Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πώς μπορεί να συνυπάρχουν η δεκαετία του 50, η Κρητική Λογοτεχνία κατά την Ενετοκρατία, το Πολυτεχνείο του 1974 και το Πριγκιπάτο της Αχαΐας; Τί μπορεί να συνδέει το οχυρό της Σπιναλόγκα με τον Διονύσιο Σολωμό; Ο Σωτήρης Νικολακόπουλος, πλάνης και περιπατητής της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη αυτό, αντικρίζει την ανθρώπινη περιπέτεια με το μάτι του ποιητή. Του δημιουργού εικόνων της ορατής ζωής, για να μας συνδέσει με το αφανές. Παρασυρόμαστε. Οι εικόνες περνάνε φευγάτες από μπροστά μας και εμείς προσπαθούμε να κρατηθούμε από κάποιο όρο από μια στιγμή μοναδικ...

Προσωπικά θεωρώ το βιβλίο αυτό ως ένα μέρος της κοινωνικής Ιστορίας της Πόλις που με γέννησε και το αφιερώνω σε όσους αγαπούν την πανέμορφη αύτη πόλη. Ελπίζω διαβάζοντας το να βρείτε ενδιαφέρουσες και πολύ, πολύ ευχάριστες στιγμές από την ζωή σας.... Σαν Πατρινός με περισσότερη διάθεση του χιούμορ, αλλά και γνωστική διάθεση, με άγγιξε το θέμα της αγάπης μου για την πόλη που με γέννησε. Έτσι σίγα, σιγά άρχισα να συλλέγω λέξεις που λέγαμε μόνο εμείς οι Πατρινοί και όχι μόνο. Γνωρίζοντας την Πάτρα και ζώντας την με τους ανθρώπους της, τα μέρη της, που όλη μέρα τριγυρίζ...

...Στα κεφάλαιά του, αν και ανεξάρτητα µεταξύ τους, υπάρχει µία οµοιοµορφία στο γράψιµο και η γλώσσα του είναι κατανοητή, διαυγέστατη και µε τη ρέουσα µορφή της σε ταξιδεύει στα διάφορα µέρη και στις διάφορες περιοχές. Ξεχωριστά το καθένα: Όχη, Κάστρα στην Ελλάδα, Το φρούριο της Μεθώνης, Η γυναίκα της Ζάκυθος, Λόρδος Μπάυρον, Ιππότες του Ναού, Ο θεσµός των Ιπποτών, Ο Ιππότης Ροδόσταυρος στη Λογοτεχνία, Κυβερνητική, Τεχνητή Νοηµοσύνη, Ειµαρµένη. Στα δύο τελευταία του κεφάλαια "Κυβερνητική" και "Τεχνητή Νοηµοσύνη", που αφορούν τον σύγχρονο πολιτισµό, οι αναφορές του είναι αξ...

Μείζον Θέμα Νύχτα κι η θάλασσα χρώματα αλλάζει ταξιδεύω ώρες και σαν επιστρέφω, δυο περιστέρια ησυχάζουν στις λίγες ευωδιές, που φέρνει έξι ορόφους κάτω ο κήπος το ξημέρωμα. Γκρίζες στέγες στην απέραντη τσιμεντένια πόλη. Συντρίμμια σκοτωμένου ονείρου. Τα μάτια μου ορθάνοιχτα στο λυκαυγές την ώρα που το φεγγάρι αφήνει τις υγρές επιφάνειες. Σβήνω το φως και αναπάντεχα ακούγεται μακρύ συρτό γέλιο, για ό,τι φέρει η μέρα. Περίεργη αίσθηση προκαλεί τα πρωινά πουλιά που κράζουν απέναντι στη λεύκα. Χάος ολόφωτο η θύμηση στο πρωινό αγιάζι του απείρου. Τα όνειρα πα...

Η περιήγηση τελείωσε και εγώ κρατάω στα χέρια μου δάφνη και ακακία, νερό, λάδι και σιτάρι της περιοχής. Κρατάω στη σκέψη μου την κύκνεια ιαχή της παρακμής τόσων ωραίων πραγμάτων των παλαιών ημερών. Σκέφτομαι την σκύλευση εκείνης της εποχής, τα πεδία των μαχών από θρεμμένα όρνια... Ακούω της καρδιάς μου τις φωνές και πορεύομαι. Οι γραμμές των βουνών σε ελλειπτικούς κύκλους, σε ανοιχτό πεδίο γεμάτο ζωή. Μικρό βουνό αλλά γεμάτο μυρουδιές, χρώματα και ήχους πολλούς, όπου πάνω τους ακουμπά η ηρεμία. Άγιο χώμα, θέλγητρα, φως ελπίδας... Σερνοδίπλωσε η μέρα με έναν αχό σα χάδι κ...

..."Ψάχνω να βρω και να δώσω έναν ορισμό για την αγάπη και δεν βρίσκω. Το μόνο που κατόρθωσα είναι να βρω μια σκοπιά από την οποία μπορώ να διακρίνω κάποιες ακτίνες, ασθενικές έστω, αλλά που μου δείχνουν το δρόμο." (Από τον πρόλογο του Τετραδίου "Αγάπη") Η συλλογή ομιλιών στα τετράδια διακατέχονται από την ανάγκη για αφύπνιση από τη διανοητική νάρκη. Είναι εργασία που προσπαθεί να μεταδώσει εκείνα που έμαθε ο ίδιος ο συγγραφέας όχι ως δόγμα, αλλά σαν εφαλτήριο για σκέψη και αναζήτηση...

Μαζί στο διάβα, η ευθύνη μάς βαραίνει. χθες - σήμερα - αύριο. Πίεση, από παντού τα μάτια δακρυσμένα, τα μάτια των παιδιών σκέφτομαι και πονάω και στο μίξερ της ημιμάθειας και της αλαζονείας ο τοίχος της αντίδρασης. Φωνές σε δεύτερο και τρίτο πρόσωπο, Δίνεις - δίνε... Όλους μας δέρνει η αμφιβολία, το αύριο θολό ασάφεια στα πάντα που πάμε τι κάνουμε; Στο δρόμο θα φανεί.

... Σ' αυτήν την κορυφή έγινε το ολοκαύτωμα του Ηρακλή και η αποθέωσή του. Σήμερα βλέπει κανείς μερικά αρχαία ερείπια και αποθαυμάζει τη θέα. Ολόγυρά μας υψώνονται οι χαμηλότερες κορυφές του βουνού, καθώς και κορυφές των γειτονικών βουνών, του Τυμφρηστού, της Όρθρης και του Μπράλλου, της Γκιώνας, των Βαρδουσίων ακόμα και του Παναιτωλικού. Είναι ένα θέαμα που δεν θα το ξεχάσει κανείς σ' όλη τη ζωή του. Κατεβαίνοντας από την κορυφή για την Παύλιανη προτού φτάσουμε, περνάμε τον τόπο που λέγεται Καταβόθρα. Είναι ένα μεγάλο άνοιγμα της γης κι εκεί μέσα χάνεται ολόκληρο ποτάμι. Σ...

Είναι η προσπάθειά μου να αποκαλύψω κάποια μυστικά της τέχνης της ποίησης και να μπω στου λαβυρίνθους που κινούνται οι ποιητές. Είναι να μπορέσω να αποδείξω ότι ο λόγος της ποίησης μας φέρνει σε επαφή με κάποια μαγική ομορφιά που είναι δίπλα μας. Είναι να μπορέσετε εσείς να αποκρυπτογραφήσετε την συμπυκνωμένη ζωή που υπάρχει στην ποίηση. Είναι να προτείνω ένα πλάγιο κοίταγμα, αλλιώτικο κοίταγμα, διαγώνιο, μήπως και βρούμε κάποια στοιχεία που μας κρύβονται όταν κοιτάμε μόνο ίσια. Αιτία του παρόντος είναι να επιχειρήσετε διαβάζοντάς το να περιηγηθείτε και να βρείτε...

Μας πηγαίνει στους δρόμους που διάβηκε, μας εξιστορεί αυτά που αισθάνθηκε όταν μόνος πέρναγε αλλά και τώρα που είναι παρέα μας δεν διστάζει να πει τα συναισθήματά του. Οι γνώσεις, οι προσδοκίες οι εμπειρίες και η πείρα γράφονται και μεταδίδονται με γλαφυρό τρόπο και παράλληλα πολύ αληθινό. Ένα έργο γραμμένο από έναν τέκτονα ποιητή που απευθύνεται σε όλους, ακόμα και στον πιο σκεπτικιστή τέκτονα, ένα έργο που ο αμύητος ίσως θαυμάσει αλλά μόνο ο τέκτονας θα καταλάβει. Ικανός ο μισθός σου αδελφέ ποιητή μας έβαλες στον κόσμο σου μήπως καταλάβουμε τον δικό μας.

Πλημμυρισμένη από Φως και Αγάπη η "Τριλογία" του μας μεταλαμπαδεύει την αισιοδοξία του για μια θεαματικότερη κοινωνία. Την προσδοκία του για την εκπόρθηση του ένδον είναι μας από το Φως της Γνώσης, του Κάλλους, της Συναντίληψης. Γι' αυτό κάθε στίχος του διακατέχεται από ζωηρή παραστατικότητα και απηχεί τον ανυστερόβουλο Ιδεόκοσμό του. Οι πίνακες κορυφαίων ζωγράφων, που κοσμούν το νέο έργο του, αυτόν ακριβώς τον λάμποντα από Κάλλος Ιδεόκοσμό του μαρτυρούν. Στον Ποιητή διαπιστώνουμε την άοκνη αναζήτηση μιας Ιθάκης. Μας καλεί να καταστήσουμε τον ανεπεξέργαστο εσώτερο εαυ...

Πιστεύω ότι η ποίηση με τον τεκτ:. βαδίζουν αγκαλιά στον πύρινο κύκλο της ζωής μας, το κάθε ένα έχει τη δική του μερίδα στην ανάπτυξη των αισθήσεων της ζωής. Η ποίηση δεν κοιτάζει το πραγματικό, όμως το μετουσιώνει δημιουργικά, την ονομάζουν δε και "πίνακα ηθών" από το γεγονός ότι όποιος γράφει εκφράζει κατά την άποψή μου τον άνθρωπο και την κοινωνία του, προβάλλοντας μέσα από τους στίχους εικόνες, ήθη, έθιμα, ηθική, ήθος, χαρές, λύπες, πίκρες, το ιδανικό της αγάπης, του έρωτα, την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την ειρήνη, την αδελφότητα και τόσα άλλα.

Τα ποιήματα γράφτηκαν σε στιγμές κραδασμών και αναζήτησης γαλήνης. Τα ποιήματα είναι βασισμένα στον απλό, κατανοητό και εύκολο λόγο. Ο κάθε αναγνώστης. που θα νοιώσει αυτές τις στιγμές έτσι όπως περιγράφονται, θα αφήσει τον εαυτό του ανοικτό σε περισσότερη εσωτερική γαλήνη και αγάπη χωρίς όρους. Πιστεύω ότι θα τον οδηγήσει σε ανώτερες καταστάσεις και ίσως τον προετοιμάσει για νέες πνευματικές αναζητήσεις.

Ο ποιητικός του λόγος είναι ακτινογραφία του ίδιου. Αυτά που παρατηρεί, αυτά που ψάχνει και αυτά που σκέπτεται, ξετυλίγονται αδρά και συμβολικά, όπως βγαίνουν από τον εσωτερικό του κόσμο. Άλλοτε πραγματιστής, άλλοτε αισιόδοξος και ρομαντικός, άλλοτε υπερβατικός και απόκρυφος, πάντοτε όμως ειλικρινής, μας αποκαλύπτει τον εαυτό του. Η ποιητική χάραξη του Σωτήρη Νικολακόπουλου έχει τις ψηφίδες από μια πλατειά εποπτεία των θεμάτων που αισθάνεται και βιώνει, αλλά κυρίως έχει τη σφραγίδα της ειλικρίνειας και της ανθρωπιάς.