Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Άνθρωποι του υποκόσμου, έμποροι ναρκωτικών, σωματέμποροι, επίορκοι αστυνομικοί. Και εγώ. Εγώ, ένας πρώην -κατά λάθος - τρόφιμος ψυχιατρείου να παριστάνω τον ντετέκτιβ, προσπαθώντας να διαλευκάνω δολοφονίες και εκβιασμούς, προσπαθώντας να αποδώσω δικαιοσύνη, όπως τουλάχιστον την καταλαβαίνω εγώ. Όμως ποιος είμαι εγώ που θα κρίνει τι είναι το σωστό και τι είναι το λάθος; Ποιος είμαι εγώ που αποφασίζω αν πρέπει να ζήσει ή αν πρέπει να πεθάνει κάποιος; Εσύ. Εγώ είμαι εσύ. Εσύ που σε εκβίασαν και δεν μπορούσες ούτε να το καταγγείλεις. Εσύ που σου σκότωσαν το παιδί και μετά...

Το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι πολιτικό, δεν είναι ιστορικό, δεν είναι αισθηματικό, δεν είναι ούτε φιλοσοφικό ή ψυχολογικό ή επιστημονικό. Ο ήρωας, ιδιοκτήτης ενός μπαρ, που ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας, βρίσκεται αντιμέτωπος με τους ανθρώπους του οργανωμένου εγκλήματος, που τυχαία βρέθηκαν στο μαγαζί του. Μετά από διάφορες καταστάσεις, καταλήγει να σκοτώνει προσπαθώντας να επιβιώσει και μάλιστα κατά συρροή. Στο τέλος, το μυαλό του άρχισε λίγο να συγχέει την πραγματικότητα με τη φαντασία. Καταλήγει στο ψυχιατρείο για φόνο που δεν έκανε. Ή έκανε; Ή θα κάνει; Έτσι...