Saint - Beuve Charles Augustin
Ο Charles Augustin Saint - Beuve γεννήθηκε το 1804 σε μια παραθαλάσσια κωμόπολη της βόρειας Γαλλίας, στην Boulogne-Sur-Mer. Πέθανε στο Παρίσι το 1869. Ασχολήθηκε με όλα τα είδη της λογοτεχνίας, αλλά διακρίθηκε ως δοκιμιογράφος και κριτικός. Αρχικά εργάστηκε στην εφημερία "Globe" δημοσιεύοντας άρθρα με κριτικό περιεχόμενο. Εξελέξη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας και διετέλεσε διευθυντής της βιβλιοθήκης Mazarine. Αργότερα συνεργάστηκε με την εφημερίδα "Constitutionel". Η κριτική αρθρογραφία περιέχεται στο έργο του "Συνομιλίες της Δευτέρας". Σ' ένα αυτοβιογραφικό σημείωμα (Συνομιλίες, πρόλογος, 1ος τόμος) ο Saint - Beuve αναφέρει με έκδηλη ικανοποίηση μια κριτική παρατήρηση, σχετική με τ' άρθρα του. Ο σχολιαστής τα εγκωμίαζε με τη φράση: "Δεν προλαβαίνει να τα χαλάσει". Ο Saint - Beuve δίδαξε ως καθηγητής στην Ecole Normale, στο Παρίσι, επί τέσσερα χρόνια (1857-1861).
Ανθολόγιο γαλλικής λυρικής ποίησης
Συλλογικό έργο
Ίαμβος (2011)
Περιλαμβάνονται τα ποιήματα: - Charles - Augustin Sainte - Beuve, "Ημουνα δέντρο ανθηρό..." - Guillaume Apollinaire, "Η τσιγγάνα", "Φεγγαράδα" - Charles Baudelaire, "Τα λύτρα", "Στον αναγνώστη", "Σε μια Μαντόνα", "Οι αναμνήσεις πιο πολλές...", "Η πονόψυχη υπηρέτρια", "Η ομορφιά", "Οι τυφλοί" - Alphonse de Lamartine, "Τα πανιά", "Η λίμνη" - Francois - Marie Arouet de Voltaire, "Η αγάπη και η φιλία" - Sully Prudhomme, "Τα μάτια" - Jean Moreas (Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος), "Τούτο το ρόδο διάλεξα...", "Ένας ανάριος ουρανός...", ", Μην πείτε ξέφρενη γιορτή...", "Εσύ πο...
Τι είναι ένας κλασικός;
Saint - Beuve Charles Augustin
Ευθύνη (1994)
[...] Παρουσιάζει ενδιαφέρον η στάση του Saint - Beuve απέναντι στο ρομαντισμό. Ξεκίνησε ως ρομαντικός με την αρθρογραφία του στην εφημερίδα "Globe". Η φιλία με τον Victor Hugo είναι χαρακτηριστική, αλλά δεν θα διαρκέσει πολύ. Ο συγγραφέας θ' αναθεωρήσει τις απόψεις του και θα περάσει στο αντίθετο στρατόπεδο των κλασικών, όπου θα κινηθεί με περισσότερη άνεση. Στα δοκίμια που ακολουθούν ασκεί μιαν έντονη κριτική κατά του ρομαντισμού κι αναφέρεται στην αρχαία Ελλάδα μ' έναν, ίσως υπερβολικό, θαυμασμό. Βλέπει την κλασική Αθήνα ως μια ειδυλλιακή πολιτεία, όπου βασιλεύει η αγνότ...