Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ήθελα να 'ξερα, ποιος μαθαίνει ποιον μέσα σ' αυτό το σπίτι", Είπε ένας απογοητευμένος πατέρας, μόλις διαπίστωσε, ότι ο 4χρονος γιος του τον "δούλεψε" κανονικά. Μαθαίνουμε, λοιπόν, κι εμείς απ' τα παιδιά μας -κι όχι μόνο τα παιδιά από μας. Έχουμε, εδώ, ένα καινούργιο μήνυμα στην ιστορία της ανατροφής και συμπεριφοράς μέσα στην οικογένεια - κι από 'κει στην κοινωνία. Ένα μήνυμα που φέρνει το παμπάλαιο "δούναι και λαβείν" της ζωής στην καθημερινή ζωή της οικογένειας. Αν απαλλαγούμε από την "υποχρέωση" να είμαστε μόνο εμείς η πηγή της γνώσης. Κι αν δεχτούμε ότι τα πα...

Όταν κυκλοφόρησε το 1993, το βιβλίο του Δρ. Γιαν-Ούβε Ρόγγε, "Τα παιδιά χρειάζονται όρια", έγινε αφορμή για πολλές και πολυποίκιλες συζητήσεις - με αποτέλεσμα, μέσα σε πέντε χρόνια να πουλήσει πάνω από 200.000 αντίτυπα. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι η "άλλη πλευρά του λόφου" εκείνου του βιβλίου. Είναι το "Πότε, Γιατί και Πώς Βάζουν Όρια οι Γονείς" και είναι οι απαντήσεις που επεξεργάστηκε με γονείς και δασκάλους σε διάφορα σεμινάρια και διαλέξεις. Για παράδειγμα: - Από ποια ηλικία πρέπει να βάζει κανείς όρια; - Οι συνέπειες μιας συμπεριφοράς του παιδιού εί...

Η βασική ιδέα-πρόταση αυτού του βιβλίου είναι εντελώς νέα και προκλητική: Η επιθετικότητα επιτρέπεται στα παιδιά και στους έφηβους - γιατί επιθετικότητα δεν σημαίνει μόνο βία και καταστροφή. Σημαίνει και επιθετική-δημιουργική συμπεριφορά. Ο Jan-Uwe Rogge μιλάει γι' αυτήν ακριβώς - τη δημιουργική πλευρά της επιθετικότητας και για το ρόλο της στην ανάπτυξη της προσωπικότητας. Δεν υποστηρίζει μια συμβατική διαπαιδαγώγηση με στόχο τη δημιουργία φιλήσυχων και υπάκουων νέων, αλλά μια "διαπαιδαγώγηση της επιθετικότητας", που κάνει τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν την ωρίμανση τη...

Το βιβλίο του Γιαν-Ούβε Ρόγκε "Τα παιδιά χρειάζονται όρια" (Θυμάρι 2005, 2η έκδοση), έγινε μπεστ-σέλερ, επειδή ενθάρρυνε τη συντροφική σχέση με τα παιδιά, και επειδή πολλοί γονείς αναγνώρισαν τον εαυτό τους στις χιουμοριστικές αλλά αληθινές ιστορίες του, όπως τις περιγράφουν τα ίδια τα παιδιά. Ο συγγραφέας έδειξε καθαρά το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι γονείς, όταν θέλουν απλά το καλό των παιδιών τους. Αυτό εδώ το βιβλίο υποστηρίζει πως δεν είναι δυνατόν να προγραμματίζουμε την ανατροφή των παιδιών. Αναγκαστικά, θα αυτοσχεδιάζουμε κάθε φορά, γιατί η συμπεριφορά των παιδι...

- "Δεν θέλω το παιδί μου να γίνει τηλεορασάκιας" - αλλά: - Πότε βλέπουν πολύ τηλεόραση τα παιδιά; - Γιατί τα παιδιά θέλουν να βλέπουν μόνα τους τις παιδικές εκπομπές - χω-ρίς την παρουσία των μεγάλων; - Μιμούνται τα παιδιά τη βία που βλέπουν στην οθόνη; - Μετατρέπει η διαφήμιση τα παιδιά μας σε παθητικούς δέκτες και κατανα-λωτές των "προϊόντων" της ΤV; - Γιατί οι τηλεοπτικοί ήρωες ασκούν τέτοια γοητεία στα παιδιά; - Θα ήταν καλύτερα να μη βλέπουν τα παιδιά ειδήσεις; - Προκαλεί και ο υπολογιστής εξάρτηση; Με βάση την πολύχρονη επαγγελματική του πείρα, ο Dr. Jan-Uwe...

Ο φόβος ανήκει στα βασικότερα συναισθήματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Πολλοί γονείς, ωστόσο, επιθυμούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους απαλλαγμένα από το φόβο. Ο Ρόγγε όμως υποστηρίζει ότι ο φόβος δυναμώνει τα παιδιά, αν τους δώσουμε τη δυνατότητα να παλέψουν μαζί του και να τον νικήσουν. Και συμβουλεύει τους γονείς τι να κάνουν όταν: - το παιδί τους δεν μπορεί να κοιμηθεί ή ξυπνάει τη νύχτα, επειδή, π.χ., στο δωμάτιο υπάρχουν φαντάσματα, - ο αποχαιρετισμός μπροστά από τον παιδικό σταθμό είναι γεμάτος δάκρυα, - τα παιδιά φοβούνται τους ξένους και γαντζώνονται στους γονείς το...

Δεν είναι τα παιδιά πιο "δύσκολα" σήμερα, ούτε οι γονείς και οι δάσκαλοι είναι λιγότερο ικανοί. Τότε γιατί βρισκόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις καθημερινής τρέλας, από τις οποίες βγαίνουν θριαμβευτές οι "μικροί τύραννοι" και απογοητευμένοι οι γονείς; Οι σημερινοί γονείς και οι παιδαγωγοί αντιδρούν με μεγαλύτερη ευαισθησία στα παιδιά, μια αντίδραση που οφείλουμε να χαιρετίσουμε. Συχνά, όμως, αντιδρούν και με ανασφάλεια, καθώς θέλουν να τα κάνουν όλα "καλύτερα και πιο δημοκρατικά από τους δικούς τους γονείς" - αφήνοντας έτσι τα παιδιά ακόμη και χωρίς τη στήριξη και την κα...