Ιωαννίδης Ιωάννης Π. Α.
Ο Ιωάννης Π. Α. Ιωαννίδης κατέχει την έδρα C.F. Rehnborg στην πρόληψη νοσημάτων στο πανεπιστήμιο Stanford όπου είναι τακτικός καθηγητής στην ιατρική σχολή και τιμητικά καθηγητής στη σχολή ανθρωπιστικών και θετικών επιστημών. Έχει διατελέσει επίσης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Harvard, Tufts και Imperial College. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το περιοδικό "The Atlantic" τον χαρακτήρισε το 2010 ως τον πλέον τολμηρό διανοητή-επιστήμονα. Έχει ζήσει σε πολύ διαφορετικά μέρη, αλλά στο νου του ξεχωρίζουν ιδιαίτερα η πανέμορφη πόλη των Ιωαννίνων, η ευγένεια των ανθρώπων της Ηπείρου και κάποια γαλήνια πρωινά στο Ιόνιο. Η σύνθεση της "Τοκάτας για την κόρη με το καμένο πρόσωπο" τον απασχόλησε από το 1989 έως το 2011. Οι "Παραλλαγές πάνω στην τέχνη της φυγής και ένα απονενοημένο ριτσερκάρ" γράφτηκαν από το 2010 έως το 2013.
Τοκάτα για την κόρη με το καμένο πρόσωπο
Ιωαννίδης Ιωάννης Π. Α.
Κέδρος (2012)
Γράφω σε μια γλώσσα που δε θέλω να μιλώ - άγνωστη, παραπεταμένη, πικρή, ποδοπατημένη όπως οι λίγες ευγενικές προσπάθειες σε μακρούς αιώνες δουλείας, άκυρης δημοκρατίας και κυρίως σκοταδιού γράφω σε μια γλώσσα που απέτυχα να μιλήσω, να πείσω οποιονδήποτε, να δω κάτι να μένει στα πρακτικά της συνέλευσης πριν τα ροκανίσουν τα ποντίκια κι η ιστορία - δε συμβιβάστηκα, έπεσα όρθιος, δε μετάνιωσα δέκα προς ένα, είκοσι προς ένα, τριάντα προς ένα απέτυχα οικτρά απέναντι στους κομμωτές και στους μακιγιέρ είδα την επιστήμη να γράφεται από τους λαθρέμπορους είδα την τέχνη να καταξιώνετ...
Τα ποιήματα του 2016
Συλλογικό έργο
Κοινωνία των (δε)κάτων (2017)
Ακόμα μια χρονιά πλούσιας ποιητικής συγκομιδής, γεγονός που έκανε το έργο των ανθολόγων κοπιώδες προκειμένου να ξεδιαλέξουν την ήρα από το σιτάρι, πιστοί στο πνεύμα της ετήσιας ποιητικής ανθολογίας της Κοινωνίας των (δε)κάτων, όπου επιχειρείται κάθε φορά να διυλιστεί η λογοτεχνική παραγωγή ώστε να εξαχθεί το αιθέριο έλαιο, το νέκταρ το καλό. Οι ανθολόγοι μερίμνησαν ιδιαίτερα για την αντιπροσωπευτικότητα των επιλογών τους με μόνο κριτήριο την ποιότητα έτσι ώστε να καλύπτεται όλο το φάσμα το εκδοτικό, το ηλικιακό και το αισθητικό. Η πληθωρική παραγωγή ποιητικών συλλογών...
Παραλλαγές πάνω στην τέχνη της φυγής και ένα απονενοημένο ριτσερκάρ
Ιωαννίδης Ιωάννης Π. Α.
Κέδρος (2014)
Καθώς απομακρυνόταν απ’ τη βραχώδη ακτή της χώρας των Λωτοφάγων, ο Οδυσσέας έκλαψε, γιατί για πρώτη φορά κατάλαβε πως ήταν θηλαστικό, όπως κι οι θαλάσσιοι ελέφαντες στις Piedras Blancas. Καθισμένος στο δοιάκι του πλοιαρίου, το έμπειρο μάτι του έτρεξε σε όλα τα ράφια της wall-to-wall βιβλιοθήκης, ώσπου βρήκε τον πρώτο τόμο της "Οδύσσειας" απ’ τις εκδόσεις Loeb. Εκεί πληροφορήθηκε για πρώτη φορά πως του την είχαν φέρει πολύ άνανδρα όλοι αυτοί οι χαμερπείς ραψωδοί και υμνωδοί που δε σηκωθήκανε ποτέ από το αναπηρικό τους καρεκλάκι με τα αλουμινένια υποπόδια και που δεν είχαν τα...
Μετά τα αφύσικα
Ιωαννίδης Ιωάννης Π. Α.
Κέδρος (2018)
Έχεις κάτι καλό να προτείνεις για τίτλο; Δεν χρειάζεται να διαβάσεις το βιβλίο, δεν έχουμε καιρό, απλώς σκέψου κάποιον καλό τίτλο. Δεν φαίνεται πια ούτε το όνομα του συγγραφέα, πάει, σάπισε κι αυτό, δεν ξέρω καν ποιος έγραψε το κείμενο. Θα διασώσω το βιβλίο του σαπισμένου συγγραφέα, αφού δεν μπορώ να διασώσω τον ίδιο. Θα βάλω κι ένα όνομα για συγγραφέα. Μη μου πεις πως θα το πάρουν είδηση. Και λοιπόν; Όλοι θα καταλάβουν και κανείς δεν θα κάνει τίποτα. Είναι όλα ψεύτικα, Ευζώιε, πρέπει να το συνηθίσεις. Ακόμα κι εσύ είσαι ψεύτικος. Ακόμα κι εγώ είμαι ψεύτικος. Δεν υπάρχουμε,...
Tractatus για την έκτη φήμη
Ιωαννίδης Ιωάννης Π. Α.
Κέδρος (2016)
Η πόλη γνώρισε το απόγειο της ακμής της μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της από σεισμό 8 Ρίχτερ. Το μισό στάδιο καλύφθηκε απ’ τις κατακρημνίσεις και τις προσχώσεις, το άλλο μισό ανέβηκε άθελά του στην πλαγιά του νέου λόφου που διαμορφώθηκε απ’ τις τεκτονικές ανακατατάξεις. Το γκρεμισμένο βουλευτήριο μεταφέρθηκε εσπευσμένα - ούτε δυο αιώνες δε χρειάστηκε για τη μεταφορά. Το τοποθετήσανε δίπλα στα ερείπια του πολιούχου ναού και παραδίπλα εναποθέσανε τα ερείπια της παλαίστρας. Τα νεκρά κτίρια εκτέθηκαν το ένα δίπλα στο άλλο σε λαϊκό προσκύνημα. Οι γεροντότεροι είχαν ξεχάσει ή...