Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από το 1980, από τις στήλες της γαλλικής Liberation, ο Δημοσθένης Δαββέτας δοκιμάζει κι ασκεί τη γραφή του στην τέχνη, πιστός στην πορεία που χάραξαν οι C. Baudelaire, G. Apollinaire, P. Valery, R. Char, R. Walser. Αυτή τη φορά ο ποιητικός του λόγος διαπερνά κι ακτινογραφεί την πλαστική γλώσσα του Κώστα Τσόκλη. Ματιά γρήγορη, συγκεκριμένη και ανατομική, δίχως να ξεχνά τη συνθετική της ικανότητα, καταφέρνει να δει το έργο του Τσόκλη από τα μέσα, τρυπώνοντας σε ενδόμυχες, απόκρυφες γωνιές του. Αυτή η περιπέτεια πραγματώνεται στο πλαίσιο μιας αντίληψης που θέλει τον κριτικό τέ...

Πρόκειται για μια σειρά κειμένων όπου, δάκρυ και πόνος, οδηγούν στη μεταμόρφωση, θεμελιώνοντας το δρόμο προς την αυτογνωσία. Βία κι υπαρξιακή αγωνία, συγκίνηση και ένταση, φτιάχνουν μια ατμόσφαιρα όπου το τραύμα, η απώλεια, η πτώση, γίνονται η αφετηρία ενός δημιουργικού ξεκινήματος.

Νεαροί έφηβοι σε μία μικρή πόλη που μόλις σκιαγραφείται, ποτέ δεν ονομάζεται, ελληνική κατά πάσα πιθανότητα. Τα σκληρά παιχνίδια τους στηρίζονται σε σχέσεις εξουσίας, και παίρνουν τη μορφή μηχανισμών μεταμόρφωσης. Ένας αφηγητής εκ περιτροπής διωκόμενος και διώκτης: αυτοί είναι οι ήρωες των δεκατεσσάρων αυτών ιστοριών που, στην πραγματικότητα - κατά τη μέθοδο του πολλαπλασιασμού του ενός - συνθέτουν μία και μοναδική, βασανιστική ιστορία, που ξαναλέγεται άπειρες φορές, επαναλαμβάνεται και αλλάζει...

"Ο ήλιος μαυρίζει τα πάντα για να προστατέψει τη λευκότητά του." "Αντιγράφοντας τον κόσμο φανερώνεις τις ατέλειές του." "Στον κόσμο της διαφάνειας γυρεύει να κρυφτεί καλύτερα το μυστικό." "Το νερό καθαρίζει ζωντανούς και νεκρούς." [...] Θραύσματα ενός κόσμου, στοχαστικές σημειώσεις, αποφθέγματα εμπειριών, τα "ποιήματα" του Δημοσθένη Δαββέτα είναι κάτι σαν χειρονομίες στον άδειο ουρανό. Η λακωνική μορφή τους θυμίζει τα γιαπωνέζικα χαϊκού, ή τα προσωκρατικά αποσπάσματα, όπου στοχαστικά κι αισθαντικά βιώματα εκφράζονται μέσα από τον πυκνό λόγο. Μ' άμεσο ύφος κ...

"Κάθε ανάλυση σε μια στιγμή που πέρασε είναι για να τη σκοτώσει." "Η ευφυία έχει πάντα κάτι από το καθημερινά ευτελές." "Ο μόνος νόμος που δεν ανατρέπεται είναι αυτός της αστάθειας." [...] Θραύσματα ενός κόσμου, στοχαστικές σημειώσεις, αποφθέγματα εμπειριών, τα "ποιήματα" του Δημοσθένη Δαββέτα είναι κάτι σαν χειρονομίες στον άδειο ουρανό. Η λακωνική μορφή τους θυμίζει τα γιαπωνέζικα χαϊκού, ή τα προσωκρατικά αποσπάσματα, όπου στοχαστικά κι αισθαντικά βιώματα εκφράζονται μέσα από τον πυκνό λόγο. Μ' άμεσο ύφος και λέξεις που συσπειρώνουν μέσα τους μνήμη, ιστορία...

Υπάρχει σχέση ανάμεσα στον "ιδανικό έρωτα" και την τέχνη; Το ερώτημα αυτό επιχειρείται ν΄ ακτινογραφηθεί σ΄ αυτό εδώ το μυθιστόρημα. Η δράση των πρωταγωνιστών του εξελίσσεται βασικά στη Νέα Υόρκη, ξεκινώντας από τη δεκαετία του ΄80 μέχρι σήμερα και επεκτείνεται σε χώρες του κόσμου, που άλλες κατονομάζονται, άλλες όχι. Οι χαρακτήρες ακροβατούν ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, την αναζήτηση του απόλυτου και τον αναγκαίο συμβιβασμό. Δίπλα τους παρελαύνουν μεγάλα ονόματα της σύγχρονης τέχνης. Φίλος και συνεργάτης για πολλά χρόνια καλλιτεχνών με παγκόσμια εμβέλεια,...

Στην πρώτη διαδρομή, ζωγραφικοί πίνακες και γλυπτά που, εκτός από τις παραδοσιακές απεικονιστικές διαδικασίες, χρησιμοποιούν με τρόπο συνθετικό και δομημένο εξω-καλλιτεχνικά υλικά, ή φέρουν έντονα τα ίχνη της χειρονομιακής δράσης με επικολλήσεις, εκδορές, αλλεπάλληλες επικαλύψεις ή αποσβέσεις λεκτικών παλίμψηστων, αναδεικνύουν ως φορείς της εικαστικότητας και πλαστικότητας τις ίδιες τις φυσικές ιδιότητες και ποιότητες των έτοιμων αντικειμένων, και προβάλλουν τη χειρονομία ως εκφραστική αυταξία. Απελευθερωμένα από κάθε πρόθεση συμβατικού καλλιτεχνικού αποτελέσματος, τα έργα...

Είναι δυνατόν κάποιος να κάνει πολλά και διαφορετικά πράγματα στη ζωή του, κι αυτή η πολλαπλότητα να τον κατατάσσει στους ύποπτους τρομοκράτες; Ποια είναι τα όρια μεταξύ νόμων, ελευθερίας και δημιουργίας; Τα παραπάνω ερωτήματα επιχειρεί ν' αποκρυπτογραφήσει στο μυθιστόρημά του, ο Δημοσθένης Δαββέτας. Για ν' αλλάξουμε τη ζωή, πρέπει ν' αλλάξουμε την τέχνη Με γραφή άμεση και λόγο αφηγηματικό, ο αναγνώστης ταξιδεύει σε μια ιστορία, το τέλος της οποίας θα μάθει στην τελευταία λέξη του κειμένου. Ο ήρωας του βιβλίου, συνθέτοντας τα πιο παράδοξα και ετερόκλητα στοιχεία τ...

Christian Dior, Coco Chanel, Yves Saint Laurent, Jean Patou, Balenciaga, Matisse, Manet, Picasso, Andy Warhol... Ο Δημοσθένης Δαββέτας κινείται μεταξύ μόδας και μοντέρνας τέχνης, σ' ένα παιχνίδι αφήγησης, καλλιτεχνικής σύγκρισης και χρονολογικής αναφοράς προσώπων και αντικειμένων. Οι δεκαετίες μεταξύ 1900 και 1970 αναπνέουν μέσα από διάσημους σχεδιαστές και καλλιτέχνες, άντρες και γυναίκες, που πρωτοπόρησαν, αφήνοντας το στίγμα τους στην εποχή, αλλά και επηρεάζοντας τις επόμενες δεκαετίες. Η μόδα ως αντικείμενο μελέτης υλικού πολιτισμού, η αισθητική, η αντίληψη και η σύλληψ...

Αναμειγνύοντας ισορροπημένα τα διάφορα λογοτεχνικά είδη, ο Δημοσθένης Δαββέτας επιτυγχάνει μέσα από το καινούργιο του μυθιστόρημα να παντρέψει ευχάριστα αφήγηση, δοκίμιο, διαλόγους και στοχαστική διάθεση. Ο Άγγελος, καθηγητής φιλοσοφίας στο Παρίσι, χωρίζει από την αρκετά νεότερη σύντροφό του. Ο χωρισμός τού προκαλεί μία σειρά από βίαια υπαρξιακά ερωτήματα, που συνοψίζονται σε ένα μόνιμα βασανιστικό: Τάχα αγάπησε ποτέ; Ένα ταξίδι επιστροφής στην συναισθηματική του ζωή, αλλά και ταυτόχρονα ένα ταξίδι ξαναδιαβάσματος της πατρίδας του και της πολιτιστικής της καθημερινότη...

Λέει ο Baudelaire: "ή δουλειά του μοναχικού μοντέρνου ανθρώπου είναι να απελευθερώσει από τη μόδα ό,τι ποιητικό μέσα στο ιστορικό μπορεί να περιλαμβάνει αυτή, να εξάγει το αιώνιο από το μεταβατικό". Σ' αυτό εδώ το βιβλίο θα επιχειρηθεί να διασαφηνιστεί ή σχέση της μόδας με τη σύγχρονη τέχνη - κι αμέσως βέβαια τίθεται το ερώτημα: ποια είναι τα όρια μεταξύ μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης; Ποιες οι ομοιότητες και οι διαφορές τους; Κάτι το οποίο είναι μοντέρνο, είναι ή δεν είναι σύγχρονο και κάτι το οποίο είναι σύγχρονο είναι μοντέρνο; Ποια τα όρια σύγχρονου και επίκαιρου; Ποια...

Ένας άνθρωπος με πολλά πρόσωπα. Μία ζωή σε πολλές εκδοχές, ιδωμένη κάθε φορά από διαφορετική οπτική γωνία. Οι ήρωες στα όριά τους, αναμετρώνται με την μοίρα τους και συγκρούονται οδυνηρά μαζί της. Το όνειρο επιβιώνει και κυριαρχεί στις αδυναμίες των συγκυριών, η δικαιοσύνη αποκαθιστά την ισορροπία στον κόσμο, σε μία προσπάθεια αναζήτησης της προσωπικής ταυτότητας στο πλαίσιο της συλλογικής ελευθερίας.

... Πρέπει να επιστρέψει η "Αιδώς" στην πολιτική συµπεριφορά. Πέρα από το κοµµατικό συµφέρον και τα µικροπολιτικά παζάρια, να µπουν στους κρατικούς θεσµούς πρόσωπα που δεν έχουν "ολιγαρχική" στάση. Πρόσωπα που να αγαπούν την πατρίδα, την Ελλάδα, πάνω από το ιδιωτικό τους συµφέρον. Θα 'πρεπε πριν ασκήσουν οποιοδήποτε πολιτικό δικαίωµα οι Πολιτικοί, να 'ναι υποχρεωµένοι να διαβάσουν Θουκυδίδη. Γεννημένος στην Αθήνα, ζει και εργάζεται μεταξύ Παρισιού και Αθήνας. Ποιητής και συγγραφέας, ζωγράφος και performer γράφει ήδη από το 1982 άρθρα και δοκίμια για τα περιοδικά και τ...

Η σερβικής καταγωγής εκκεντρική καλλιτέχνις Marina Abramovic' (γεν. 1946, Βελιγράδι) θεωρείται η "γιαγιά" της performance art. Από την πρώτη κιόλας δουλειά της, το 1973, με τίτλο "Rhythm 10 - Τελετουργία του πόνου" μέχρι και την πιο πρόσφατη αναδρομική έκθεση με τίτλο "Η Καλλιτέχνις είναι εδώ" (Μάρτιος - Μάιος 2010) στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης, οι παραστάσεις της προκαλούν, σοκάρουν, συγκινούν. Σε άμεση ρήξη με τις παραδοσιακές εκφράσεις τέχνης και αισθητικής, δημιούργησε μια νέα εικαστική γλώσσα που επαναπροσδιορίζει την έννοια της καλλιτεχνικής δημιουργία...

[...] Ο Δαββέτας στέκεται απέναντι στον κόσμο, στο σύμπαν, και κρούει τις θύρες του αγνώστου ενώ συνάμα συνταράσσεται από την νοσταλγία της επιστροφής σε μια χαμένη αλλά προσδοκώμενη μεταφυσική πατρίδα.[...] Κώστας Γεωργουσόπουλος