Maurizio Paolo Ferrari 1945-
Ο Πάολο Μαουρίτσιο Φερράρι γεννήθηκε στη Μόντενα το 1945. Ως εργάτης της Πιρέλι στο Μιλάνο, το 1968, εντάχθηκε στην "ταξιαρχία του εργοστασίου" που αποτέλεσε έναν από τους ιδρυτικούς πυρήνες των Ερυθρών Ταξιαρχιών. Στο πλαίσιο της δράσης του, έλαβε μέρος στις απαγωγές του συνδικαλιστή της CISNAL, Bruno Labate, και του διευθυντή της Fiat, Ettore Amerio, στο Τορίνο. Στις 27 Μαΐου 1974 συλλαμβάνεται στη Φλωρεντία για τη συμμετοχή του στην απαγωγή του Ιταλού Υπουργού Εργασίας Mario Sossi, στις 18 Απριλίου της ίδιας χρονιάς. O Φερράρι ήταν ο πρώτος από τα ιστορικά στελέχη των Ερυθρών Ταξιαρχιών που φυλακίστηκε, αναλαμβάνοντας στη δίκη της οργάνωσης στο Τορίνο, το 1978, την ευθύνη για την εκπροσώπησή της. Καταδικάστηκε αρχικά σε εικοσιένα χρόνια κάθειρξης, αλλά η ποινή του αυξήθηκε εξαιτίας της συμμετοχής στη βίαιη εξέγερση των φυλακών Asinara, το 1979. Παρέμεινε στις ιταλικές φυλακές έως το 2004, αρνούμενος σταθερά να δηλώσει "μεταμέλεια" για τη στράτευσή του στην ένοπλη πάλη. To 2012 συνελήφθη για συμμετοχή του στις συγκρούσεις με την αστυνομία, με αφορμή την κατασκευή της σήραγγας της σιδηροδρομικής γραμμής Τορίνο-Λυών. Το 2015 καταδικάστηκε σε 4,5 χρόνια φυλάκιση για τη συμμετοχή του στο κίνημα αντίστασης "NO TAV", το 2011, στη Κοιλάδα της Susa, στο Πιεμόντε, ενάντια στην κατασκευή του σιδηρόδρομου υψηλής ταχύτητας μεταξύ Τορίνο-Λυών (έργο συγχρηματοδοτούμενο από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία για τη σύνδεση της Λυών με τη Βουδαπέστη και στη συνέχεια με την Ουκρανία).
