Κοέν Βίκτωρ
O Βίκτωρ Κοέν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1967. Σπούδασε στη σχολή καλών τεχνών Bezalel Academy of Arts & Design στην Ιερουσαλήμ και τέλειωσε το μεταπτυχιακό του με έπαινο στη σχολή School of Visual Arts στη Νέα Υόρκη. Έργα του δημοσιεύονται τακτικα΄στο New York Times Book Review, Time, Newsweek, Money, Forbes και Esquire, ενώ στο πελατολόγιό του συμπεριλαμβάνονται η Penguin Puntam, Random House, Harper Collins, National Geographic, Fortune, Business Week, Man's Journal, Wall Street Journal, The Boston Globe, Chicago Tribune, Los Angeles Times και Atlantic Records. Διδάσκει στη σχολή Parsons School of Design και είναι σύμβουλος μεταπτυχιακού για το School of Visual Arts. Πίνακες και χαρακτικά του έχουν κερδίσει πολυάριθμα βραβεία και εκτίθονται σε μουσεία και αίθουσες τέχνης στην Ευρώπη, Αμερική, Ιαπωνία και Αυσταλία.
Η τέχνη στην πρώτη σελίδα
Συλλογικό έργο
Athens Voice (2006)
Tο άλμπουμ που συγκεντρώνει όλα τα εξώφυλλα της A.V. Πρωτότυπα έργα, βιογραφικά και κείμενα 66 γνωστών δημιουργών που συναντήθηκαν στα εξώφυλλα της A. V. των τελευταίων 18 μηνών.
Μισό κιλό πλανήτης
Σερέφας Σάκης
Κέδρος (2004)
Ένας εξωγήινος, ο Βουρ, έρχεται στον πλανήτη Γη για να δει πως ζούνε οι γήινοι. Και να τι βλέπει: Έναν κύριο μέσα σ' ένα εστιατόριο να τρώει ψητές κότες, τη μια μετά την άλλη. Του κάνει παρέα μια μύγα καθισμένη σ' ένα ψίχουλο. Μια μύγα που όλα τα βλέπει. Ένα παιδί σε μια ακροθαλασσιά. Όλοι γύρω του κάνουν πολλές ηλιοθεραπείες, μα εκείνο πετάει σιωπηλό κοχύλια στη θάλασσα. Τα βλέπει να βυθίζονται και λάμπει απ' τη χαρά του. Ένα γέρο περιπτερά μέσα σ' ένα γέρικο περίπτερο. Μόλις βλέπει το Βουρ, του χαμογελά και τον κερνά μια γέρικη καραμέλα. Μια ταξιθέτρια σ' ένα σινεμ...
Αναζητώντας τον Μαγκ
Wallace Melanie
Graphopress (2004)
" Όταν προκάλεσαν το μεγάλο κατακλυσμό, οι Δυνάμεις του Φόβου μεταμορφώθηκαν. Από τα κεφάλια τους ξεπήδησαν οι καινούργιες τους μορφές, παραμορφωμένες σε όλο τους το μεγαλείο, σκορπώντας πανικό". Αυτά διηγείται ο Πλαγκ, ο αφηγητής αυτής της ιστορίας, που ούτε εικονογραφημένο διήγημα είναι, ούτε επιστημονική φαντασία, αλλά μια ανησυχητική, παράξενα οικεία και ασυνήθιστα υποβλητική απεικόνιση ενός μελλοντικού "Τοπίου" που μοιάζει αλλόκοτα με μια δυστοπική κατάληξη του εξελισσόμενου 21ου αιώνα.