Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Η "Ιλιάδα" είναι ένα εκτενές επικό ποίημα που αποτελείται από 15.692 στίχους. Ο τίτλος μάς παραπέμπει γενικά στον μύθο του πολέμου και της άλωσης του Ιλίου, όπως ονομαζόταν αλλιώς η Τροία. Ωστόσο βασικό θέμα του, όπως διαφαίνεται από την αρχή του έπους, είναι ένα συγκεκριμένο επεισόδιο του πολέμου αυτού, η διαμάχη Αγαμέμνονα-Αχιλλέα και η συνακόλουθη οργή του δεύτερου και αποχή του από τη μάχη. Το γεγονός βέβαια δεν είναι δευτερευούσης σημασίας, καθώς ο Αγαμέμνονας ήταν ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων και ο Αχιλλέας ο γενναιότερος ανάμεσά τους, χωρίς τον οποίο...

[...] Η "Ιλιάδα" είναι ένα εκτενές επικό ποίημα που αποτελείται από 15.692 στίχους. Ο τίτλος μάς παραπέμπει γενικά στον μύθο του πολέμου και της άλωσης του Ιλίου, όπως ονομαζόταν αλλιώς η Τροία. Ωστόσο βασικό θέμα του, όπως διαφαίνεται από την αρχή του έπους, είναι ένα συγκεκριμένο επεισόδιο του πολέμου αυτού, η διαμάχη Αγαμέμνονα-Αχιλλέα και η συνακόλουθη οργή του δεύτερου και αποχή του από τη μάχη. Το γεγονός βέβαια δεν είναι δευτερευούσης σημασίας, καθώς ο Αγαμέμνονας ήταν ο αρχιστράτηγος των ελληνικών δυνάμεων και ο Αχιλλέας ο γενναιότερος ανάμεσά τους, χωρίς τον οποίο...

"Τα ελληνικά ήχησαν, όπως ένα άστρο προβάλλει μέσα στη νύχτα". Γκαίτε 'Ενας που είχε την τύχη, όταν είναι άνοιξη στη Γερμανία, να περάσει τις Άλπεις με κατεύθυνση το νότο, και έπειτα να συνεχίσει το ταξίδι του με πλοίο προς τα νοτιοανατολικά, όταν περάσει τον Ισθμό της Κορίνθου, αισθάνεται σαν να μπήκε σε καινούριο κόσμο: το πλοίο του το αγκαλιάζει ένα φως τόσο αγνό όσο δεν είδε ποτέ· όλες οι γραμμές των βουνών, των νησιών, που, καθώς ταξιδεύει, ξεπροβάλλουν και χάνονται, προχωρούν και ξεμακραίνουν μπροστά στα μάτια του, έχουν μια καθαρότητα κρυστάλλινη· ο ουρανός και το...

Ιστορία της Λογοτεχνίας είναι κυρίως η ιστορία γραπτών μνημείων. Έτσι και στο τέλος του βιβλίου μας, ιστορίας της λογοτεχνίας, ορθώνονται μπροστά μας μερικά ερωτήματα, ερωτήματα για το ποσό των ελληνικών συγγραμμάτων που σώθηκαν και για τη μορφή της παράδοσής τους. Αν ρωτήσει κανείς για την αναλογία εκείνων που σώθηκαν μ' εκείνα που χάθηκαν, είμαστε υποχρεωμένοι να απαντήσουμε πως σ' εμάς παραδόθηκε ένα ελάχιστο μόνο μέρος, σίγουρα πολύ λιγότερο από το ένα δέκατο. Από τους σπουδαιότερους συντελεστές για τη διάσωση ενός συγγραφέα ήταν, όπως πολλές φορές σημειώσαμε ως τώρα,...

Το ζήτημα της καταγωγής της μουσικής είναι σκοτεινό και αμφιλεγόμενο, και γι' αυτό δεν είναι δυνατό να εκτεθεί κατά τρόπο στοιχειώδη. Το τραγούδι προηγήθηκε άραγε του λόγου; Μήπως απεναντίας, το τραγούδι υπήρξε απομίμηση και επέκταση των φυσικών διακυμάνσεων της γλώσσας; Ή μήπως το τραγούδι και ο λόγος είναι δύο παράλληλες εκδηλώσεις της ψυχολογικής ζωής; Δεν θα ζητήσουμε να λύσουμε τόσο περίπλοκα ζητήματα. Αρκεί μόνο να σημειωθεί ότι όσο μακρύτερα και αν ανατρέξουμε στην ιστορία της ανθρωπότητας, θα συναντήσουμε παντού τη μουσική. Στην αρχή τη βρίσκουμε συνδεδεμένη με την...

Ο Ορέστης και ο Πυλάδης αναζητούν στη Σκυθία το ξόανο της Αρτέμιδας. Συλλαμβάνονται και οδηγούνται στον ναό της θεάς για να θυσιαστούν. Ιέρεια εκεί είναι η Ιφιγένεια που αναγνωρίζει τον αδελφό της. Παίρνουν το ξόανο και όλοι μαζί φεύγουν κρυφά για την Ελλάδα. Ο βασιλιάς της Σκυθίας τους καταδιώκει, αλλά τους σώζει η θέα Αθηνά.

Ο Ίων, γιος του Απόλλωνα και της Αθηναίας βασιλοπούλας Κρέουσας, εγκαταλείπεται σε σπηλιά της Ακρόπολης και μεταφέρεται από τον Ερμή στους Δελφούς. Αργότερα, η Κρέουσα, παντρεμένη με τον Ξούθο, δεν μπορεί να τεκνοποιήσει και επισκέπτεται τους Δελφούς για να συμβουλευτεί το μαντείο. Της απαντούν ότι πρέπει να υιοθετήσει τον νεωκόρο του ιερού. Η Κρέουσα αρνείται και προσπαθεί να τον σκοτώσει, ώσπου αποκαλύπτεται ότι πρόκειται για τον γιο της Ίωνα. Με τη μεσολάβηση της Αθηνάς τον παίρνουν για να τον εγκαταστήσουν στον θρόνο των Αθηνών.

Μάχη των Πλαταιών. Ναυμαχία της Μυκάλης. Κατάληψη της Σηστού από τους Αθηναίους.

Η πανάρχαια έχθρα Ευρώπης και Ασίας. Υποταγή των ελληνικών πόλεων από τον Κροίσο. Οι Πέρσες κυριεύουν τη Λυδία και ο Κύρος ιδρύει το περσικό κράτος.

[...] Γνωρίζοντας ότι στην πατρίδα μας δεν υπάρχει κανένα ειδικό σύγγραμμα για το ζήτημα αυτό, των λεγόμενων "Ελγίνειων Μαρμάρων", και ότι όποτε ανακινείται η υπόθεση προκύπτει η ανάγκη για κάποια εμπεριστατωμένη πραγματεία, υπέβαλα δακτυλογραφημένο το πόνημά μου στην Αρχαιολογική Εταιρεία, η οποία με τίμησε αναλαμβάνοντας τη δημοσίευσή του στη σειρά της Αρχαιολογικής Βιβλιοθήκης. Συντάσσοντας αυτό το κείμενο επιδίωκα να εκθέσω τα πράγματα χωρίς εμπάθεια, όπως συνέβησαν και όπως εξιστορούνται και από τους πρωταγωνιστές τους και από άλλους αδέκαστους και φερέγγυους μάρτυρες...