Διαμαντόπουλος Διονύσης
Με καταγωγή από τη Μελίκη Ημαθίας, ο Διονύσης Σ. Διαμαντόπουλος, κατοικεί και εργάζεται στη Βέροια. Σπούδασε παιδαγωγικά στην Παιδαγωγική Ακαδημία της Λάρισας και το 1984 διορίστηκε στην πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παιδαγωγικό Τμήμα του ΑΠΘ. Μετεκπαιδεύτηκε στο Διδασκαλείο του Παιδαγωγικού Τμήματος του ΑΠΘ, είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ και μεταπτυχιακός διπλωματούχος Παιδαγωγικών. Επίσης, επιμορφώθηκε στη διάγνωση και αντιμετώπιση της δυσλεξίας στο Πανεπιστήμιο του Reading Αγγλίας (SchoolofEducation). Από την αρχή της εκπαιδευτικής του σταδιοδρομίας ασχολείται ενεργά με το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών και ειδικότερα με τη δυσλεξία, συμμετέχοντας σε σχετικές διαγνωστικές έρευνες της Ελληνικής Εταιρίας Δυσλεξίας και αρθρογραφώντας σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. Παρουσίασε επίσης σειρά εισηγήσεων σε σεμινάρια εκπαιδευτικών σχετικά με τη διάγνωση και αντιμετώπιση του προβλήματος. Εργάστηκε ως δάσκαλος στην Ειδική Αγωγή (Τμήμα Ένταξης) και σε σχολεία γενικής αγωγής στη Σύρο, στη Χαλκιδική, στην Ημαθία και στο Ελληνικό Δημοτικό Σχολείο της Αλεξάνδρειας Αιγύπτου, ενώ υπηρέτησε τη δημόσια Εκπαίδευση από τις θέσεις του Διευθυντή Σχολείου, του Προϊσταμένου Γραφείου Εκπαίδευσης και του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. Ημαθίας.
Ο δυσλεκτικός μαθητής
Διαμαντόπουλος Διονύσης
Εκδόσεις Φυλάτος (2014)
Για αδιευκρίνιστους έως και σήμερα λόγους, ένα ποσοστό του μαθητικού πληθυσμού αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του σχολικού προγράμματος παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μαθητές με φυσιολογικό νοητικό επίπεδο και, σε ορισμένες περιπτώσεις, με ιδιαίτερες ικανότητες. Η κατάσταση αυτή συνιστά το φαινόμενο των Ειδικών Μαθησιακών Δυσκολιών, στον κύκλο των οποίων εντάσσεται και η Δυσλεξία, ως μια ιδιαίτερη μορφή δυσκολίας στο επίπεδο του γραπτού λόγου. Το βιβλίο αυτό αναφέρεται στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο δυσλεκτικός μαθητής στο σχολείο, προσεγγίζοντας το ζήτ...
Το παιχνίδι
Διαμαντόπουλος Διονύσης
Πουρναράς Π. Σ. (2009)
"Χωρίς την ανάγκη των ηλεκτρονικών και τηλεκατευθυνόμενων παιχνιδιών καβάλαγε ένα θυσανωτό καλάμι και κάλπαζε ακράτητο στον κόσμο της χαράς και του ονείρου. Δεν παρακολουθούσε βουβό τις ηρωικές περιπέτειες στην τηλεόραση, αλλά καραδοκούσε με καρδιοχτύπια πίσω απ' τις μάντρες, τα δέντρα και τις πέτρινες σκάλες για να φωνάξει: Φτου! Ξελεφτεριά!. Κραυγή αληθινής ελευθερίας και ονείρου" (από το βιβλίο της Κλιάφα Μαρούλας - Βαλάση Ζωής, "Ας παίξουμε πάλι")