Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα δύο πρώτα θεατρικά έργα (μονόπρακτα) του Ιρλανδού συγγραφέα, που εκτυλίσσονται στα πιο απόμερα μέρη της Ιρλανδίας, τα νησιά Άραν του Ατλαντικού, αποτυπώνουν την προσπάθειά του να γνωρίσει τις πιο αυθεντικές όψεις της γλώσσας της πατρίδας του.

Ο Βάτσλαβ Χάβελ, επηρεασμένος από τον Κάφκα, τον Κάρελ Τσάπεκ, το τσέχικο θέατρο μίμων με τη σπουδαία παράδοση, αλλά και το σύγχρονο θέατρο του παραλόγου, διαμόρφωσε προσωπικό ύφος. Για τα θεατρικά του έργα, που χαρακτηρίστηκαν "πολιτικά", ο ίδιος διευκρινίζει: "Το θέατρο δείχνει την αλήθεια για την πολιτική: η πολιτική η ίδια είναι ο στόχος".

[...] Με την "Ντίαρντρη των θλίψεων", ο Συνγκ επιστρέφει στο ύφος των Καβαλάρηδων στη θάλασσα. Ένας κελτικός μύθος του δίνει την αφορμή για μια μεγαλειώδη, απλή, κυνική, αλλά και ρομαντική και ζοφερή τραγωδία. Δεν πρόλαβε να τη χτενίσει τελειωτικά, όμως, όπως είναι, "θα πλησιάσει τη μεγαλοφυία του Σαίξπηρ", όπως λέει ο Αλλαρντάις Νικολλ, και "όπως τα χρόνια θα περνούν, θα προβάλλει όλο και πιο πολύ σαν ένας από τους κυριότερους δραματικούς συγγραφείς του αιώνα". [...]

[...] Με την "Ντίαρντρη των θλίψεων" που πρωτοπαίχτηκε το 1910 μετά το θάνατο του, ο Συνγκ επιστρέφει στο ύφος των "Καβαλάρηδων στη θάλασσα". Ένας κελτικός μύθος του δίνει την αφορμή για μια μεγαλειώδη, απλή, κυνική, αλλά και ρομαντική και ζοφερή τραγωδία. Δεν πρόλαβε να τη χτενίσει τελειωτικά, όμως όπως είναι θα "πλησιάσει τη μεγαλοφυΐα του Σαίξπηρ" όπως λέει ο Αλλαρντάις Νίκολλ, και "όπως τα χρόνια θα περνούν, θα προβάλλει όλο και πιο πολύ σαν ένας από τους κυριότερους δραματικούς συγγραφείς του αιώνα". [...] (απόσπασμα από το βιβλίο)