Δαμανάκη Μαρία 1952-
Damanáki María
Η Μαρία Δαμανάκη είναι Ελληνίδα πολιτικός, πρόεδρος του κόμματος του Συνασπισμού από το 1991 έως το 1993 και αργότερα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Το 2010 διορίστηκε Ελληνίδα επίτροπος της Ε.Ε. αρμόδια για Θέματα Ναυτιλίας και Αλιείας. Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης το 1952. Σπούδασε χημικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, λαμβάνοντας ενεργό μέρος στην εξέγερση του Νοεμβρίου 1973 ως "φωνή" του σταθμού των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Με την καταστολή της εξέγερσης συνελήφθη από τη χούντα, βασανίστηκε και φυλακίστηκε μεταξύ Νοεμβρίου 1973- Ιουλίου 1974. Ανάμεσα στο 1977 και το 1993 εκλέχθηκε αδιαλείπτως βουλευτής σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, στην Β΄ Περιφέρεια Αθηνών, πρώτα με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και μετά με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου. Κατά την πρώτη της εκλογή, το 1977, σε ηλικία 25 ετών, αποτέλεσε το νεότερο μέλος στην ιστορία της Ελληνικής Βουλής. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της Βουλής μεταξύ 1986-1990 (πρώτη γυναίκα σ' αυτή τη θέση). Το 1991 εκλέχθηκε πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, πρώτη γυναίκα πρόεδρος πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1993, μετά την αποτυχία του κόμματος να μπει στη Βουλή, καθώς δεν συγκέντρωσε το 3% των ψήφων στις γενικές εκλογές. Διετέλεσε υποψήφια για τον Δήμο Αθηναίων, το 1994, με τον Συνασπισμό, και το 1998 με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού. Ηττήθηκε όμως από τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας, και τέθηκε επικεφαλής της δημοτικής αντιπολίτευσης. Το 2000 επανεξελέγη βουλευτής Αθηνών με τον Συνασπισμό. Διαφώνησε, όμως, με τις θέσεις του κόμματός της στο θέμα της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Το 2003 παραιτήθηκε από τον ΣΥΝ και από τη βουλευτική της έδρα. Μετά την εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αποφάσισε να συνεργαστεί μαζί του και εξελέγη βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, διαδοχικά, το 2004, το 2007 και το 2009. Διετέλεσε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνη για την Παιδεία (2004-2006), τις Κοινωνικές Υποθέσεις (2006-2007) και τον Πολιτισμό (2008-2009). Επίσης, διετέλεσε επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ στις Επιτροπές Κοινωνικών Υποθέσεων, Παιδείας, Πολιτισμού και Περιβάλλοντος. Το 2010 διορίστηκε Ελληνίδα επίτροπος στην Ε.Ε., αρμόδια για θέματα Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας. Είναι διαζευγμένη και έχει αποκτήσει τρία παιδιά: τον Θοδωρή και την Ελένη με τον δημοσιογράφο Δημήτρη Δανίκα, και τη Μαριάννα με τον ηθοποιό Γιώργο Κιμούλη.
40 χρόνια Μάης '68
Συλλογικό έργο
Μίλητος (2008)
Περιέχονται τα κείμενα: Χαιρετισμοί: Χ. Αβραάμ, γενικός διευθυντής ΙΣΤΑΜΕ Σ. Λαμπρινίδης, επικεφαλής Ομάδας Ευρωβουλευτών ΠΑΣΟΚ Ν. Κοτζιάς, πρόεδρος ΙΣΤΑΜΕ Ενότητες: - Η ιστορική σημασία του Μάη του 1968 (Β. Παπαχρήστος -συντονιστής, T. Aube, L. Vecchi, Σπ. Καβουνίδης, Π. Καλογεράτος, Δ. Σακελλάρης) - Ομιλία P. N. Rasmussen - Νεολαία και Μάης 1968 (Κ. Φίλης -συντονιστής, Μ. Δαμανάκη, Μ. Ματσούκα, Θ. Τζήμας, Ν. Νικηφόρος, Γ. Μοσχονάς) - Εργατικό κίνημα και Μάης 1968 (Θ. Σακελλαρόπουλος -συντονιστής, Α. Μητρόπουλος, Σπ. Παπασπύρος, Δ. Σκαρμούτσος, Γ. Πούπκος) -...
21η Απριλίου: 1967-2007 40 χρόνια από το πραξικόπημα της Χούντας
Συλλογικό έργο
Alter - Ego ΜΜΕ. Α.Ε. (2007)
Το πραγματικό και το κεκτημένο
Συλλογικό έργο
Μεταίχμιο (2006)
Το βιβλίο αυτό επιχειρεί τη συνοπτική επισκόπηση της ιστορικής εξέλιξης του ελληνικού Πανεπιστημίου και την αποτύπωση της σημερινής κατάστασης των πραγμάτων, καταλήγοντας σε μια σειρά προτάσεων πολιτικής, που αφορούν όλο το φάσμα οργάνωσης και λειτουργίας του Πανεπιστημίου. «Το Πανεπιστήμιο εξακολουθεί να αποτελεί πρωταγωνιστή και συγχρόνως όρο συγκρότησης των σύγχρονων κοινωνιών. Ειδικά στην Ελλάδα, για λόγους ιστορικούς, που ανάγονται ιδιαίτερα στην πρόσφατη περίοδο της δικτατορίας, το Πανεπιστήμιο είχε πάντοτε και έναν ευρύτερο κοινωνικό και πολιτικό ρόλο. Αυτός ο ρόλ...
Συμμετοχική δημοκρατία
Δαμανάκη Μαρία 1952-
Εκδόσεις Καστανιώτη (2004)
Η Συμμετοχική Δημοκρατία ήταν μέχρι προ τινος υπόθεση ενός κλειστού κύκλου διανοητών και περιορισμένου αριθμού πολιτών, όσων κυρίως ένιωθαν απογοητευμένοι από την πολιτική και τα κόμματα. Η ευρύτερη συζήτηση άνοιξε με την ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, γύρω από την έννοια και τις εφαρμογές της Συμμετοχικής Δημοκρατίας το τοπίο για τον πολύ κόσμο εξακολουθεί να εμφανίζεται ασαφές. Περί τίνος ακριβώς πρόκειται; Αφορά ένα νέο μοντέλο δημοκρατίας; Καταργεί την αντιπροσωπευτική δημοκρατία που ξέρουμε; Είναι υπόθεση του διαδικτύου; Πώς θα εξασφαλι...
Από το Άμστερνταμ στη Νίκαια
Συλλογικό έργο
Κριτική (2001)
Μπροστά στην πρόκληση της διαμόρφωσης ενός βαθύτερου ενοποιητικού συστήματος μέσα στην Ε.Ε., η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει έναν εποικοδομητικό ρόλο αλλά και να προωθήσει αποτελεσματικά τα εθνικά της συμφέροντα. Αυτή η συλλογική έκδοση, που επιμελήθηκε ο διεθνολόγος Σωτήρης Ντάλης, φιλοδοξεί αφενός μεν να καταγράψει το διάλογο για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως αυτός αναπτύχθηκε την περίοδο από τη Σύνοδο του Ελσίνκι το Δεκέμβριο του 1999 μέχρι και τη Σύνοδο της Νίκαιας το Δεκέμβριο 2000, και αφετέρου να απαντήσει σε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν το μέ...
Για μια Ευρώπη των κοινωνικών δικαιωμάτων
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Παπαζήση (1998)
Τα πρόσωπα, οι φορείς και οι μη κυβερνητικές οργανώσεις που συμμετέχουν στο Συνέδριο με θέμα: "Για μια Ευρώπη των Κοινωνικών Δικαιωμάτων" (Αθήνα, 16-17 Ιανουαρίου 1997), το οποίο οργάνωσαν το Ι.Μ.Δ.Α. και το ΙΝ.ΕΡ.ΠΟ.ΣΤ.: Χαιρετίζοντας την Έκθεση της "Επιτροπής των Σοφών" με τίτλο "Για μια Ευρώπη των Ατομικών και των Κοινωνικών Δικαιωμάτων", 1. Καλούν τη Διακυβερνητική Διάσκεψη να υιοθετήσει κατάλογο βασικών Ατομικών και Κοινωνικών Δικαιωμάτων για την προώθηση της ουσιαστικής ισότητας των πολιτών και της κοινωνικής διάστασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθορίζοντας επίσης τ...
Το θηλυκό πρόσωπο της εξουσίας
Δαμανάκη Μαρία 1952-
Εκδόσεις Καστανιώτη (1995)
Γυναίκες στην κορυφή. Υπάρχουν, είναι μια πραγματικότητα πια. Όμως γιατί αυτή η πραγματικότητα είναι τόσο εύθραυστη; Το βιβλίο καταγράφει την πορεία της γυναίκας στη δημόσια ζωή στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Τη συνάντηση με τα κόμματα και την πολιτική, την εχθρότητα των ανδρικών μηχανισμών, τη σχιζοφρένεια της ταλάντευσης ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό χώρο. Αλλά και την πορεία από την υποτίμηση και την αμφισβήτηση μέχρι την αυτοσυνείδηση, την αυτοπεποίθηση και τη συμφιλίωση με την εξουσία.