Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Ε΄ βιβλίο του Υπομνήματος του Πρόκλου αποτελεί ένα είδος μετάβασης από το πρώτο μέρος του διαλόγου, που αφορούσε τις Ιδέες, στο δεύτερο μέρος που αφορά το Ένα και τις υποθέσεις γύρω από το Ένα. Χωρίζεται σε τρία μέρη και χαρακτηρίζεται κυρίως από την προσπάθεια του Πρόκλου να διευκρινίσει με παραδείγματα τη διαλεκτική μέθοδο του Παρμενίδη, με την οποία ο Παρμενίδης προτρέπει τον Σωκράτη να εξασκηθεί προκειμένου να αντιληφθεί καλύτερα τη θεωρία των Ιδεών και γενικά τη μεταφυσική πραγματικότητα. Στο α΄ μέρος τονίζεται η αναγκαιότητα της εξάσκησης στη διαλεκτική προκειμένου...

[...] Στο τμήμα του Υπομνήματος που περιλαμβάνεται στον παρόντα τόμο ο σχολιασμός αρχίζει με την αναφορά στον μύθο του σπηλαίου, με τον οποίο αρχίζει το έβδομο βιβλίο της "Πολιτείας". Η αλληγορία αυτή, δηλωτική της σχέσης του ανθρώπου με τις περιοχές της πραγματικότητας, είναι ένας απώτερος συμβολισμός της μετάβασης από τον κόσμο που γίνεται αντιληπτός μέσω των αισθήσεων προς τον ανώτερο κόσμο του νοητού και των Ιδεών. Μια αλληγορία την οποία ο Πλάτων επεκτείνει και στον δημόσιο βίο της πόλης, με τον καθορισμό των πολιτικών καθηκόντων των φιλοσόφων. Στη συνέχεια η ανάλυση...

[...] Το σωζόμενο αυτό έργο σχολιάζει τον "Παρμενίδη" του Πλάτωνα μέχρι το 142b. Χωρίζεται, μάλιστα σε δύο μεγάλα μέρη, εκ των οποίων το πρώτο εξετάζει τις Ιδέες και το δεύτερο το ύψιστο Ένα. Φαίνεται, όμως, πως το υπόμνημα δεν σώζεται ολοκληρωμένο καθώς σταματά απότομα. Ο R. Klibansky στο βιβλίο του Ein Proklosfund und seine Bedeutung (Χαϊδελβέργη 1969) εκδίδει αποσπάσματα από μια λατινική μετάφραση του υπομνήματος του Πρόκλου στον Παρμενίδη, η οποία περιέχει και το χαμένο τέλος του υπομνήματος. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Στο Γ΄ και στο Δ΄ βιβλίο του Υπομνήματος ο Πρόκλος ασχολείται με την τελειοποίηση της σωκρατικής θεωρίας περί Ιδεών από τον Παρμενίδη μέσα στον πλατωνικό διάλογο. Πιο συγκεκριμένα τα δύο βιβλία ασχολούνται με τα τέσσερα δασικά ζητήματα που αφορούν τις Ιδέες: "Υπάρχουν Ιδέες;" "Ποια πράγματα έχουν Ιδέες και ποια όχι;" "Πώς τα αισθητά μετέχουν στις Ιδέες;" "Πού είναι εγκατεστημένες οι Ιδέες;" Τα πρώτα δυο από τα τέσσερα ζητήματα εξετάζονται.στο Γ΄ βιβλίο, τα άλλα δύο στο Δ΄ βιβλίο. Το πρώτο, μάλιστα, ζήτημα δεν εξετάζεται μέσα στον πλατωνικό Παρμενίδη, αλλά ο Πρόκλος το εξετά...

- "Περί του πάντα σπουδαίον ελεύθερον είναι": Το έργο αυτό εικάζεται ότι ανήκει στη νεανική περίοδο του Φίλωνα, καθώς νωπές φαίνονται οι διδασκαλίες των φιλοσοφικών σχολών. Ο Φίλων πρέπει να το συνέταξε πριν ακόμη αρχίσει να ερμηνεύει την "Πεντάτευχο". Στην παρούσα πραγματεία προσπαθεί να αποδείξει το στωικό παράδοξο ότι "ο σοφός είναι ελεύθερος". Αρχικά λοιπόν αναφέρει το αντικείμενο με το οποίο θα ασχοληθεί καθώς και το θέμα της προηγούμενης πραγματείας του, "ο φαύλος είναι δούλος". Διευκρινίζει ότι οι ύψιστες αυτές διδασκαλίες και δόγματα υπερβαίνουν τη διανόηση των απα...

Στον παρόντα τόμο συμπεριλαμβάνεται το δεύτερο και τελευταίο μέρος του Ε΄ βιβλίου, και πιο συγκεκριμένα οι 7 υπόλοιπες ενότητες του βιβλίου αυτού.

Μετά τα 10 δώρα του δημιουργού προς τον κόσμο και μετά τη δημιουργία των αστέρων, η οποία περιγράφηκε στο προηγούμενο βιβλίο, ο Πρόκλος, ακολουθώντας την πορεία του πλατωνικού Τίμαιου, ασχολείται στο Ε΄ και τελευταίο βιβλίο του "Υπομνήματος στον Τίμαιο" με τους γενεσιουργούς θεούς, δηλαδή τους θεούς οι οποίοι είναι πλέον συνδεδεμένοι με τη γένεση, τον υποσελήνιο κόσμο του γίγνεσθαι, και οι οποίοι παράγουν τα θνητά όντα. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Από τους διάλογους του πνευματικού του γενάρχη, ο Πρόκλος, εκτός από την Πολιτεία, υπομνημάτισε τον Κρατύλο τον Παρμενίδη, τον Τίμαιο, τον πρώτο Αλκιβιάδη, τον Φίληβο, τον Θεαίτητο, τον Σοφιστή. τον Φαίδρο, τον Φαίδωνα και τμήματα του Συμποσίου - και ίσως τον Πρωταγόρα, τον Γοργία και τους Νόμους. Από τα υπομνήματα αυτά πολλά δεν σώζονται και άλλα έχουν μερικό ως προς το σχολιαζόμενο σύγγραμμα χαρακτήρα. Η "Πολιτεία" είναι ο διάλογος που αποτέλεσε κεντρικό σημείο αναφοράς για το πλατωνικό έργο. Σύμφωνα με τους καθορισμούς του υποτίτλου της, το αντικείμενο της είναι "περί δ...

Όπως ήδη έχει αναφερθεί στον πρόλογο του Γ΄ βιβλίου και το Δ΄ βιβλίο αποτελούν μία ενότητα και ασχολούνται με τα 10 δώρα που προσέφερε ο δημιουργός στον κόσμο. Για τον λόγο αυτό το Δ΄ βιβλίο δεν έχει πρόλογο. Αναφέρεται μάλιστα στα τελευταία τρία δώρα προς τον κόσμο εκ μέρους του δημιουργού, και πιο συγκεκριμένα στον χρόνο (8ο δώρο) που αποτελεί εικόνα της αιωνιότητας, στους αστέρες (9ο δώρο) οι οποίοι αποκαλύπτουν τον χρόνο, και στην πληρότητα του κόσμου (10ο δώρο), η οποία κάνει τον κόσμο όμοιο με το νοητό υπόδειγμά του. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)

Οι ιστορικές αφηγήσεις και η καταγραφή της ζωής και των ηθών λαών της Ανατολής από έναν γιατρό και ιστορικό σύγχρονο του Ηρόδοτου, μέσα από τα σωζόμενα μέρη του έργου του.

Συνέχεια στην περί ψυχής εξέταση. Η αρμονία της ψυχής. Το είδος (σχήμα-μορφή) της ψυχής. Οι δυνάμεις και οι ενέργειες της ψυχής.

Από τους διάλογους του πνευματικού του γενάρχη, ο Πρόκλος, εκτός από την Πολιτεία, υπομνημάτισε τον Κρατύλο τον Παρμενίδη, τον Τίμαιο, τον πρώτο Αλκιβιάδη, τον Φίληβο, τον Θεαίτητο, τον Σοφιστή. τον Φαίδρο, τον Φαίδωνα και τμήματα του Συμποσίου - και ίσως τον Πρωταγόρα, τον Γοργία και τους Νόμους. Από τα υπομνήματα αυτά πολλά δεν σώζονται και άλλα έχουν μερικό ως προς το σχολιαζόμενο σύγγραμμα χαρακτήρα. Η "Πολιτεία" είναι ο διάλογος που αποτέλεσε κεντρικό σημείο αναφοράς για το πλατωνικό έργο. Σύμφωνα με τους καθορισμούς του υποτίτλου της, το αντικείμενο της είναι "περί δ...

Το Γ΄ και το Δ΄ βιβλίο του Υπομνήματος του Πρόκλου στον Τίμαιο αποτελούν μία ενότητα και περιέχουν τα 10 δώρα που, κατά τον Πλάτωνα και κατά την ερμηνεία του Πρόκλου (τόμ. ΙΙ, σελ. 5.17-31 Diehl), δώρισε ο δημιουργός στο σύμπαν. [...] Με άλλα λόγια τα 6 πρώτα δώρα αφορούν το σώμα του σύμπαντος, το 7ο δώρο την ψυχή του σύμπαντος, και τα υπόλοιπα τρία δώρα τους αστέρες και τον χρόνο. Τα πρώτα 7 δώρα περιέχονται στο Γ΄ βιβλίο του Υπομνήματος, το οποίο ασχολείται με τη δημιουργία του σώματος και της ψυχής του σύμπαντος, ενώ τα υπόλοιπα 3 στο Δ΄ βιβλίο, το οποίο αφορά τους αστέ...

Στον Σαλούστιο, νεοπλατωνικό φιλόσοφο του 4ου αι. μ.Χ., αποδίδεται το φιλοσοφικό σύγγραμμα "Περί θεών και κόσμου". Υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους υψηλόβαθμους του Ιουλιανού, καθώς και στενός φίλος του αυτοκράτορα. Ήταν οπαδός της εθνικής θρησκείας και υποστήριζε την επιστροφή στην αρχαία θρησκεία. Συνέταξε ένα έργο εκλαϊκευμένης φιλοσοφίας, στο οποίο αναλύει τον κρυφό συμβολισμό πίσω από κάθε μύθο, καθώς και τις τελετές μύησης. Παρουσιάζει με τρόπο απλό και κατανοητό τις σημαντικότερες φιλοσοφικές θεωρίες. Για τον Αττικό, εκπρόσωπο του πλατωνισμού του 2ου αι. μ.Χ., έ...

Το Κοράνι είναι το αρχαιότερο και, μέχρι σήμερα, το τελειότερο έργο της κλασικής αραβικής πεζογραφίας. Για τους μουσουλμάνους είναι ο αλάθητος λόγος του Θεού, ένα αντίγραφο του Βιβλίου του Θεού, το οποίο υπάρχει στον ουρανό και αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μωάμεθ από το Πνεύμα του Θεού, τον αρχάγγελο, δηλαδή, Γαβριήλ. Οι αποκαλύψεις του Κορανίου αρχικά απλώς εντυπώνονταν στη μνήμη εκείνων στους οποίους τα αφηγείτο ο Μωάμεθ, ενώ κάποια εδάφια γράφονταν πάνω σε φύλλα φοινικιάς, σε πέτρες και κάθε άλλο υλικό που μπορούσε να χρησιμοποιηθεί· τα υλικά αυτά έμπαιναν σε ένα ειδικό κα...

Συνέχεια στον σχολιασμό του Τίμαιου. Ο μύθος της Ατλαντίδας.

Με τον τίτλο "Ελληνική ανθολογία" είναι γνωστή μια συλλογή 4.000 περίπου επιγραμμάτων, που στο μεγαλύτερο μέρος τους σώζονται στο χειρόγραφο της Παλατινής Βιβλιοθήκης της Χαϊδελβέργης (αριθ. gr. 23), του οποίου ένα τμήμα βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού (αριθ. gr. suppl. 384). Η συλλογή αυτή του Παλατινού χειρογράφου, γνωστή ως "Παλατινή ανθολογία", διαμορφώθηκε στα τέλη του 10ου αι. μ.Χ. στηριγμένη σε μια προηγούμενη Ανθολογία των Κων. Κεφαλά (αρχές 10ου αι.), που κι αυτός με τη σειρά του είχε βασιστεί σε προηγούμενες ανθολογίες του Μελέαγρου από τα Γάδαρα, το...