Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ιστορία του Βησσαρίωνα, ενός Έλληνα κληρικού και λογίου από την Τραπεζούντα, συμβαδίζει με την τελευταία περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η απειλή του τουρκικού κινδύνου, που πλησιάζει ολοένα, ωθεί τους τελευταίους Αυτοκράτορες να στραφούν προς τη Δύνη για αναζήτηση συμμαχιών. Σε μια τέτοια προσπάθεια συγκαταλέγεται η συμφωνία για τη Σύνοδο της Φερράρας-Φλωρεντίας το 1438 μ.Χ., όπου θα συναντηθούν οι εκπρόσωποι της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας, για να εξετάσουν τις διαφορές τους που είχαν προκύψει από το Σχίσμα. Η ιστορική αυτή συγκυρία θα αποτελέσει το έν...

Πέντε ιστορίες αληθινές. Γεγονότα που συνέβησαν όπως ακριβώς περιγράφονται, συνθήκες ζωής που δημιούργησαν θύτες και θύματα, συναισθήματα που βιώθηκαν, εξελίξεις που πραγματοποιήθηκαν ανατρέποντας το λογικά αναμενόμενο... Κοινός παρανομαστής η τάση για εκμετάλλευση του συνανθρώπου που φτάνει σε βαθμό καταστροφικό. Για όσους πέσουν θύματα φυσικά... Αλλά και για όσους επέλεξαν να γίνουν θύτες. Γιατί οι παγίδες του κακού δεν αστειεύονται καθόλου. Και οτιδήποτε προέρχεται από μας, κάποτε μας επιστρέφεται, ίσως μάλιστα και πολλαπλάσιο.

Σκεφτείτε να βρεθούν κάποτε όλα τα πρώην ζευγάρια της γης στον Παράδεισο. Να θυμηθούν τα σταυροδρόμια τους, που τα έχασαν στην ομίχλη και να πουν ο ένας στον άλλον: "Δεν φταίω εγώ. Φταίνε οι κοινωνίες των ανθρώπων που μας γέμισαν βιώματα και μείναμε παγιδευμένοι μέσα σ' αυτά. Το βραχυκύκλωμα πάντως λειτούργησε και η συσκότιση ήρθε..." Ο Παράδεισος αντέχει τη γυμνή αλήθεια. Τα γήινα όμως προτιμούν το λουστράρισμα των δημόσιων σχέσεων. Δύο αντιφάσεις κι εμείς ανάμεσα, που πρέπει πάντοτε να φταίμε ή να προσπαθούμε...

Στη διάρκεια της ζωής μας αλλάζουν οι ρόλοι. Γινόμαστε παλαίμαχοι. Ο καθένας κάνει τον απολογισμό του, και η ώρα της απόδοσης του λογαριασμού πλησιάζει... Έτσι όπως φυτεύεις ένα δέντρο, πιάνει η ρίζα στο χώμα και κείνο βγαίνει στον αέρα και στο φως. Το παρακολουθείς, το ποτίζεις, στέκεσαι ξάγρυπνος στο μεγάλωμά του και παρακαλάς να είσαι πάντοτε πλάι του γερός και να το φροντίζεις. Μα στο βάθος ξέρεις.... Μια μέρα, το δέντρο σου πρέπει να σταθεί όρθιο, δίχως εσένα στο πλάι του....

Από τις πρώτες της δειλές ματιές στον καθρέφτη, θυμόταν την παρουσία του. Πάντα δίπλα της, έτοιμος να βοηθήσει με τον δικό του τρόπο, πρόθυμος ν' απαντήσει στις απορίες της, να καθησυχάσει τις νεανικές της ανησυχίες. "Καταλάβαινα πως με είχες δέσει μ' ένα μεγάλο νήμα ώστε να μπορείς να ελέγχεις κάθε μου βήμα. Το είχες περίτεχνα τυλιγμένο γύρω μου. Μαργαρίτα είμαι εδώ. Δε με γνώρισες; Σ' άκουσα να λες. Είχα ελπίσει πως κάποτε θα βαριόσουν να σέρνεις μαζί σου αυτό το νήμα και πως θα σε αποστόμωνα με τις επιτυχίες μου. Μόνο ένα δεν υπολόγιζα κι όταν έμαθα αυτό, παρακαλούσα ν...

Η ιστορία μας βασίζεται σε ένα απλό μύθο. Μπορεί κανείς να πει ότι είναι κοινός όπως άλλωστε κοινή είναι και η μοίρα όλων των ανθρώπων κι ας αγωνιζόμαστε συνεχώς να αποδείξουμε το αντίθετο. Το γράψιμο, μου ελευθερώνει τη σκέψη και με φτάνει πιο γρήγορα από κάθε άλλο μέσο στο σκοπό μου. Όταν κανείς νιώσει ότι μπόρεσε να κατακτήσει κάτι, αισθάνεται δυνατός και γεμάτος. Πόσο μάλλον όταν αυτό το "κάτι" βρίσκεται μέσα του και απλά το ανακαλύπτει, διαβάζοντας το δικό του παραμύθι. Γιατί είναι αλήθεια πως όσο κι αν μεγαλώσει ο άνθρωπος τα παραμύθια παραμένουν μαγικά...