Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Ο Αππιανός δίνει μιαν αφήγηση γεγονότων μάλλον παρά μιαν εμβάθυνση στο ιστορικό γίγνεσθαι. Αξιόπιστος γενικά, δίνει συχνά τις εκδοχές όλων των εμπλεκόμενων σε ένα γεγονός μερών, παραθέτει διασταυρώσεις των ίδιων συμβάντων από διάφορες πηγές και αποθησαυρίζει πολύ και αξιόλογο υλικό για κρίσιμες ιστορικές περιόδους, ιδίως για τους Εμφυλίους Πολέμους. [...] Όλο το έργο του διακατέχεται και χαρακτηρίζεται από την ιδεολογική προσήλωσή του στη Ρώμη, από την πίστη και τον θαυμασμό του στο μεγαλείο της. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Ολοκλήρωση του σχολιασμού της πλατωνικής Πολιτείας από τον Πρόκλο. Συνέχεια της ανάλυσης του εσχατολογικού μύθου. Εξέταση κάποιων «αντιρρήσεων» του Αριστοτέλη.

Η ιστορία της Ρώμης από τους αρχαιότατους χρόνους μέχρι το 264 π.Χ. Πληροφορίες από ιστορικές πηγές που δεν σώζονται. Βιβλίο ΣΤ΄.

Βιβλίο Ι΄ (συν.). Συνέχεια της θεωρίας των ασύμμετρων μεγεθών.

Η επίδραση που άσκησε το έργο του Αρχιμήδη στους μεταγενέστερους, μέσα από τις μαρτυρίες των ιδίων.

Περί ων νήψας ο Νώε εύχεται και καταράται Ερμηνεία του χωρίου 9.24-27 της Γενέσεως, όπου ο Νώε ξαναβρίσκει τη νηφαλιότητά του μετά από τη μέθη του και απευθύνει κατάρες και ευχές. Περί συγχύσεως διαλέκτων Ερμηνεία του χωρίου 11.1-9 της Γενέσεως, σχετικά με τον πύργο της Βαβέλ. Η σύγχυση των γλωσσών, η τιμωρία και η διασπορά των φαύλων. Περί αποικίας Ερμηνεία του χωρίου 12.1-4, 6 της Γενέσεως, που σχετίζεται με τη μετανάστευση του Αβραάμ.

[...] Δεν γνωρίζουμε πότε ο Αρριανός ασχολήθηκε με τη συγγραφή έργων περί φυσικής. Μπορούμε να υποθέσουμε πως κάτι τέτοιο δεν πρέπει να έγινε πολύ μετά την αποχώρησή του από τη φιλοσοφική σχολή του Επίκτητου. Γνωρίζουμε επίσης ότι ο Αρριανός σε ολόκληρη τη ζωή του προσπαθούσε να συνδυάσει τις θεωρητικές μελέτες του και γνώσεις με τη στρατιωτική και πολιτική του δράση, και δεν θα ήταν απίθανο να εικάσουμε κάτι τέτοιο και για τα φυσικά του συγγράμματα. Η εμφάνιση φυσικών φαινομένων, όπως αστραπών, κεραυνών, κομητών κ.ά., θεωρείτο δυσοίωνη και πανικόβαλλε τα πλήθη, προ πάντων...

Αποσπάσματα έργων του Ιάμβλιχου που δεν σώζονται ακέραια. Περί ψυχής (φύση και ενέργειες της ψυχής, κρίση, τιμωρία και κάθαρση μετά τον χωρισμό της από το σώμα), Υπομνήματα εις Πλάτωνα (σχολιασμός πλατωνικών διαλόγων και ιδίως του Τίμαιου), Επιστολαί (γράμματα του Ιάμβλιχου προς φίλους και μαθητές του. Εξετάζει ζητήματα όπως η μοίρα, η διαλεκτική, οι αρετές, η αγωγή των παιδιών, ο γάμος κ.λπ.).

Το Β΄ βιβλίο του έργου "Περί λόγου αποτομής", όπου επιλύονται οι υπόλοιπες 63 περιπτώσεις του ίδιου προβλήματος του οποίου η εξέταση ξεκίνησε με το Α΄ βιβλίο. Το έργο αποτελεί ένα από τα ελάχιστα δείγματα της μεθόδου της μαθηματικής ανάλυσης που σώζονται από την αρχαιότητα, ενώ αποτελεί υπόδειγμα λόγω του πλήρους και αυστηρά γεωμετρικού χειρισμού του προβλήματος που προσπαθεί να επιλύσει. Με την παρούσα έκδοση, το έργο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο ελληνόφωνο αναγνωστικό κοινό μαζί με το αραβικό κείμενο και με τη νεοελληνική μετάφραση.

[...] Η βάση της φιλοσοφίας του Ιάμβλιχου υπήρξε ο νεοπλατωνισμός και η θεωρητική διδασκαλία του Πλωτίνου, την οποία σε γενικές γραμμές ακολούθησε. Επέφερε, όμως, αρκετές αλλαγές στο νεοπλατωνικό σύστημα, στην προσπάθειά του κυρίως να αναβιώσει την πυθαγορική αριθμολογία. Ο αριθμός για τον Ιάμβλιχο είναι η ψυχή του κόσμου και η θεωρία περί Ιδεών συμπλέκεται με το μυστικισμό των αριθμών. Από την αντίληψη αυτή, η οποία σχεδόν θεοποιεί του αριθμούς, προέκυψε το έντονο ενδιαφέρον του Ιάμβλιχου (όπως και παλαιότερα του Πυθαγόρα) για τα μαθηματικά. Η αριθμολογική ερμηνεία του κόσ...

Περί της αντιδόσεως: Με αφορμή μια δίκη αντιδόσεως εναντίον του, ο Ισοκράτης, σε προχωρημένη ηλικία, αυτοβιογραφείται υπερασπιζόμενος τον βίο και την πολιτεία του με τον μεγαλύτερο σε έκταση λόγο του. Παναθηναϊκός Εγκώμιο του ρήτορα για τη δημοκρατική Αθήνα (ιδίως σε αντίθεση προς τη Σπάρτη), παρουσίαση του προσωπικού του έργου, αλλά και παρεκβάσεις που υπαινίσσονται τον Φίλιππο ως νέο ηγέτη των Ελλήνων.

Εγχειρίδιον: Συλλογή διδαγμάτων ηθικού περιεχομένου, επιτομή κατά κάποιο τρόπο της διδασκαλίας του Επίκτητου σχετικά με τον ακολουθητέο τρόπο ζωής, όπως αυτός προβάλλει μέσα από τις στωικές αντιλήψεις. Κείμενο γενικά δημοφιλές και ιδιαίτερα αγαπητό μεταξύ των χριστιανών διανοητών. Αποσπάσματα: Αποσπάσματα από τον Επίκτητο, τα περισσότερα με μορφή αποφθεγμάτων ή αφορισμών.

Συνέχεια των προβλημάτων. Πενήντα τέσσερα (30+24) προβλήματα.

Ο Δημοσθένης και ο αντίπαλός του Αισχίνης ήταν μέλη της πρεσβείας προς τον Φίλιππο, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η Φιλοκράτεια ειρήνη του 346 π.Χ. Η απογοήτευση που διαδέχτηκε την ειρήνη αποτυπώνεται στον λόγο του Δημοσθένη για την «ψεύτικη πρεσβεία», όπου κατηγορεί τον Αισχίνη για την αρνητική για την Αθήνα εξέλιξη της κατάστασης.

Συνέχεια των επιστολών του Ιουλιανού. Τα κείμενα είναι πηγή πληροφοριών για τη ζωή του και έκθεση των πολιτικών και θρησκευτικών αντιλήψεών του.

Βιβλία Γ΄, Δ΄: Σχέσεις των φυτών με το ξηρό και με το υγρό, η προέλευση του υγρού και του ξηρού. Οι σκοποί της φύσης κ.ά.

Ουσίες, υλικά, δράση και χρησιμότητα. Σε όλους τους τόμους ευρετήριο φαρμάκων και βοτάνων.