστικές φωτογραφίες", "Βουτιές και χαλάρωση", "Σαν στο σπίτι σας", "Κλείστε τραπέζι" και "Έξοδος".

Ψυχή και αγάπη για δουλειά Τα βιβλία, όπως και οι ταξιδιωτικοί οδηγοί, γράφονται εύκολα -λίγα όμως είναι καλά και διαβάζονται με ευχαρίστηση. Πολλή πληροφορία για κάθε τόπο της πατρίδας μας μπορείς να βρεις στο διαδίκτυο, σε φυλλάδια, σε βαριές πολυτελείς εκδόσεις, αλλά δεν είναι πάντα σωστή και ασφαλής για δημοσίευση. Εύκολα μπορείς να αντιγράψεις την ιδέα ενός ανθρώπου και να της βάλεις έντεχνα τη δική σου σφραγίδα, αλλά ποτέ δεν θα γίνει δική σου, ούτε θα σου "πιστωθεί", ούτε θα το ευχαριστιέσαι πραγματικά, όσα χρήματα κι αν πάρεις. Κι αν τα χρήματα μπορούν βραχυχρό...

Επτά νησιά υπερπαραγωγή! Στη βραχονησίδα του Παππού το καΐκι δεν γινόταν να σταθεί με τίποτα και ο καπετάνιος έδωσε την εντολή: Πήδα! Η αιώρηση μαζί με τα φωτογραφικά ήταν επιτυχής. Στάθηκα όρθιος στα κοφτερά βράχια και συνέχισα για το μοναστήρι. Το βουητό στην είσοδο του καθολικού με πτόησε. Μέλισσες, σφήκες... πολλές. Είπα θα βοηθήσει η Παναγιά, έσκυψα και μπήκα μέσα γρήγορα. Κανένα πρόβλημα. Σβούρες κάτω από εκκλησάκι της Ανάληψης, στο βόρειο άκρο της Αλοννήσου, ευτυχώς με μπουνάτσα αυτήν τη φορά. Ξεχωρίζουν ψηλά κάτι ασπρισμένα βράχια. Αποκλείεται να είναι αυτό το μ...

Από το No 24 στο No 1 Κανονικά αυτός ο ταξιδιωτικός οδηγός θα έπρεπε να αριθμείται ως 24ος και όχι ως 1ος. Και αυτό γιατί εμείς, απλά, συνεχίζουμε να κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε πολύ καλά σε ένα νέο για την ομάδα μας εκδοτικό συγκρότημα. Το πώς και γιατί συνέβη αυτή η "μεταγραφή" πιθανότατα δεν ενδιαφέρει κανέναν. Το πιο σημαντικό είναι ότι εμείς κυκλοφορήσαμε κανονικά τον οδηγό για την Κεφαλονιά, τη Ζάκυνθο και την Ιθάκη που είχαμε υποσχεθεί. Έχουμε για άλλη μια φορά βάλει τα δυνατά μας και πιστεύουμε πλέον πως η "δική μας συνταγή" δεν αντιγράφεται. Όπως δεν αντιγράφετα...

Όπου πατάει ρόδα... δεν φυτρώνει χορτάρι! Θα το δείτε γραμμένο ξανά μέσα στις σελίδες που ακολουθούν. Το επαναλαμβάνουμε για να μην το ξεχάσει κανείς. Γιατί στην Ελλάδα η οδήγηση οχήματος 4x4, SUV, pickup, τζιπ, αγροτικού -πείτε το όπως θέλετε- για κάποιο περίεργο λόγο έχει συνδεθεί με την ασυδοσία, εντός και εκτός δρόμου. Τα μάτια μας έχουν δει πολλά. [...] Είναι ντροπή! Από την άλλη, δεν είναι καθόλου ντροπή να ακολουθείς μια ορεινή διαδρομή σε πατημένο δασικό δρόμο και να απολαμβάνεις με όλες σου τις αισθήσεις το τοπίο. Να κάνεις πολλές στάσεις για να περπατήσεις, να πιε...

[...] Ο οδηγός που κρατάτε στα χέρια σας επιχειρεί να σας γνωρίσει τα βουνά της Ελλάδας, μέσα από διαδρομές που αναδεικνύουν τη φύση, την ιστορία και τον πολιτισμό, με σεβασμό στα πολύτιμα οικοσυστήματα που απειλούνται. Για το λόγο αυτό, στον οδηγό αυτό θα βρείτε πολλές προτάσεις γαι ορεινή πεζοπορία, διαδρομές σε παλιά μονοπάτια, καθώς και δεκάδες υπαίθριες δραστηριότητες. [...] Νέλλη Καψή

Αν θέλουμε να πιστέψουμε τον Ηρόδοτο, στον ευρύτερο χώρο της αρχαίας Θράκης (παράλια Αιγαίου, Ελλησπόντου, Βοσπόρου και από τις ακτές του Εύξεινου Πόντου ως τη Μακεδονία) κατοικούσε το δεύτερο σε πληθυσμό έθνος της γης (μετά τους Ινδούς), οι Θράκες. Η χώρα τους είχε προνομιακή θέση δίπλα στα στενά που ενώνουν την Ευρώπη με την Ασία και την ανέδειξε σε κέντρο διάδοσης, διασποράς και διακίνησης αγαθών, ιδεών και πολιτισμών. Την ίδια όμως στιγμή την έκανε τόσο επιθυμητή, ώστε οι εχθρικές επιδρομές και οι πολεμικές συγκρούσεις να μην έχουν τελειωμό στους αιώνες. Οι Θράκες είχα...

Σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό όλα κινούνται. Οι επιβάτες, οι εργαζόμενοι, τα εμπορεύματα, το ίδιο το τρένο... Η ταχύτητα κίνησής τους είναι σημάδι των καιρών. Σήμερα το ξέρουμε καλά, όλα κινούνται πιο γρήγορα. Μοναδική σταθερά, σημείο αναφοράς, ο ίδιος ο σταθμός με τις εγκαταστάσεις του. Οι αιώνες περνούν 19ος-20ος-21ος, αλλά οι σταθμοί παραμένουν στη θέση τους και οι περισσότεροι αποτελούν κομμάτια της σύγχρονης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας. Μην παραξενεύεστε καθόλου. Ο σταθμός της Ολυμπίας είναι αρχαιοπρεπής, της Πελοποννήσου εκλεκτικιστικός, του Βόλου μας φέρνει π...

Δεν έτυχε να γεννηθώ ούτε να μεγαλώσω σε κάποιο "αρχοντικό". Πάντα στα σπίτια όπου έμενα η αρχιτεκτονική ήταν ταπεινή, λαϊκή, σοφή όμως κι αυτή με τον τρόπο της. Τα μεγάλα και ωραία αρχοντόσπιτα όμως τα θαύμαζα ανέκαθεν. Δεν ζήλευα τον πλούτο των ιδιοκτητών τους, αλλά τη μοναδική αίσθηση τού να ξυπνάς κάθε μέρα και να περνάς τις ώρες σου μέσα σε έναν αισθητικά και λειτουργικά άρτιο χώρο. Στεφόμουν και αυτούς τους φιλοσοφημένους αρχιτέκτονες που όχι μόνο εκπλήρωναν τις ανάγκες - απαιτήσεις του εκάστοτε ιδιοκτήτη, αλλά έβρισκαν λύσεις μαγικές, ενώ ταυτόχρονα εξέφραζαν κομμάτι...

Για έναν περίεργο λόγο άρχισα να διαβάζω ξανά τα εισαγωγικά κείμενα που αναφέρονται σε νησιά των Κυκλάδων. Από πέρυσι μέχρι σήμερα έχουμε κυκλοφορήσει τρεις οδηγούς "Ανακαλύψτε την Ελλάδα", που αναφέρονται σε 18 ονειρεμένους μικρόκοσμους του Αιγαίου. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό... Μα κανένας να μη μοιάζει με τον άλλο! Να είναι τόσο κοντά και τόσο μακριά συνάμα. Ο ίδιος ουρανός, η ίδια θάλασσα, παρόμοιας μορφολογίας τοπίο κι όμως τόσο πολλές ιδιαιτερότητες και τόσο έντονη ταυτότητα... αισθητική, πολιτισμική. Είναι να αναρωτιέται κανείς. Ένα στενό μερικών εκατοντάδων μέτρων χω...

Τα ονομάζουμε μικρούς παραδείσους, τους δίνουμε τον χαρακτηρισμό της όασης, τα φορτώνουμε με κοσμητικά επίθετα και ανακαλύπτουμε στην αγκαλιά τους τη "μουσική" της ηρεμίας και την ανθρώπινη επαφή με συνοδοιπόρους σαν κι εμάς στο ταξίδι της "άγονης γραμμής". Αυτά για εκείνους που τα αγαπούν πολύ και τα θεωρούν παρθένους θησαυρούς στην ελληνική θάλασσα. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που μιλά με σκληρή γλώσσα για το πολύωρο ταξίδι, την απουσία παροχών και υπηρεσιών, τον εγκλωβισμό σε "σχήματα" διακοπών που ανήκουν στο παρελθόν και τόσα άλλα. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται...

Καλώς ήλθατε σε έναν διαφορετικό "κόσμο". Θα χρειαστεί να αναγνωρίσετε τον δικό του κώδικα συμπεριφοράς, αλλά και εκείνον τον μοναδικό κώδικα τιμής. Είναι ένας κόσμος αντρικός, αλλά γεμάτος ευαισθησίες, γεμάτος καμπύλες, που τιμά τη γυναίκα με τον δικό του τρόπο. Δίνει το όνομά της στο σκαρί, τη σκαλίζει σαν γοργόνα στην πλώρη, την προσκυνά σαν Παναγιά και βάζει την εικόνα της δίπλα σε εκείνη του Αϊ-Νικόλα. Είναι ο κόσμος αυτός που χρησιμοποιεί ακόμα τα χέρια του σαν εργαλείο αναντικατάστατο. Μοιάζει να αδιαφορεί γι' αυτά. Τα κακομεταχειρίζεται, τα πληγώνει, μα δεν σταματά...

Η Ελλάδα είναι ένα από τα λίγα μέρη του κόσμου που το ταξίδι στον χρόνο, ιδιαίτερα στο παρελθόν, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται! Παίρνεις μια βαθιά εισπνοή, κλείνεις τα μάτια και πραγματοποιείς αυτό το μετέωρο βήμα περνώντας την "πύλη" ενός -οποιουδήποτε- αρχαιολογικού χώρου. Το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως ανοίγοντας και πάλι τα μάτια είναι μαγικό. Μετράς τις χιλιετίες πολιτισμού και αρχίζεις την περιήγηση, το ατέλειωτο ταξίδι. Ακόμα και οι πέτρες έχουν μιλιά και θα πρέπει να προσέχεις πού πατάς. Δίνεις την ευκαιρία στην ψυχή σου να πάρει κι εκείνη μια ανάσα και...

Τουλάχιστον τα μισά και... κάντε κάτι να χωρέσουν! Αυτή ήταν η εντολή και ταυτόχρονα η υπόσχεση που δώσαμε ο ένας στον άλλο. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας στα Δωδεκάνησα, το νοτιοανατολικό νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας, που ακουμπάει στα παράλια της Μικράς Ασίας, προσφέρει σπάνιες εικόνες, αξέχαστες εμπειρίες και μπορεί να αγκαλιάσει όλες τις "συνομοταξίες" των ταξιδευτών. Από τα ανεξερεύνητα μικρονήσια όπως οι Αρκιοί μέχρι τη χλιδή της Ρόδου, ο καθένας μπορεί να βρει το ιδανικό πεδίο έκφρασης στις διακοπές του. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές ώστε ο αριθμός "Δώδεκα" μοιάζε...

Δρόμοι του νερού, δρόμοι πολιτισμού, ροή ασταμάτητη κι ένας ακόμη διάλογος του ανθρώπου με τη φύση. "Από πού 'σαι ποταμάκι; Από κείνο το βουνό"...Το παιδικό ποίημα για ακόμα μια φορά στα χείλη κουβαλώντας μαζί του μνήμες και εικόνες που έχουν χαραχτεί ανεξίλητα μέσα μας. Θυμηθείτε την πρώτη φορά που βάλατε το χέρι σας μέσα σε ένα ποτάμι... δεν φανταζόσασταν ποτέ πόση δύναμη έχει η ροή του! Ο ποταμός είναι ένας μονίμως κινούμενος υγρός όγκος που στο πέρασμά του δημιουργεί εικόνες, ήχους σαν μουσική και προσφέρει ζωή αν τον σεβαστείς κι εσύ. Κάποιες φορές μάλιστα ορμάει στο κ...

Λένε πως ο χρόνος στα ορεινά κυλάει πιο αργά. Η θέα είναι καλύτερη και η αίσθηση ελευθερίας ανυπέρβλητη. Ακόμη μιλάνε για καθαρό αέρα, για μεγαλύτερη και στενότερη επαφή με το θείο, για κάθε είδος ορεινά "καταφύγια" αλλά και για κατακτήσεις κορυφών ως διακρίσεις. Σημείο αναφοράς για όλα τα παραπάνω είναι ο άνθρωπος, αυτός που διαλέγει να ζητήσει ή απλά να εκδράμει σε μεγάλο υψόμετρο. Καθώς απομακρύνεται από τα πεδινά, αρχίζει να αισθάνεται τον ίδιο περίεργο φόβο και σεβασμό με εκείνον που θα ένιωθε στη μέση του πελάγους... Δεν είναι απίστευτο πως εμείς οι Έλληνες ζούμε σε μ...

Όλες οι κουκκίδες στον χάρτη του ελληνικού αρχιπελάγους έχουν όνομα. Ακόμα και οι πιο μικρές. Τις βλέπεις από ψηλά και σε πιάνει μια λαχτάρα να βρεθείς εκεί. Σε χαμηλή πτήση πάνω από τα νησιά του Αιγαίου συνήθως το μάτι κολλάει σε μικρά πάλλευκα σύνολα που εκτυφλωτικά επιστρέφουν στον ουρανό το φως του ήλιου. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως πρόκειται για "χώρες", αυτόνομες κοινωνίες, μικρές πολιτείες ανθρώπων σε χρώμα που δεν επιλέχθηκε τυχαία. Θα περίμενε κανείς πως με παρόμοια ονομασία και ένα κυρίαρχο χρώμα, θα έμοιαζαν μεταξύ τους. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Πολύ ξε...

Οι παραλίες ανήκουν στους ανεκτίμητους θησαυρούς της Ελλάδας. Μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί; Είναι αναπόσπαστο κομμάτι του φυσικού μας πλούτου αλλά πολιτισμό δεν "παράγουν". Ποιος είπε όμως ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Κοιτάξτε τις μικρές κοινωνίες των ανθρώπων που σχηματίζονται σε καθεμία θαλασσινή αγκαλιά. Από το Super Paradise όπου η μουσική ακούγεται πιο δυνατά από τα κύματα και τις ομιλίες των ανθρώπων μέχρι τον Κήπο της Σαμοθράκης όπου το μπάνιο είναι τελετουργία κάθαρσης, οι λουόμενοι εναποθέτουν έστω και για μερικές ώρες τον δικό τους "πολιτισμό" στην ακρογιαλιά...

Φάρος. Μια λέξη σύμβολο και μια γνήσια πηγή έμπνευσης. Θα μας πείτε ρομαντικούς και ίσως δεν θα έχετε άδικο. Σκεφτείτε όμως αυτή τη δέσμη φωτός που εκπέμπεται σταθερά, περιοδικά στο δυσδιάκριτο τη νύχτα όριο ανάμεσα στη γη και τη θάλασσα. Δώστε σημασία σε αυτή τη φωτεινή ακτίνα που μετριέται σε ναυτικά μίλια, αλλά έχει αξία μη μετρήσιμη. Ξεχάστε τα ηλεκτρικά βοηθήματα ναυσιπλοΐας που περισσεύουν στον 21ο αιώνα και κάνουν ασφαλή τα θαλασσινά ταξίδια και ελάτε μαζί μας σε μια μοναχική περιήγηση γεμάτη ευαισθησία. Οι πέτρινοι πύργοι των φάρων θα παρελαύνουν στις σελίδες που ακ...