Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η επιθυμία να γράψω την Οδό ντε Μπουσέ γεννήθηκε από την αγάπη μου για τα αστυνομικά μυθιστορήματα και από τη συνάντησή μου με τον Τζέρομ Τσάρυν, έναν από τους μετρ του είδους, που μου πρόσφερε απλόχερα παρότρυνση, ενθάρρυνση και συμβουλές. Οι Βρυξέλλες της δεκαετίες του '50, όπου, νέος τότε μουσικός ανακάλυψα μέσα σε δύο μήνες τον κόσμο της νύχτας, του περιθωρίου, των ναρκωτικών, της πορνείας και της τζαζ, μου πρόσφεραν το σκηνικό και τα πρόσωπα αυτού του "αυτοβιογραφικού μυθιστορήματος" που πήρε τη μορφή του "αστυνομικού". Πρόκειται επίσης για ένα φόρο τιμής σ' ένα Βέλγι...

Είναι φίλοι. Εβραίοι κι οι δυο. Ο ένας Έλληνας, ο άλλος Ρουμάνος. Γεννημένοι την ίδια χρονιά με μια μέρα διαφορά. Το 1934. "Ερχόμαστε από τα παιδικά μας χρόνια, όπως ερχόμαστε από έναν τόπο" έλεγε ο Σαιντ Εξυπερύ. Μόνο που υπάρχουν λογιών-λογιών παιδικά χρόνια. Και τα χνάρια που αφήνουν στον καθένα μας είναι ανεξίτηλα. Ο ένας είναι ο Ζωρζ Μουστακί, που τον ξέρει όλος ο κόσμος: βλαστάρι της Αλεξάνδρειας, μιας ευτυχισμένης μεσογειακής πολιτείας, ηλιόλουστης και ανέμελης, που δεν γνώριζε τι θα πει "μισαλλοδοξία". Ο άλλος είναι ο Ζίγκριντ Μέιρ. Γεννήθηκε στη Φρανκφούρτη, όπου...