Νικοπούλου Ηρώ
Nikopoúlou Iró
Η Ηρώ Νικοπούλου γεννήθηκε το 1958 στην Νέα Σμύρνη όπου κατοικεί και εργάζεται. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει κάνει εννέα ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κριτικές για το έργο της έχουν δημοσιευθεί στον ημερήσιο τύπο και σε εικαστικά περιοδικά. Συγκαταλέγεται στο Εικαστικό Λεξικό των Ελλήνων Καλλιτεχνών 16ος-20ός αιώνας των εκδόσεων Μέλισσα (1999). Έργα της βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές (Συλλογή της Βουλής των Ελλήνων, Συλλογή Βορρέ, Συλλογή Νίκας, Μουσείο ΟΣΕ, Ο.Η.Ε. Τhe Netherlands Red Cross, Amsterdam, Holland, κ.ά). Από το 1986 ασχολείται παράλληλα με την λογοτεχνία, έχει δημοσιεύσει πέντε ποιητικές συλλογές, ένα μυθιστόρημα και τέσσερις συλλογές διηγημάτων. Από το 2010 συνδιευθύνει την ψηφιακή επιθεώρηση για το μικρό διήγημα "Πλανόδιον-Ιστορίες Μπονζάι" και επιμελήθηκε με τον Γιάννη Πατίλη τις ανθολογίες μικρού διηγήματος "Ιστορίες Μπονζάι" για τα έτη '14, '15, ΄16 (Γαβριηλίδης). Έχει συμμετάσχει ως προσκεκλημένη σε πολλά διεθνή φεστιβάλ ποίησης. Ποιήματα, διηγήματα και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στον πε-ριοδικό, ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο και έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, Ρωσικά, Ισπανικά, Τουρκικά, Ρουμανικά, Βουλγαρικά, Φιλανδικά και Κροατικά. Στα Ισπανικά κυκλοφορεί μία ανθολογία ποιημάτων της με τον τίτλο "Acepciones de la Mirada" (2019, Padilla Libros Editores y Libreros, El arbol de la luz, Sevilla, σε μετάφραση του Jose Antonio Moreno Jurado). Το 2019 το λογοτεχνικό περιοδικό Σίσυφος αφιέρωσε το 17ο τεύχος του στο ποιητικό και πεζογραφικό της έργο. Διετέλεσε μέλος και ταμίας του Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων για δύο θητείες από το 2015-16 και 2017-2018. Επίσης, είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, και του Κύκλου Ποιητών. Διατηρεί την ιστοσελίδα: www.ironikopoulou.gr
Χρωματιστές ενδείξεις
Σπυρέλη Χρυσούλα
Γαβριηλίδης (2011)
Πεταλούδα στα χέρια σου -νήπιο- σε ποτήρι διάφανο φυλακίζομαι. Να βλέπεις πως δέρνομαι πάνω-κάτω σε ορίζοντα γυάλινο. Χρωματόσκονη γίνομαι ύστερα. Και σκορπίζω.
Ομελέτα με μανιτάρια
Νικοπούλου Ηρώ
Νεφέλη (2007)
Το νεαρό κορίτσι που βιώνει έναν συμβολικό ακρωτηριασμό, μια επίδοξη μητέρα που δεν ήξερε να παίξει με τις κούκλες της, μια μεσόκοπη που χάνει σταδιακά την όραση της γιατί κάποτε αρνήθηκε να δει. Πρόσωπα και ρόλοι που τα όρια τους μπλέκονται δημιουργώντας κατοπτρικές αντανακλάσεις. Εφιαλτικοί λαβύρινθοι σχέσεων που μέσα τους οι ήρωες ανακαλύπτουν το ασύμπτωτο της ηλικιακής με την ουσιαστική ενηλικίωση. Ο φόνος δεν είναι πάντοτε πραγματικός. Πόσο ανθεκτικά είναι τα υλικά των παραμυθιών; Ποιος ορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού και ποιος μας λέει ότι δεν μπορούν να α...
Σαν σε καθρέφτη
Νικοπούλου Ηρώ
Μεταίχμιο (2003)
Μια παιδική ανάμνηση, στις παρυφές του ονείρου, ανοίγει την αυλαία του βιβλίου· η ίδια ανάμνηση, παραλλαγμένη αλλά συνεχίζοντας την ίδια γειτνίαση με το όνειρο, την κλείνει. Στο μεσοδιάστημα η ηρωίδα (ή, μήπως, οι ηρωίδες;) έχει ταξιδέψει, έχει ερωτευτεί, έχει δημιουργήσει. Ωστόσο, στην Αθήνα ή στη Χάγη, στο ταξίδι με το τρένο ή ακούγοντας την ιστορία της μικρασιάτισσας γιαγιάς, το ταξίδι της Άρτεμης (ή, μήπως, της Χάρης) είναι πρωτίστως τάξεως ψυχικής. Είτε περιδιαβαίνει στα σοκάκια της Χάγης είτε σ’ εκείνα των Εξαρχείων, αυτό που δεσπόζει δεν είναι η εξωτερική κίνηση μα η...