Lima Jose Lezama
Ο Χοσέ Λεσάμα Λίμα (1910-1976) γεννήθηκε στην Αβάνα της Κούβας. Ο πατέρας του ήταν γιος Βάσκου και Κουβανής, ενώ η μητέρα του κόρη Κουβανών με παππού Ανδαλουσιανό. Στα εννιά του χρόνια είχε διαβάσει τον "Δον Κιχώτη", ενώ στη διάρκεια γυμνασίου και πανεπιστημίου, Πλάτωνα, Γκαίτε, κλασικούς ισπανούς, Προυστ, Ρεμπώ, Βαλερύ και Μαλαρμέ. Μεταξύ του 1944 και του 1957 εκδίδει διάφορα βραχύβια λογοτεχνικά περιοδικά, με μακροβιότερο και διασημότερο το "Origenes", όπου και ο ίδιος δημοσιεύει δοκίμια και ποιητικές συλλογές, ενώ το 1966 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, "Paradiso" ("Παράδεισος"), και το 1977 το δεύτερο, "Oppiano Licario" ("Οπιάνο Λικάριο"), που έμεινε ανολοκλήρωτο, εξαιτίας του θανάτου του το 1976. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 διορίστηκε υποδιευθυντής του Τμήματος Εκδόσεων της Διεύθυνσης Πολιτισμού (με διευθυντή τον Αλέχο Καρπεντιέρ), και κατόπιν στη Βιβλιοθήκη της Εταιρείας Φίλων της Χώρας. Το 1970 παραιτήθηκε από τα κοινά και ασχολήθηκε αποκλειστικά με το γράψιμο. Πέθανε στις 9 Αυγούστου 1976 από επιπλοκές μετά από πνευμονία.
Πρώτη επιλογή
Lima Jose Lezama
Ευθύνη (1992)
Για χρόνια προσπαθούσα να βρίσκω ευκαιρίες και αφορμές για να κάμω γνωστά στην Ελλάδα την μορφή, τον κόσμο, το έργο του κορυφαίου κουβανού συγγραφέα Χοσέ Λεσάμα Λίμα (Jose Lezama Lima). Από τότε που τον εγνώρισα μέσα στα βιβλία του, κάποιος ασίγαστος, επίμονος μαγνητισμός αισθάνομαι ν' ασκείται πάνω στο πνεύμα μου. Και αυτό δεν μου φαίνεται περίεργο: ο Λεσάμα Λίμα πιστεύει στην μυστική και μαζί αποκαλυπτική σημασία τέτοιων μαγνητισμών. Δεν είναι μήπως δικό του το ποιητικό βιβλίο που τιτλοφορήθηκε "Θραύσματα στον μαγνήτη του" ("Fragmentos a su iman); Όσο περνά ο καιρός, τ...
Paradiso
Lima Jose Lezama
Ίνδικτος (2002)
Με αυτήν την έκδοση παραδίδεται στο αναγνωστικό κοινό ένα πρωτοφανές λογοτεχνικό είδος και έργο, που εισάγει για πρώτη φορά στην Ελλάδα μια άγνωστη πλευρά και δυνατότητα της μυθιστοριογραφίας: τη σύνθεση σε ένα και το αυτό έργο του δοκιμιακού λόγου (φιλοσοφικού, κυρίως) με τον ποιητικό και τον μυθιστορηματικό, ένα συνεχή διάλογο μεταξύ του μυθιστορημένου ποιήματος και του ποιητικού μυθιστορήματος. Αυτό το είδος σύνθεσης, αν και γνωστό από ανάλογα έργα άλλων συγγραφέων, στην περίπτωση του Παραδείσου μας αποκαλύπτεται ως άγνωστο και μοναδικό, εξαιτίας της ιδιοπροσωπίας του τρ...