Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η αλληλογραφία μεταξύ του π. Ιωάννου Ρωμανίδου και του Καθηγητού Παναγιώτου Τρεμπέλα, την οποία δημοσιεύει ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, με ειδική εισαγωγή και επιμέλεια, είναι ενδιαφέρουσα από κάθε πλευρά και νομίζω ότι θα πλουτίσει την θεολογική επιστήμη [...] Τα κείμενα της αλληλογραφίας θα πρέπει να μελετηθούν χωρίς να κρίνουμε τα πρόσωπα, αλλά να δούμε την προσπάθεια που έκαναν για την επαναφορά της ορθοδόξου θεολογίας στις πηγές της. Και κυρίως να δούμε την ορθόδοξη θεολογία του π. Ιωάννου Ρωμανίδου, όπως φάνηκε στην διατριβή του, που αργότερα συμπλήρωσε με νεώτερες π...

Ο σημερινός Ελληνισμός πρέπει να επιζήσει όχι μόνο "για να μη χαθεί ο φυλετικός μας σπόρος", αλλά κυρίως διότι είναι ή μόνη ακόμη ελεύθερη φωνή της Ορθοδοξίας και ο φορέας της οικουμενικής αποστολής της. Για να συνεχίσει όμως αυτή την αποστολή του ο Ελληνισμός, πρέπει να γνωρίζει και να ενσαρκώνει τις ελληνορθόδοξες ρίζες του. Η Εκκλησία μας, παρά την αναπόφευκτη ασυνέπεια κάποιων εκπροσώπων της, συντηρεί τα υγιή και γόνιμα στοιχεία της εθνικής μας ταυτότητας, διατηρώντας την έξω από κάθε τάση σωβινισμού και φυλετισμού. Στην προϊούσα πολτοποίηση της εποχής μας σώζει την ελ...

Θέμα του παρόντος βιβλίου είναι οι ερωτικές σχέσεις χωρίς γάμο, είτε συμβαίνουν πριν είτε μετά είτε ακόμα και χωρίς αυτόν, οι επιπτώσεις που έχουν οι σχέσεις αυτές στη ζωή του ανθρώπου και η στάση της Εκκλησίας απέναντί τους. Εννέα πνευματικοί πατέρες της Εκκλησίας μας αναλύουν το θέμα από διαφορετική σκοπιά και με διαφορετικό ύφος και τρόπο ο καθένας, καταδεικνύοντας ακριβώς ότι μπορεί οι τρόποι προσέγγισης να διαφέρουν, η διδασκαλία όμως της Εκκλησίας είναι μία, αιώνια και αναλλοίωτη, κι όχι κάτι που ακολουθεί τη μόδα. (Τα κείμενα δημοσιεύονται κατά εκκλησιαστική τάξ...

"Η κριτική του αποβλέπει στη διαφώτιση και προστασία των ορθοδόξων. Χαρακτηρίζει ασύμβατες τις ιδιότητες του ορθοδόξου χριστιανού και του μασόνου. Ο μασονισμός είναι αντιχριστανικός και πλήρης ανατροπή του χριστιανισμού". Το έργο αυτό είναι η πρώτη εκτενής εκλαϊκευτική αντιπαράθεση της ορθοδοξίας, στην ησυχαστική αυθεντικότητά της, με τον τεκτονισμό, που είναι ενσάρκωση της δυτικής αντιχριστανικότητας. Η γλώσσα του συγγραφέα είναι θεολογική. Ο Αγάπιος είχε καλή γνώση για τον μασονισμό. Δίνει την ταυτότητα των μασόνων και του ίδιου του τεκτονισμού. Αναφέρεται στις απατηλέ...

Κατά τα έτη 1997 και 1998, στη Θεσσαλονίκη και στην Νιγρίτα Σερρών, έλαβαν χώρα δύο διορθόδοξα συνέδρια για τον κόσμο της ορθοδοξίας. Να υπενθυμίσουμε ότι το 1997 η Θεσσαλονίκη λειτούργησε ως η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Θεσσαλονίκη και πολιτισμός, Θεσσαλονίκη και δη χριστιανικός ορθόδοξος πολιτισμός, με γεωγραφική έκταση την ενδοχώρα της Χερσονήσου του Αίμου και ευρύτερα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, είναι έννοιες και πραγματικότητες αλληλοπεριχωρούμενες και αυτονοήτως ταυτόσημα. Προέκυψε, ως εκ των ανωτέρω, η ιστορική και σημερινή ανάγκη αναδείξεως της χριστιανικ...

Περιέχονται οι θεματικές ενότητες: - Πηγές, Τύπος - Πρόσωπα της Ιστορίας - Πολιτική Δίκαιο - Εμπόριο, Επικοινωνία - Η Εκκλησία πριν και μετά την Ένωση - Κοινωνία, Οικονομία

Το βιβλίο, αναθεωρημένο και συμπληρωμένο στην ελληνική έκδοση, αποτελεί την πρώτη πλήρη επισκόπηση της ελληνικής θεολογίας κατά τους τέσσερις αιώνες της Τουρκοκρατίας, καθώς και των παραφυάδων της στις ορθόδοξες χώρες της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Εγγύς Ανατολής. Παρουσιάζονται πάνω από εκατό συγγραφείς με τα βιογραφικά στοιχεία και τα έργα τους. Δεδομένου ότι επί Τουρκοκρατίας δεν υπήρχαν στην Ελλάδα παρά ελάχιστες ανώτερες σχολές και βιβλιοθήκες, η εκπαιδευτική δραστηριότητα μετατοπίστηκε μοιραία σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως στην Ιταλία, τη Γερμαν...

[...] Ανήκω στους ερευνητές εκείνους, που πιστεύουν ότι η σύναξη των εργασιών-μελετών τους από τα διάφορα περιοδικά ή αφιερωματικούς τόμους, όπου αρχικά δημοσιεύθηκαν, σε ένα τόμο προσφέρει δυνατότητες στους φιλίστορες και φιλέρευνους να τις μελετήσουν ή και να τις αξιοποιήσουν ακόμη στις δικές τους ενασχολήσεις. Η τιτλοφόρηση του τόμου "Συναντήσεις" ανταποκρίνεται στην ταυτότητα των επί μέρους θεμάτων, διότι πρόκειται για πραγματικές ερευνητικές συναντήσεις με Πρόσωπα και γεγονότα, που σφράγισαν αποφασιστικά την ιστορία μας από το πρόσφατο παρελθόν ως σήμερα. [...] (από τ...

[...]Όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης υπό τον γενικό τίτλο που προαναφέραμε μελετήθηκαν διάφορες πτυχές της εθνικής και πολιτιστικής μας ταυτότητος και οι εκλεκτοί ομιλητές συνεισέφεραν πλούσια στοιχεία ο καθένας από την δική του οπτική γωνία και αναλόγως της ειδικότητός του. Τονίσθηκε και πιστεύω ότι απεδείχθη με τρόπο πειστικό και τεκμηριωμένο ή συνεισφορά της Εκκλησίας μας και του κλήρου μας στην διαμόρφωση του πολιτισμού μας, στην εξασφάλιση και εδραίωση της ελευθερίας μας, στην παιδεία και στη νομοθεσία μας και καταδείχθηκαν οι προϋποθέσεις, με τις οποίες αγωνιζόμαστε...

[...] Στην πρώτη ενότητα εντάσσονται οι εισηγήσεις που έχουν σχέση με την προσπάθεια αναβίωσης του Δωδεκαθεϊσμού, που αποτελούν και το βασικό μέρος της όλης προβληματικής. Στο δεύτερο μέρος γίνεται λόγος για την συνακόλουθη εκ μέρους των Νεοπαγανιστών υποτίμηση της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία προβάλλει απέναντι της πολυθεΐας των ειδώλων την πίστη στον ένα και αληθή Θεό, τον δημιουργό και προνοητή του κόσμου, ως δήθεν εβραϊκού βιβλίου που δεν έχει σχέση με τη δική μας ιστορία. Και στο τρίτο μέρος αναπτύσσεται κριτικός προβληματισμός για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όχι μόνο διότι...

[...] Η παρούσα έρευνα έχει ως κεντρικόν άξονα την υπό το όνομα του Ν. Βάμβα φερομένην Μετάφρασιν της Αγίας Γραφής. Συνοπτικώτερον διαλαμβάνει περί της υπό του Αρχιμανδρίτου (και είτα Μητροπολίτου Τορνόβου) Ιλαρίωνος του Σιναΐτου χάριν της B.F.B.S. συνταχθείσης Μεταφράσεως ολοκλήρου της Α. Γρ. εν Κων/λει. Μεταξύ των δύο τούτων Μεταφράσεων υπάρχει ιστορική σχέσις. Διότι, καίτοι πρόκειται περί δύο σαφώς διακρινομένων και ανεξαρτήτων απ' αλλήλων Μεταφράσεων, αποτελούν αμφότεραι διαδοχικά στάδια μιας και της αυτής προσπαθείας της Βιβλικής Εταιρείας προς δημιουργίαν Μεταφράσεως...

[...] Μετά από πολλούς αγώνες, το 1866, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εζήτησε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο "την ένωσιν της Εκκλησίας των Ιονίων Νήσων μετά της Εκκλησίας της Ελλάδος". Η Συνοδική Πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου (1866) αναγνωρίζει "άνευ ετέρου" αυτό το κανονικό δικαίωμα. [...] Το ίδιο έγινε και το 1882 με την προσάρτηση τμήματος της Ηπείρου και όλης της Θεσσαλίας (1881). [...] Είναι χαρακτηριστική η εκ μέρους του Οικουμενικού Θρόνου πιστότητα στα συνοδικά προστάγματα και την μακρά πράξη της Εκκλησίας. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι όλα αυτά εγίνον...

[...] Ως προς τη δομή του βιβλίου, μετά από μια σειρά βιογραφικών και κριτικών κειμένων, δημοσιεύουμε την αλληλογραφία του π. Ιωάννη με την οικογένεια Πατέρα, που είχε την καλωσύνη να μου εμπιστευθεί η σεβαστή ηγουμένη μοναχή Μαρία Μυρτιδιώτισσα, στην οποία καταγράφεται η πρώτη του επαφή με την ελληνική πραγματικότητα και την θεολογία της. Για τα κείμενα αυτά θα μιλήσουμε και στον οικείο τόπο. Τέλος, δημοσιεύεται η εργογραφία του, την οποία συνέταξα επί τη βάσει των εργασιών του, που έχω στη βιβλιοθήκη μου, με την πολύτιμη βοήθεια του μεταπτυχιακού φοιτητού μου κ. Δημήτρη Δ...

Η αμηχανία και η αμφιθυμία με την οποία η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει την ιστορική πρόκληση της ένταξης της χώρας μας στην Ενωμένη Ευρώπη -πέρα από τη διαφορετική οπτική με την οποία βλέπει ο καθένας μας τη σημασία αυτής της ένταξης- φανερώνει ότι το πρόβλημα δεν έγκειται στην οπτική αλλά στην αυτοσυνειδησία μας ως έθνους και ως μελών της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στο βιβλίο αυτό ο π. Γεώργιος Μεταλληνός διερευνά, με τη ματιά του ιστορικού και τη συνείδηση του Ορθόδοξου, την πολιτισμική ταυτότητα τόσο της Ευρώπης όσο και της "καθ' ημάς Ανατολής" και τις ιστορικές διεργασίες...

Αυτό, που τελικά επιτυγχάνουν οι Νεοπαγανιστές και Νεοειδωλολάτρες, είναι να μένουν ξένοι και προς τον Χριστιανισμοό, που τον απορρίπτουν ασυζητητί, αλλά και προς τον ίδιο τον Ελληνισμό, διότι αρνούνται και απορρίπτουν την ιστορική συνέχεια στην αγιοπατερική Ελληνοθοδοξία. Τερματίζοντάς τον δε, καταστρέφουν την ενότητά του, που όμως την σώζουν ελληνοποιημένοι συνειδησιακά ξένοι, όπως ο Ζακ Λακαριέρ, που δεν διστάζει να δηλώνει "Νιώθω το ίδιο, αν ακούσω ένα ζεϊμπέκικο, ένα ποίημα του Ελύτη ή βυζαντινή μουσική. Υπάρχει ένα φως, που ενώνει την αρχαία και τη σύγχρονη Ελλάδα" (Ν...

Η έρευνα του Α. Μπ. Χάσλερ ανήκει στα έργα που γράφονται από δυτικούς χριστιανούς, με αυξημένο αίσθημα ευθύνης και αξιοπρέπειας, αλλά και σεβασμού προς την αλήθεια, γι' αυτό υφίστανται κακόπιστη κριτική, διασυρμό, ακόμη και διωγμούς από τον παπισμό. Είναι μία από τις μεγαλύτερες προσφορές στο χριστιανισμό και θετικότατη υπηρεσία στη δυτική χριστιανοσύνη, που παραπαίει στην πλάνη και πνίγεται στο αδυσώπητο χάος ενός θλιβερού ανθρωποκεντρισμού, που εκφράζεται ως παπισμός ή προτε-σταντισμός.