Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο διάλειμμα, στο σχολείο, γίνονταν οι περισσότερες ανταλλαγές. Στεκόμαστε δυο-δυο στην άκρη της αυλής, δίπλα στα κάγκελα και με τα μικρά κλασεράκια μας στα χέρια, ανταλλάσσαμε γραμματόσημα. Προσπαθούσαμε να "ρίξουμε" ο ένας τον άλλο. Προσπαθούσαμε να πείσουμε τον συμμαθητή μας, ότι το δικό μας γραμματόσημο ήταν "σπάνιο" και ότι θα έπρεπε να μας δώσει "δύο" ή "τρία" από τα δικά του για να το αποκτήσει. Ο συνηθισμένος ισχυρισμός περί σπανιότητας, ήταν ότι προέρχεται από "εξωτική" χώρα. Το Congo για παράδειγμα επιδεχόταν τέτοιο χειρισμό. Αλλά κι ο άλλος δεν ήταν βλάκας. Ό...

Ξαναμπήκε, λοιπόν, το τραμ στη ζωή μας. Ίσως κάπως διαφορετικό από εκείνο που θυμούνται οι παλαιότεροι Αθηναίοι, ίσως πιο "μεγαλούτσικο", ίσως πιο αργό. Πάντως ήρθε. Κι είναι γεγονός ότι -παρά τις όποιες δικαιολογημένες ή μη ενστάσεις για την τρέχουσα λειτουργικότητά του- έγινε κομάτι της αθηναϊκής μας καθημερινότητας, στοιχείο της πόλης μας, κάτι με το οποίο θα ζήσουμε και κάποτε... θα συμφιλιωθούμε. Το πότε, βέβαια, θα συμφιλιωθούμε, είναι "αλλουνού παπά Βαγγέλιο"... Σ' αυτό το βιβλίο, πάντως, δεν θ' ασχοληθούμε με το τραμ των ημερών μας. Θα κάνουμε ένα ταξιδάκι στην Αθή...