Γκόρντον Αρετή
Η Αρετή Γκόρντον γεννήθηκε στο Cortland της Νέας Yόρκης από Έλληνες γονείς. Είναι κάτοχος πτυχίου κοινωνιολογίας και μεταπτυχιακού Διεθνούς Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών. Μεγάλωσε σύμφωνα με τις αρχές της ελληνορθόδοξης πίστης και με αγάπη για τις δύο πατρίδες της. Από μικρή ηλικία αγάπησε με πάθος τη μουσική - από την κλασική μουσική και τις καντάδες, ως τα ρεμπέτικα στους δίσκους των γονιών της. Σπούδασε πιάνο και είναι αυτοδίδακτη σε διάφορα μουσικά όργανα. Δίδαξε Πολιτική και Διεθνή Ιστορία σε λύκειο στο Syracusse της Νέας Υόρκης. Το καλοκαίρι του 1969 ταξίδεψε για τρίτη φορά στην Ελλάδα, σε μεγάλη ηλικία πια, και την ερωτεύτηκε. Το 1970 επέστρεψε για μερικά χρόνια στην Ελλάδα, όπου δίδαξε αγγλικά στο Αμερικανικό Κολέγιο και αργότερα στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τον Αύγουστο του 1976 παρακολούθησε στο Saratoga Peforming Arts Center της Νέας Υόρκης την τελευταία συναυλία της Τζίνας Μπαχάουερ. Η εγκάρδια συνομιλία τους στα καμαρίνια εκείνο το βράδυ οδήγησε την καταξιωμένη πιανίστα να την προσκαλέσει στη συναυλία που θα έδινε στο Ηρώδειο δέκα μέρες αργότερα. Με τον ξαφνικό θάνατο της Μπαχάουερ λίγες ώρες πριν τη συναυλία, το όνειρο του Ηρωδείου δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ. Η συνομιλία τους στη Saratoga, η οποία έμελλε να αποτελέσει την τελευταία συνέντευξη της Μπαχάουερ, δημοσιεύτηκε στους Νew York Times. Ένα χρόνο αργότερα, η Αρετή εγκαταστάθηκε οριστικά στην Αθήνα, όπου ξεκίνησε συνεργασία με το περιοδικό Athenian ως αρθρογράφος και υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και διαφήμισης. Το ίδιο καλοκαίρι γνώρισε τη Βίκυ Μοσχολιού και της πήρε μια συνέντευξη, που αποτέλεσε την αρχή μιας πολύχρονης στενής φιλίας και μιας συνεργασίας που κράτησε μέχρι το θάνατο της μεγάλης ερμηνεύτριας. Η Αρετή μοιράζει το χρόνο της μεταξύ Αθήνας και Washington DC. Είναι ιδρυτικό μέλος της Παναθηναϊκής Οργάνωσης Γυναικών και ασχολείται ενεργά με θέματα που αφορούν στα παιδιά του κόσμου, στο περιβάλλον και βέβαια στη μουσική. Εργάζεται ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων στο χώρο της μουσικής και συνεχίζει να θυμάται...
