Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο ήρωας μας γεννιέται στο ξημέρωμα του πολυτάραχου εικοστού αιώνα. Βιώνει τα διαδραματισθέντα του. Τους αδυσώπητους αγώνες επιβίωσης, την πολεμική εκστρατεία της Μικράς Ασίας, τις κοινωνικοπολιτικές επαναστάσεις, το φασισμό, την κατοχή, την εθνική αντίσταση, τον εμφύλιο πόλεμο... Από μικρός ήταν ζωηρός, ανυπότακτος, ελεύθερος. Μεγαλώνοντας, γρήγορα βρέθηκε στη δίνη μιας δύσκολης ζωής, που απαιτούσε διαρκή αγώνα, μέσα στις στερήσεις, στους κινδύνους, στις μάχες των απανωτών πολέμων, στον πόνο, στον θάνατο, στις αλλεπάλληλες βαριές οικογενειακές υποχρεώσεις. Αγωνίζεται ακα...

Από την εποχή του σπηλαίου μέχρι σήμερα, με λαθεμένη επιλογή του, ο άνθρωπος πορεύεται πάνω στο τεντωμένο βιωματικό του νήμα. Μέσα σε μία φύση που απλόχερα του προσφέρει τόσα αγαθά... Ψυχικά, πνευματικά, υλικά. Άμα στο διάβα του, καθημερινά, πριν ξεμυτίσει από τη σπηλιά, το σπίτι, φρόντιζε να κοιταχθεί στο ξάστερο νερό μιας λακκούβας, σ' ένα καθρέπτη... Άμα με χαμόγελο καλημέριζε τον εαυτό του, προσπαθώντας να τον γνωρίζει όλο και καλύτερα... Άμα αγκάλιαζε την απλότητα της πλουσιοπάροχης φύσης, κατά πως εκείνη του προσφέρεται... Τότες... η αυτογνωσία και η αγάπη του γ...

Ο ήρωας του βιβλίου, υπηρετώντας τη θητεία του ως οπλίτης στο Πεζικό, το 1965, βρίσκεται στο Τριεθνές του Μπέλες μαζί με τους μουλαράδες μουσουλμάνους και τους αμανέδες τους, «στιγματισμένος» από το χαρακτηρισμό του ως αριστερός. Κάποτε, με τη βοήθεια ενός «απομηχανής θεού» φίλου του, «αποχαρακτηρίζεται» και βρίσκεται στο Πεντάγωνο! Η ανατροπή είναι ολική! Τη ζοφερή νύχτα της 21ης Απριλίου 1967 σαν νυχτερινός φρουρός, έρχεται αντιμέτωπος με τους καταληψίες καταδρομείς. Από κει και πέρα καρέ καρέ ζει μέσα στο Πεντάγωνο τα δραματικά γεγονότα, με τους πραξικοπηματίες, το...

Είχα αυτή τη συνήθεια, να θέλω στο τέρμα να διασχίζω το άδειο βαγόνι. Προσποιούμουν ότι καθυστερώ, τους άφηνα όλους να βγουν και στο τέλος περπατούσα στον έρημο διάδρομο μέχρι την πρώτη του πόρτα. Από εκεί έβγαινα· όταν ήξερα ότι δεν υπάρχει άλλη ψυχή μέσα, όταν τα φώτα μες στον συρμό χαμήλωναν και οι πόρτες του ξέμεναν ανοιχτές, λες και μόλις ήρθαν στην επιφάνεια ν' ανασάνουν. Ένας καλοντυμένος κύριος παραμιλά, κάποιος νεαρός στήνει χάρτινα πλάσματα στο βαγόνι, ένα ποδήλατο που δεν το χωρά ο τόπος, μια παρέα κοριτσιών διαμαρτύρεται στη βροχή, ο πιο απαιτητικός ανάπηρος...