Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πέλαγος των πυγολαμπίδων Βαδίζοντας ανάμεσα στις δρυς και τις καστανιές η Σάγιοκο αντίκριζε τα γυμνά της πόδια να πλέουν μέσα στο πέλαγος των πυγολαμπίδων και η σκέψη της ξαναγύριζε στα χρονικά και τα μονόπρακτα. Μετά τη δύση του ήλιου οι λάτρεις της εσπερινής ιερουργίας συνάζονταν στους πυργίσκους και στα υψώματα και ξεκινούσαν να δοξολογούν τον γαλαξία, άρχιζαν με τις κλωστές και την ανέμη να απαριθμούν τις σκοτεινές ευλογίες της νύχτας.

ΥΔΩΡ ΤΕΛΕΣΤΙΚΟ Ο χρόνος έσταξε στις κιβωτούς από κορμούς αγριοκερασιάς κι αυτές υπερχείλιζαν με τις ρευστές αναμνήσεις. Ανεμείγνυες το σκοτεινό ύδωρ των αναμνήσεων με ρίζες και φύλλα από τις απαρχές του χρόνου βάπτιζες έπειτα τα χείλη στις υδρίες των δακρύων και μας πρόσφερες να πιούμε. Κι εμείς πίναμε από την Κασταλία των χειλιών σου. Η λιτανεία θήλαζε το αλμυρό νέκταρ ορμητική λάβα κατέκλυζε τις αρτηρίες παρέσυρε τις ορδές των σκέψεων μεθούσε τις χορδές και τους χρόνους κι εμείς γευόμασταν τον ενικό του πένθους σε έναν ατέρμονο ενεστώτα....