Αλιθέρσης Γλαύκος 1897-1965
Ο Γλαύκος Αλιθέρσης (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Μιχάλη Χατζηδημητρίου) γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Μαθητής ακόμη πήρε μέρος εθελοντικά στους Βαλκανικούς πολέμους. Το 1915 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου δεν αποφοίτησε, ενώ παράλληλα φοίτησε στη Γυμναστική Ακαδημία, από όπου πήρε δίπλωμα γυμναστή το 1917, και από το 1917 ως το 1919 στην Αμερικανική Ακαδημία της Λάρνακας. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πέρασε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου εργάστηκε για πολλά χρόνια ως καθηγητής Φυσικής Αγωγής στο Αβερώφειο Γυμνάσιο. Παντρεύτηκε την Εύα Ζαφειροπούλου, με την οποία απέκτησε δύο κόρες. Στη γενέτειρά του επέστρεψε το 1963, όπου πέρασε την υπόλοιπη ζωή του. Την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία πραγματοποίησε με δημοσιεύσεις στίχων στην εφημερίδα της Λεμεσού "Αλήθεια" και το 1919 πραγματοποίησε την έκδοση της ποιητικής συλλογής "Γαλανά δαχτυλιδάκια". Ήταν μέλος του ποιητικού Συλλόγου των "Δέκα" και συνεργάστηκε με αλεξανδρινά και κυπριακά έντυπα όπως τα "Αυγή", "Κυπριακά Γράμματα", "Πνευματική Κύπρος". Η ποίηση του Αλιθέρση παρουσιάζει επιρροές από τον Κωστή Παλαμά και την αλεξανδρινή ποιητική παραγωγή της εποχής του, κυρίως το έργο του Κωνσταντίνου Καβάφη. Ασχολήθηκε επίσης με το θέατρο, το διήγημα, τη λογοτεχνική μετάφραση και την κριτική. Αναφέρονται ενδεικτικά οι μελέτες του για τον Καβάφη, το Λιπέρτη, το Νικολαΐδη και το Μιχαηλίδη. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γλαύκου Αλιθέρση, βλ. Γιαλουράκης Μανώλης, "Αλιθέρσης Γλαύκος", Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 1. Αθήνα, Χάρη Πάτση, 1968, Κουδουνάρης Αριστείδης Δ., "Αλιθέρσης Γλαύκος", Βιογραφικόν Λεξικόν Κυπρίων 1800-1920. Λευκωσία, 1995 (έκδοση γ΄), Χρυσάνθης Κύπρος, Γλαύκος Αλιθέρσης. Λευκωσία, Ελληνικός Πνευματικός Όμιλος Κύπρου, 1986 και χ.σ, "Αλιθέρσης Γλαύκος", Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 1. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1983. (Πηγή: Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ.).
Πάσχα των Ελλήνων
Συλλογικό έργο
Δελφίνι (1994)
Η Ανάσταση του Χριστού, η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας έχει συγκινήσει κι' εμπνεύσει πολλούς Έλληνες ποιητές μες στο χρόνο. Η παράθεση σχετικών ποιημάτων που ακολουθεί δεν αποσκοπεί στο να καλύψει κανένα φάσμα της συγκεκριμένης θεματολογίας, αλλά στο να καταδείξει πως, σπουδαίοι και άξιοι ποιητές του αιώνα μας χωρίς να παγιδευτούν στην απλοϊκότητα ή στην υπερβολή, περνούν το μήνυμα του Πάσχα, την ατμόσφαιρα και τη σημασία του, αυτόνομο ή σε συνδυασμό με δικές τους προσωπικές καταστάσεις, εν ανθηρώ Έλληνι λόγω. [...] (Γ. Κ. Καραβασίλης)
Κυπριακή μετασυμβολική ποίηση
Συλλογικό έργο
Τόπος (2009)
Σ' αυτόν τον δεύτερο τόμο της σειράς για την Κυπριακή λογοτεχνία ανθολογούνται ποιητές των αρχών του 20ού αιώνα (Γλαύκος Αλιθέρσης, Τεύκρος Ανθίας, Παύλος Βαλδασαρίδης, Νίκος Βραχίμης, Λευτέρης Γιαννίδης, Δημ. Δ. Δημητριάδης, Πυθαγόρας Δρουσιώτης, Μάνος Κράλης, Νίκος Κρανιδιώτης, Γιάννης Λεύκης, Ζήνων Ρωσσίδης κ.ά.). Εξετάζονται η θέση τους στην ιστορία της λογοτεχνίας καθώς και κεντρικά θέματα του έργου τους: η μοναξιά, το όνειρο, η συνομιλία με τη φύση, η σχέση με τη μουσική. Παρουσιάζεται έτσι μία, εν πολλοίς άγνωστη στο ελλαδικό κοινό, ποίηση χαμηλών τόνων και εσωτε...
Ποιητικές συνομιλίες
Συλλογικό έργο
Οδός Πανός (2012)
Στις περισσότερες περιπτώσεις το βασικό κίνητρο είναι ο θαυμασμός για το έργο των ξένων, έργο εμβληματικό, που μπόρεσε να εκφράσει, με όρους αξιώσεων, κάποιες πρωταρχικές, πανανθρώπινες καταστάσεις, αποτελώντας σημείο αναφοράς για τους επερχόμενους. Όμως δεν είναι ο θαυμασμός ή η εκλεκτική συγγένεια τα μοναδικά ερεθίσματα- κάποτε είναι και η ίδια η ζωή των δημιουργών, ο μύθος που την περιέβαλε, ή, ακόμα συχνότερα, η ιδεολογία που καθοδήγησε τα βήματα τους. Αυτό εξηγεί και το γεγονός ότι μπορεί να συναντάμε, σε συλλογές και ανθολογίες, ποιήματα για ποιητές άγνωστους ή ελάχισ...