Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Βάλτος επροσκύνησε κι' όλο το Ξηρομέρι το Μεσολόγγι απόμεινε δε θέλ' να προσκυνήσει· Στεριάς το δέρνει ο Κιουταχής κι' Αράπης του πελάγου πέφτουν τα τόπια σα βροχή κι' οι μπόμπες σα χαλάζι, κι' αυτά τα λιανοντούφεκα, σαν άμμος της θαλάσσης.

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, σε τούτο τον κόσμο, που έχουν καταργήσει τον χρόνο και τον τόπο. Έχουν πάψει να ενδιαφέρονται για το πού βρίσκονται και το τι ώρα είναι. Τέτοιου είδους άνθρωποι, ίσως να είστε και 'σείς. Μα κι' αν δεν είστε, εφ' όσον ανήκετε σε τούτο το μεγάλο κοινωνικό στρατόπεδο, το γιομάτο ανθρωπιά και απανθρωπιά, ειλικρίνεια και ανειλικρίνεια, αλήθεια και ψέμα, ίσως θα πρέπει να πάρετε μια γεύση από τον αγώνα τους, το καθημερινό παιγνίδι της ψυχής τους με την ζωή και τον θάνατο. Μπορείτε να διαβάσετε αυτό το βιβλίο στην κουζίνα σας ή στην κρεββατοκ...

"Πρόκειται για την καλύτερα οργανωµένη προσπάθεια συγκέντρωσης απόλυτης εξουσίας και καθυπόταξης κάθε αντίστασης. Χωρίς γνώση δεν υπάρχει αµφιβολία, χωρίς αµφιβολία δεν υπάρχει σκέψη, χωρίς σκέψη δεν υπάρχει έµπνευση, χωρίς έµπνευση δεν υπάρχει ελευθερία, χωρίς ελευθερία δεν υπάρχει αντίδραση". Θεσσαλονίκη, 2015. Πώς κατασκευάζεται µια θεωρία συνωµοσίας; Ο Αχιλλέας αποδέχεται την πρόκληση του καθηγητή του. Το ταξίδι ξεκινά και το τέλος του είναι απρόβλεπτο. Η ιστορία γίνεται εµµονή, η φαντασία πραγµατικότητα. Η αλήθεια παραµονεύει πίσω από ένα ειδεχθές έγκληµα. Ευρώπ...

Ένας χαρούμενος σκύλος έχει ένα κρυφό όνειρο... Θέλει να δει τον ωκεανό. Όμως, είναι πάρα πολύ μακριά. "Αδύνατον!", μουρμουρίζει. Και τότε συναντά έναν κάβουρα, που χρειάζεται βοήθεια για να γυρίσει στο σπίτι του. Μήπως αυτή είναι η ευκαιρία του σκύλου για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα;

... Στα "Πεζά Ποιήματα", o Νταρίο, διάνοιξε κάποιες νέες προοπτικές στη χρήση των λέξεων, χρησιμοποιώντας μια πολύσημη ποιητική γλώσσα. Με την επέκταση της χρήσης μιας ποικιλίας λέξεων σε νέα περιβάλλοντα, με νέες υποδηλώσεις και νέες σημασιολογικές συνάψεις, διεύρυνε τα όρια χρήσης του ποιητικού του λεξιλογίου, άρα και το σημασιολογικό του περιεχόμενο. Με την πολυσημία του λόγου τα "Πεζά Ποιήματα", διατηρούν ακόμη και σήμερα μια φρεσκάδα και μια ζωντάνια, η οποία οφείλεται στην διαχρονική αξία των γλωσσικών τους συμβόλων...

Η Μπέθανυ δεν θέλει οι φίλες της να ανακαλύψουν πως φοιτά στη Λάμψη με υποτροφία. Όταν όμως επιλέγεται να τραγουδήσει σε μια συναυλία στο πλευρό της αγαπημένης της τραγουδίστριας, κάποιος είναι αποφασισμένος να αποκαλύψει το μυστικό της. Θα μπορέσει η Μπέθανυ να βρει τη φωνή της και να λάμψει;

Η παρουσίασις αυτών των κειμένων αποτελεί το δέκατον τέταρτον κατά σειρά Βιβλίον, εκ των λεχθέντων τον Αναστασίου Βαλαδώρου, πού κατά την διάρκεια του βίου του με αγάπη και αφοσίωση επραγματεύθηκε. Η δημοσίευσίς των αφ ενός μεν έχει σκοπό την συγκέντρωση και διαφύλαξη, από τον τυχόν διασκορπισμό τους στην φθορά του χρόνου, και αφετέρου, μία προσφορά προς αυ-τούς πού αναζητούν την πληρέστερη κατανόηση της αληθείας, του ποιητικού και δημιουρ-γικού λόγου της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας. Όπως στα προηγούμενα βιβλία, έτσι και σ' αυτό, ο φίλος αναγνώστης θα διαπιστώσει σιγά...

Μπορεί ένα ολότελα ανόητο ατύχηµα µε κατάληξη το νοσοκοµείο και έπαθλο µερικά κατάγµατα να σου αλλάξει τη ζωή έτσι όπως δεν φαντάζεσαι; Ο ήρωας, έχοντας µπει γερά στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του, µε κατεστραµµένα την επαγγελµατική καριέρα και τον οικογενειακό βίο, κατορθώνει εντελώς επιπόλαια και χωρίς ιδιαιτέρως µεγάλη προσπάθεια να µπλέξει µε επικίνδυνα κυκλώµατα λαθρεµπορίας και αρουραίους που τα στηρίζουν. Μέσα από αυτά θα γνωρίσει µία αντισυµβατική νεαρή κοπέλα που θα τον βοηθήσει παρά την αρχική απροθυµία της, θα τον κάνει να την ερωτευτεί και θα εξαφανιστεί µυστηρ...

Πριν χίλια φεγγαροέτη ένα λάθος κόστισε την ισορροπία στη Σελούρια γη. Οι φεγγαροφύλακες Λουνέρ και Ρενούλ πασχίζουν έκτοτε για την ομαλή εξέλιξη των πραγμάτων. Όμως ο δαίμονας Ουλξ παρεμβαίνει διαρκώς και όλα παίρνουν διαφορετική τροπή. Αρκετούς φεγγαροαιώνες αργότερα, οι φεγγαροφύλακες ορίζουν νέο σχέδιο που όμως απαιτεί αίμα, θυσίες και θάνατο. Πόσο θερμή είναι η πίστη των ανθρώπων στη Σελούρια γη; Η αγάπη είναι αρκετή για να υπερκεραστούν τα εμπόδια στην ένωση δύο διαφορετικών ανθρώπων; Ποια αλήθεια κρύβουν τελικά οι φεγγαροφύλακες; Ένας εκλεκτός. Πλάσματα υπεράνθ...

Η παρουσίασις αυτών των κειμένων αποτελεί το δέκατον πέμπτον κατά σειρά Βιβλίον, εκ των λεχθέντων τον Αναστασίου Βαλαδώρου, πού κατά την διάρκεια του βίου του με αγάπη και αφοσίωση επραγματεύθηκε. Η δημοσίευσίς των αφ ενός μεν έχει σκοπό την συγκέντρωση και διαφύλαξη, από τον τυχόν διασκορπισμό τους στην φθορά του χρόνου, και αφετέρου, μία προσφορά προς αυτούς πού αναζητούν την πληρέστερη κατανόηση της αληθείας, του ποιητικού και δημιουργικού λόγου της αρχαίας Ελληνικής θρησκείας. Όπως στα προηγούμενα βιβλία, έτσι και σ' αυτό, ο φίλος αναγνώστης θα διαπιστώσει σιγά-σι...

Ο Καρυωτάκης ανέπτυξε στα "Ελεγεία και Σάτιρες" μια καινοτόμο και ειδολογικά προωθημένη ποιητική τέχνη, θεμελιωμένη στη διαλογική σύγκλιση σατιρικής και ελεγειακής ποίησης. Με άξονα τις κατακτήσεις του Συμβολισμού και σε διαρκή διάλογο τόσο με ποιητές το έργο των οποίων είχε αποφασιστική σημασία στη διαμόρφωση του Μοντερνισμού, όπως του J. Laforgue και των Γάλλων fantaisistes, όσο και με Έλληνες ομοτέχνους του, κυρίως με τον Μ. Μαλακάση και τον Ρ. Φιλύρα, ο Καρυωτάκης διαμόρφωσε μια οντολογική και καλλιτεχνική αντίληψη διανοικτότητας: ό,τι είχε βαρύτητα εδώ για τον μοντέρνο...

Ο κόσμος είναι γεμάτος ΗΡΩΕΣ και τους ευχαριστούμε όλους και τον καθένα ξεχωριστά! Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους μαχητές της καθημερινότητας: στους γιατρούς, στους νοσηλευτές, στους δασκάλους, στους διασώστες, στους διανομείς, στους καθαριστές και σε όλους μας συμπαραστέκονται στα .....δύσκολα!

Ο αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος βρίσκεται στην Αθήνα. Στέκεται σκεπτικός μπροστά σε μια προτομή του. "Θυμήσου όσα έχεις τραβήξει, ταλαίπωρε! Όλα εκείνα που βρήκες τη δύναμη ν’ αντέξεις!" της λέει με νοσταλγία. "Ξέχνα τα βάσανά σου, στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο βίο, και κράτα μονάχα όλες εκείνες τις ομορφιές είδες, τις χαρές που απόλαυσες, τις τιμές που έλαβες". Και τώρα κάθεται σ' ένα μαρμάρινο τραπέζι κι αρχίζει να γράφει. Τα "Εις εαυτόν". Ένα προσωπικό ημερολόγιο, όπου ο φιλόσοφος και αυτοκράτορας της μισής οικουμένης, ο τελευταίος των Στωικών, καταγράφει...

... Η γυναίκα και το παιδί κατέβηκαν από το λεωφορείο. Ήταν ένα ζεστό απόγευμα προς το τέλος του Μαΐου. Ο δρόμος -ο κεντρικός δρόμος της Ανακούς- δεν είχε πολύ κόσμο. Κάποιοι θαμώνες έπαιζαν τάβλι έξω από ένα καφενείο. Η γυναίκα, γύρω στα πενήντα, ψηλή και καλοφτιαγμένη αν και με φανερά τα σημάδια του χρόνου και της κούρασης, φορούσε μπλου τζιν και λευκή αμάνικη μπλούζα. Τα μαλλιά της καστανόξανθα, ατημέλητα, ανέμιζαν ελεύθερα στο ελαφρύ αεράκι. Το παιδί -έφηβος μάλλον- φορούσε βερμούδα και t-shirt και τα μαλλιά του ήταν αρκετά πιο μακριά από το κανονικό. Ασυνήθιστες φιγούρ...

"Τρία μικρούλια ποντικάκια, βλέπουνε παντού τυράκια. Μια εκεί και μια εδώ, Μια ψηλά στον ουρανό. Θα το φτάσουν; Θα το πιάσουν; Κι αν το φάνε θα χορτάσουν; Τι μυστήριο κι αυτό, Το τυρί το στρογγυλό...."