Negri Antonio
Negri Toni
Ο Antonio Negri γεννήθηκε στην Πάντοβα το 1933. Έγινε καθηγητής πολιτικής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 υπήρξε από τα ηγετικά στελέχη της Εργατικής Εξουσίας και της Εργατικής Αυτονομίας και από τους πιο διάσημους θεωρητικούς του κινήματος της Αυτονομίας. Το 1979 συνελήφθη και κατηγορήθηκε, χωρίς επαρκή στοιχεία, για τρομοκρατική δράση -ακόμη και ως εγκέφαλος των Ερυθρών Ταξιαρχιών- και καταδικάστηκε τελικά σε 30 χρόνια φυλάκιση για συμμετοχή σε δύο φόνους. Το 1983 διέφυγε στη Γαλλία, όπου, προστατευμένος από τον κίνδυνο της απέλασης χάρη στο "δόγμα Μιτεράν", δίδαξε στο Πανεπιστήμιο VIII του Παρισιού και στο College International de Philosophie, κοντά στον Ντεριντά, τον Φουκώ και τον Ντελέζ. Το 1997, μετά από συμφωνία που μείωσε την καταδίκη του στα 13 χρόνια, επέστρεψε στην Ιταλία για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του. Πολλά από τα σημαντικότερα έργα του γράφτηκαν στη φυλακή. Μετά την αποφυλάκισή του το 2003, ζει στη Βενετία και στο Παρίσι μαζί με τη γαλλίδα φιλόσοφο Judith Revel. Στο εκτενέστατο συγγραφικό έργο του, σημαντικό μέρος του οποίου είναι γραμμένο στη φυλακή, ανήκουν τα βιβλία: "Stato e diritto nel giovane Hegel" (1958), "Stato e politica" (1970), "Proletari e stato: per una discussione su autonomia operaia e compromesso storico" (1976), "Il dominio e il sabotaggio : sul metodo marxista della trasformazione sociale" (1978), "Marx oltre Marx : quaderno di lavoro sui Grundrisse" (1978), "Dall'operaio massa all'operaio sociale : intervista sull'operaismo" (1979), "Il comunismo e la guerra" (1980), "L'anomalia selvaggia: saggio su potere e potenza in Baruch Spinoza" (1981), "Diario di un'evasione" (1985), "Il potere costituente: saggio sulle alternative del moderno" (1992), "Kairοs, alma venus, multitudo" (2001), "Il ritorno: quasi un'autobiografia" (2003).
Από το κόκκινο στο πράσινο
Negri Toni
Κομμούνα (1986)
Μ' αυτό τον τίτλο εκδίδονται δύο κείμενα που χωρίζονται μεταξύ τους από μια μεγάλη χρονική απόσταση, το "Κυριαρχία και Σαμποτάζ" του Αντόνιο Νέγκρι, που εκδόθηκε το 1977 και οι "Νέοι χώροι ελευθερίας" που γράφτηκε από τους Νέγκρι-Γκουατταρί το 1984. Η αλλαγή της συγκυρίας και -συνακόλουθα- της οπτικής είναι σημαντική. Από την επίθεση του κοινωνικού εργάτη ενάντια "στον ουρανό", το ιταλικό κίνημα του ΄77, περνάμε στο εναλλακτικό κίνημα και την σύνθεση των υποκειμένων του 1984, από την επικείμενη πολιτική επανάσταση στην κατάκτηση "νέων χώρων ελευθερίας" και την υπεράσπισή το...
Αυτοκρατορία
Hardt Michael
Scripta (2002)
Η Αυτοκρατορία, το νέο βιβλίο του Antonio Negri και του Michael Hardt, είναι ένα εκπληκτικό tour de force. Γραμμένο με μεταδοτικό ενθουσιασμό, με ευρεία γνώση της ιστορίας και συστηματική οργάνωση, φιλοδοξεί να θέσει τα θεμέλια μιας τελεολογίας των ταξικών αγώνων και της εργατικής μαχητικότητας, ακόμη πιο ουσιαστικά "κομμουνιστικής" από την κλασική μαρξιστική. Γι' αυτό και η μελέτη τους αναμφίβολα θα πυροδοτήσει μια μακροχρόνια και παθιασμένη συζήτηση ανάμεσα στους φιλοσόφους, τους πολιτικούς επιστήμονες και τους σοσιαλιστές. Όποια και αν είναι τα συμπεράσματα αυτής της συζ...
Βασικά κείμενα φιλοσοφίας
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Παπαζήση (2013)
Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται κείμενα τα οποία πραγματεύονται θεματικές πολύ σημαντικές για τη φιλοσοφία - για τούτο και ο τίτλος του "Βασικά κείμενα φιλοσοφίας". Στο πλαίσιο του πρώτου κειμένου, το οποίο είναι το τελευταίο κείμενο που έγραψε όσο ζούσε ο Marcuse, ο στοχασμός του ριζοσπαστικοποιεί την έννοια της οικολογίας, έτσι ώστε αυτή να περιλαμβάνει -εκτός από τη φύση-περιβάλλον- το υποκείμενο και την κοινωνία, και, επίσης, συνοψίζει τις κυριότερες από τις φιλοσοφικές του απόψεις. Το δεύτερο κείμενο, το κείμενο των Negri και Hardt συγκεφαλαιώνει, υπογραμμίζει αλλά...
Γιατί ο Μαρξ;
Negri Antonio
Κουκκίδα (2017)
[...] γιατί ο Μαρξ πρέπει ακόμη να συντροφεύει όποιον ασχολείται με την έρευνα της οργάνωσης της αντίστασης ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, για την οικοδόμηση μιας ολοένα μεγαλύτερης αυτονομίας (στη γνωσιακή συνεργασία της μεταφορντιστικής εργασίας) των εργαζομένων και για την απόλαυση, μέσα και ενάντια στην καπιταλιστική κοινωνικοποίηση, μορφών κοινής ζωής. Η απάντηση στο "γιατί ο Μαρξ" συνεπάγεται έναν αγωνιστικό διάλογο πάνω στα ζητήματα που θέτει αυτή η ερώτηση. Σήμερα η μαρξική θεωρία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη διάλυση της οργάνωσης της εργασίας και των αγο...
Η απραγματοποίητη δημοκρατία
Συλλογικό έργο
Futura (2010)
Περιεχόμενα: - Stuart Hall, "Δημοκρατία, παγκοσμιοποίηση, και διαφορά" - Slavoj Zizek, "Οι προοπτικές της ριζοσπαστικής πολιτικής σήμερα" - Chantal Mouffe, "Για μια αγωνιστική δημόσια σφαίρα" - Immanuel Wallerstein, "Δημοκρατία, καπιταλισμός και μετασχηματισμός" - Michael Hardt, Antonio Negri, "Παγκοσμιοποίηση και δημοκρατία" - Manuel de Landa, " Η δημοκρατία, η οικονομία και ο στρατός " - Ernesto Laclau, "Η δημοκρατία ανάμεσα στην αυτονομία και την ετερονομία"
Η ζωή μου από το άλφα ως το ωμέγα
Negri Toni
Μεταίχμιο (2002)
Ν όπως Νέγκρι... Μερικές φορές σκέφτομαι ότι το όνομά σας θα πρέπει να λειτούργησε σαν κοινό ουσιαστικό. "Κάποιες φορές προσπάθησα να βρω τη διαφορά ανάμεσα στον Τόνι Νέγκρι, αντικείμενο, κοινό ουσιαστικό, και τον Αντόνιο Νέγκρι, συγγραφέα φιλοσοφικών έργων. Από τις αρχές της δεκαετίας του '60 μέχρι τη σύλληψή μου, το 1979, χρησιμοποίησα αυτήν τη διαφορά. Τα φιλοσοφικά, "επαγγελματικά" βιβλία, τα υπέγραφα ως Αντόνιο Νέγκρι, τα άλλα βιβλία, τα πολιτικά, ως Τόνι Νέγκρι. Κάθε βράδυ το δελτίο ειδήσεων των οκτώ άρχιζε με μια φωτογραφία μου - μεγάλη μύτη, φουντωτά μαλλιά: ήταν...
Καιρός για επανάσταση
Negri Antonio
Αλεξάνδρεια (2018)
"Μεταξύ μοντέρνου και μεταμοντέρνου, πολλά, πάρα πολλά έχουν αλλάξει. Κατά πρώτο, άλλαξαν οι σχέσεις παραγωγής, γιατί η εργατική δύναμη μεταμορφώθηκε. Κατά δεύτερο, θριαμβεύοντας επί των σοσιαλιστικών αντιπάλων και ανταγωνιστών, το καπιταλιστικό καθεστώς έγινε ολοκληρωτικό και, ασφαλώς, αγριότερο. Για έναν και μόνο λόγο: δεν υποχρεώνει πια μόνο τα εργοστάσιά του να παράγουν, αλλά αναγκάζει ολόκληρη την κοινωνία να εργάζεται για τον πλουτισμό του? δεν εκμεταλλεύεται πια μόνο τους εργάτες, αλλά όλους τους πολίτες... Και τότε πώς μπορεί να διαμορφωθεί μια επαναστατική υποκε...
Κίτρινα Γιλέκα
Συλλογικό έργο
Βαβυλωνία (2019)
Τι είναι τα Κίτρινα Γιλέκα; Δεν μπορούμε εμείς, ως συντακτική της Βαβυλωνίας να μιλήσουμε εκ μέρους κάποιου κινήματος ενόσω ακόμη κινείται. Ούτε, βέβαια, μπορούμε να το αγνοήσουμε και να μην μιλήσουμε γι’ αυτό. Χρειάζεται να αναστοχαστούμε αυτά τα κινήματα, να δούμε ποια είναι η σύνδεσή τους και η σημασία τους για εμάς. Σκοπός του παρόντος τόμου είναι να θέσει τη βάση αυτού του αναστοχασμού σε έναν διάλογο με τα κείμενα των ανθρώπων που ζουν αυτό το κίνημα, που μετέχουν σε αυτό, που βιώνουν τη συλλογική πράξη που το αναδημιουργεί σε κάθε βήμα. Οι εξεγέρσεις του 21ου αιών...
Να πάρουμε τη σκυτάλη
Hardt Michael
Βιβλιόραμα (2012)
Η γνώση συνιστά όλο και περισσότερο την καρδιά των κοινωνικών σχέσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι, στο σημερινό κύκλο των αγώνων, μια μεγάλη μερίδα των ακτιβιστών είναι φοιτητές, διανοητικοί εργάτες και όσοι δουλεύουν σε αστικές εργασίες υπηρεσιών - ό,τι ορισμένοι ονομάζουν γνωστικό πρεκαριάτο. Για τις εξεγέρσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο, όπως και για τις εξεγέρσεις στην Ισπανία, την Ελλάδα, το Ισραήλ και τις Ηνωμένες Πολιτείες, δηλαδή τόσο για αυτές που χαρακτηρίζονται κατά πρώτο λόγο από τη διεκδίκηση της ελευθερίας, όσο και για εκείνες που επικεντρώνουν στη φτώχεια ή σ...
Πλήθος
Hardt Michael
Αλεξάνδρεια (2011)
Στο διεθνές μπεστ-σέλερ τους "Αυτοκρατορία", ο Μάικλ Χαρντ και ο Αντόνιο Νέγκρι παρουσίασαν μια μεγαλόπνοη ενοποιημένη θεώρηση ενός κόσμου όπου οι παλιές μορφές ιμπεριαλισμού δεν λειτουργούν πια και τα έθνη-κράτη, ακόμη και τα πιο ισχυρά, είναι αναγκασμένα να παραχωρήσουν μεγάλο μέρος της κυριαρχίας τους σ' ένα υπερεθνικό, πολυδιάστατο δίκτυο εξουσίας, την Αυτοκρατορία. Τι γίνεται όμως σε μια εποχή "αμερικανικής αυτοκρατορίας"; Πολλοί λένε πως ο μονομερής πόλεμος των ΗΠΑ κατά της τρομοκρατίας αποδεικνύει ότι ο παλαιάς σχολής ιμπεριαλισμός παραμένει ακμαίος. Στο "Πλήθος"...
Το ελληνικό σύμπτωμα
Συλλογικό έργο
Νήσος (2014)
Μια από τις κυρίαρχες αφηγήσεις της κρίσης είναι η αφήγηση των χρεοκοπημένων κρατών που γονατίζουν, υποκύπτοντας στα καπρίτσια των αγορών, και υπο-χρεώνονται σε θεραπείες λιτότητας. Το αναμφισβήτητο βασίλειο του φιλελευθερισμού είναι ταυτόχρονα εκείνο της επιχειρησιακής λογικής. Αρκεί να δείξουμε τις σπατάλες του κράτους για να αποδείξουμε την αναγκαιότητα της "μεταρρύθμισης", συνώνυμου των περικοπών και των αποκρατικοποιήσεων. Η επιχειρηματολογία ακλόνητη, τα συμπεράσματα που συνάγονται απολύτως πειστικά, ξεχνάμε όμως ότι προϋποθέτουν ένα λογικό άλμα: το κράτος δεν είναι ε...