Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με το όνομα του Καλλισθένη του Ολύνθιου, ιστορικού του 4ου αι. π.Χ., σώζεται εσφαλμένα ένα μυθιστόρημα με τον τίτλο "Βίος Αλεξάνδρου του Μακεδόνος". Το έργο αυτό, που περιγράφει τη γέννηση, τα κατορθώματα και τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου, συνετέθη από άγνωστο σε εμάς συγγραφέα, ο οποίος συνήθως κατονομάζεται ως Ψευδο-Καλλισθένης, κάποια στιγμή μεταξύ του θανάτου του Μακεδόνα βασιλιά (323 π.Χ.) και της πρώτης σωζόμενης διασκευής του (3ος αι. μ.Χ.). Έκτοτε γνώρισε τεράστια διάδοση και εξακολούθησε καθ' όλη τη διάρκεια της ύστερης αρχαιότητας και του Μεσαίωνα να υφίσταται επεξ...

Η πραγματεία εξετάζει τέσσερις αρετές, την ανδρεία, τη φιλανθρωπία, τη μετάνοια και την ευγενική καταγωγή. Πρώτα εξετάζεται η ανδρεία, η οποία συνδυάζεται με τη γνώση και αντιδιαστέλλεται από το άλογο θράσος το οποίο επιδεικνύει κανείς με αγριότητα στον πόλεμο. Την αληθινή ανδρεία την επιδεικνύει ο σοφός άνθρωπος σε διάφορες περιστάσεις της ζωής, τόσο σε καιρό ειρήνης, όσο και σε καιρό πολέμου. Σε καιρό ειρήνης η ανδρεία επιδεικνύεται: με την περιφρόνηση του υλικού πλούτου και με την υιοθέτηση της απλότητας και του αληθινού πλούτου που είναι ο πνευματικός, με την περιφρόνη...

[...] Έργα του Αλκιδάμαντα ακέραια σώθηκαν δύο: ένας εριστικός λόγος που επιγραφόταν "Περί των τους γραπτούς λόγους γραφόντων ή περί σοφιστών" και "Ο Οδυσσεύς κατά Παλαμήδους προδοσίας" (η γνησιότητα του οποίου αμφισβητείται έντονα). Ο πρώτος είναι επίθεση εναντίον εκείνων που "επεξεργάζονται γραπτώς τους λόγους τους" - και ο κυριότερος μέσα σ' αυτούς είναι ο Ισοκράτης-, ενώ στον δεύτερο λόγο εμφανίζεται να μιλάει ο Οδυσσέας κατηγορώντας ενώπιον άλλων Ελλήνων τον Παλαμήδη και να ζητάει την καταδίκη του για την υποτιθέμενη προδοσία του και τη συνεννόησή του με τους Τρώες. Α...

[...] Πνεύμα οξύ και πολυμαθές ο Πρόκλος, χωρίς, όμως, αυστηρή επιστημονική επιχειρηματολογία, θα συνδυάσει σε ένα λεπτομερές και πλήρες, ιδιαίτερα όμως πολύπλοκο και δυσνόητο σύστημα ολόκληρη τη νεοπλατωνική φιλοσοφία, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί ως τις μέρες του. Με αριστοτεχνικό τρόπο θα πλάσει ένα ενιαίο σύστημα στο οποίο θα συμπεριλάβει τον έναν ύψιστο θεό (το Ένα ή Αγαθό), τους επιμέρους θεούς, τους αγγέλους, τους δαίμονες, τις ψυχές και άλλες ανώτερες και κατώτερες υπάρξεις. Δεν μπορούμε να του αποδώσουμε πρωτοποριακές ιδέες μέσα στον νεοπλατωνισμό, (ίσως αυτό να μην...

Η «Σούδα» αποδίδει στον Αριστόξενο 453 έργα, αριθμός που μαρτυρεί παρατεταμένη διάρκεια ζωής και μεγάλη συγγραφική δραστηριότητα, κάτι που διέκρινε και το δάσκαλό του, τον Αριστοτέλη. Ωστόσο, ο αριθμός αυτός θεωρείται υπερβολικός και μέσα σε αυτόν θα έχουν συμεριληφθεί σημειώσεις και έργα μαθητών του, ενώ δεν αποκλείεται και ο αριθμός να αναφέρεται σ το σύνολο των βιβλίων τα οποία καταλάμβανανα τα έργα του. Δυστυχώς το σύνολο σχεδόν της συγγραφικής του δραστηριότητας χάθηκε. Κορυφαία θέση μεταξύ των έργων του κατέχουν τα σχετιζόμενα με τη μουσική. Καθώς στο πρόσωπό του συν...

[...] Τα φιλοσοφικά έργα του Αρριανού "Διατριβαί Επικτήτου" (8 βιβλία, από τα οποία σώζονται τα 4) αποτελούν τη μοναδική μας πηγή για τη φιλοσοφία του Επίκτητου. Από τα στρατιωτικά του έργα σώθηκε ο "Περίπλους Ευξείνου Πόντου", η "Τέχνη τακτική" και μέρος του έργου "Έκταξις κατά Αλανών". Από τα ιστορικά του έργα σώθηκαν η "Αλεξάνδρου ανάβασις" και η "Ινδική", που αποτελεί συμπλήρωμά της. Τα έργα αυτά δίνουν το στίγμα της συγγραφικής ικανότητας του Αρριανού και διέσωσαν το όνομά του μέσα στους αιώνες. Τα υπόλοιπα έργα ιστορικά του έργα ("Βιθυνικά", "Παρθικά", "Αλανική" [ενν....

[...] Δεν γνωρίζουμε πότε ο Αρριανός ασχολήθηκε με τη συγγραφή έργων περί φυσικής. Μπορούμε να υποθέσουμε πως κάτι τέτοιο δεν πρέπει να έγινε πολύ μετά την αποχώρησή του από τη φιλοσοφική σχολή του Επίκτητου. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο Αρριανός σε ολόκληρη τη ζωή του προσπαθούσε να συνδυάσει τις θεωρητικές μελέτες του και γνώσεις με τη στρατιωτική και πολιτική του δράση, και δεν θα ήταν απίθανο να εικάσουμε κάτι τέτοιο και για τα φυσικά του συγγράμματα. Η εμφάνιση φυσικών φαινομένων, όπως αστραπών, κεραυνών, κομητών κ.ά., θεωρείτο δυσοίωνη και πανικόβαλλε τα πλήθη, προ πάντων...

[...] Ο Ηρώνδας έγραψε "μίμους", λογοτεχνικό είδος προορισμένο για απαγγελία, όπου το κλίμα που κυριαρχεί είναι αυτό των καθημερινών σκηνών σε αστικό κατά κανόνα περιβάλλον, με ρεαλισμό, με ολοκληρωμένους τους χαρακτήρες των λαϊκών ανθρώπων του, που εκδηλώνουν σταθερές συμπεριφορές μέσα από την εικονογράφηση υποθέσεων της προσωπικής ζωής τους, με δεδομένα μοτίβα στα οποία επανέρχεται, ζωντανούς διαλόγους, συχνά ελάχιστα ευπρεπείς, όπως τουλάχιστον το εννοούμε σήμερα - μια πιστή, εν τέλει, καταγραφή της ζωής, τοιχογραφία ηθών και προσώπων, με ειρωνική ματιά, με πολλά στοιχεί...

"Το Μυθιστόρημα της Λευκίππης και του Κλειτοφώντα", μολονότι εντάσσεται στην ευρύτερη μυθιστορηματική παράδοση της ύστερης αρχαιότητας, ξεχωρίζει από τα άλλα ομοειδή έργα του συγγραφέα, λόγω της έξυπνης αφηγηματικής τεχνικής του, που καταφέρνει να συνδυάσει την αμεσότητα και ζωντάνια του πρωτοπρόσωπου αφηγητή με τις βαθύτερες γνώσεις και αναλύσεις που μπορεί να προσφέρει ένας τριτοπρόσωπος αφηγητής.

Το "Μέγα ετυμολογικόν" (ή "Μέγας ετυμολόγος") συντάχθηκε κατά τον 10ο-11ο αιώνα. Ο λεξικογράφος, που δεν είναι γνωστός, χρησιμοποίησε ως πηγές του τον Διογενιανό, τον Ώρο, τον Στέφανο Βυζάνιο κ.ά. Πέρα από την ποικιλία των ετυμολογιών που περιέχει, το λεξικολογικό υλικό του και τα αποσπάσματα έργων που παραθέτει -πολλά από τα οποία είναι χαμένα- δίνουν στο "Μέγα ετυμολογικόν" ξεχωριστή σπουδαιότητα. Η πρώτη έκδοση του λεξικού αυτού οφείλεται στον Μάρκο Μουσούρο (Βενετία, 1499).

Στην 11η θέση των λόγων του Λιβάνιου τοποθετείται ο εγκωμιαστικός λόγος του ρήτορα για την πατρίδα του, γνωστός ως "Αντιοχικός".

Με τον τίτλο "Σούδα" σώζεται ένα μεγάλο γλωσσικό και εγκυκλοπαιδικό λεξικό, προϊόν του 10ου αι. μ.Χ. Ο τίτλος του παραμένει δυσερμήνευτος· η πιο πιθανή εικασία είναι ότι προέρχεται από τη λέξη σούδα, που σημαίνει το χαντάκι, επειδή το λεξικό έμοιαζε με χαντάκι στο οποίο εναπέθεσαν τα λήμματά τους ο συντάκτης ή οι συντάκτες του. Εσφαλμένα το όνομα "Σούδα" είχε θεωρηθεί παλαιότερα όνομα συγγραφέα, και το λεξικό ήταν γνωστό ως "Λεξικό του Σουίδα". Αποτέλεσμα της συμπληρωματικής εργασίας ενός ή περισσότερων συντακτών, η "Σούδα" ενσωματώνει λήμματα παλαιότερων λεξικογράφων, με...

Από τα έργα του Πολυδεύκη σώθηκε μόνο το "Ονομαστικόν", ένα λεξικό συνωνύμων στο οποίο ο σοφιστής συγκέντρωσε όλους τους πιθανούς τρόπους εκφοράς νοημάτων και ονομασίας πραγμάτων. Το υλικό είναι ταξινομημένο κατά θεματικές ενότητες και όχι αλφαβητικά. Το ευρύτερο εγκυκλοπαιδικό και πραγματολογικό ενδιαφέρον που επέδειξε ο Πολυδεύκης κατά τη σύνταξη του λεξικού του καθιστά το "Ονομαστικόν" ένα πολύτιμο θησαυρό αρχαιογνωστικού ενδιαφέροντος, μέσα από τον οποίο πληροφορούμαστε πλήθος στοιχείων που αφορούν την καθημερινή ζωή ολόκληρης της αρχαιότητας.

Από τα έργα του Πολυδεύκη σώθηκε μόνο το "Ονομαστικόν", ένα λεξικό συνωνύμων στο οποίο ο σοφιστής συγκέντρωσε όλους τους πιθανούς τρόπους εκφοράς νοημάτων και ονομασίας πραγμάτων. Το υλικό είναι ταξινομημένο κατά θεματικές ενότητες και όχι αλφαβητικά. Το ευρύτερο εγκυκλοπαιδικό και πραγματολογικό ενδιαφέρον που επέδειξε ο Πολυδεύκης κατά τη σύνταξη του λεξικού του καθιστά το "Ονομαστικόν" ένα πολύτιμο θησαυρό αρχαιογνωστικού ενδιαφέροντος, μέσα από τον οποίο πληροφορούμαστε πλήθος στοιχείων που αφορούν την καθημερινή ζωή ολόκληρης της αρχαιότητας.

Η δύσπνοια ως διαταραχή της αναπνοής, αιτίες και είδη της πάθησης. Η δύσπνοια ως διαγνωστικό μέσο άλλης νόσου. Επίσης, ανάπτυξη και εξήγηση της ιπποκρατικής διδασκαλίας για τη δύσπνοια.

Βιβλία Δ΄, Ε΄: Τα όργανα και τα μέρη του πεπτικού συστήματος, που συμμετέχουν στη θρέψη του οργανισμού. Το ήπαρ, το πάγκρεας και το ουροποιητικό σύστημα.

Βιβλία ΣΤ΄, Ζ΄: Περιγραφή των μερών του θώρακα. Η καρδιά και οι πνεύμονες. Η παραγωγή της φωνής.

Με τον τίτλο "Ελληνική ανθολογία" είναι γνωστή μια συλλογή 4.000 περίπου επιγραμμάτων, που στο μεγαλύτερο μέρος τους σώζονται στο χειρόγραφο της Παλατινής Βιβλιοθήκης της Χαϊδελβέργης (αριθ. gr. 23), του οποίου ένα τμήμα βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού (αριθ. gr. suppl. 384). Η συλλογή αυτή του Παλατινού χειρογράφου, γνωστή ως "Παλατινή ανθολογία", διαμορφώθηκε στα τέλη του 10ου αι. μ.Χ. στηριγμένη σε μια προηγούμενη Ανθολογία των Κων. Κεφαλά (αρχές 10ου αι.), που κι αυτός με τη σειρά του είχε βασιστεί σε προηγούμενες ανθολογίες του Μελέαγρου από τα Γάδαρα, το...

Με τον τίτλο "Ελληνική ανθολογία" είναι γνωστή μια συλλογή 4.000 περίπου επιγραμμάτων, που στο μεγαλύτερο μέρος τους σώζονται στο χειρόγραφο της Παλατινής Βιβλιοθήκης της Χαϊδελβέργης (αριθ. gr. 23), του οποίου ένα τμήμα βρίσκεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη του Παρισιού (αριθ. gr. suppl. 384). Η συλλογή αυτή του Παλατινού χειρογράφου, γνωστή ως "Παλατινή ανθολογία", διαμορφώθηκε στα τέλη του 10ου αι. μ.Χ. στηριγμένη σε μια προηγούμενη Ανθολογία των Κων. Κεφαλά (αρχές 10ου αι.), που κι αυτός με τη σειρά του είχε βασιστεί σε προηγούμενες ανθολογίες του Μελέαγρου από τα Γάδαρα, το...