Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

Τα "Ηδονικά", ένα βιβλίο δώρο για ερωτευμένους και για όσους σέβονται την τρέλα που έχει ο έρωτας, και κυρίως γι΄ αυτούς που ετοιμάζονται να τον ζήσουν, να τον απολαύσουν, να τον χαρούν. Ένα πρωτότυπο και απολύτως ποιητικό ερωτικό "μανιφέστο" σε μια εποχή που ο έρωτας, αντί για χαρά της ζωής και κινητήρια δύναμη των πάντων, γίνεται, χάνοντας κάθε έννοια ρομαντισμού και τρυφερότητας, όλο και πιο αγοραία σαρκικός ή βίαιος μέχρις εξόντωσης του ασθενέστερου από τους δύο. Για την παρούσα έκδοση η Αγαθή Δημητρούκα επέλεξε -ώστε να ανταποκρίνονται σε όλες τις τάσεις- είκοσι πέν...

"Το Μυθιστόρημα της Λευκίππης και του Κλειτοφώντα", μολονότι εντάσσεται στην ευρύτερη μυθιστορηματική παράδοση της ύστερης αρχαιότητας, ξεχωρίζει από τα άλλα ομοειδή έργα του συγγραφέα, λόγω της έξυπνης αφηγηματικής τεχνικής του, που καταφέρνει να συνδυάσει την αμεσότητα και ζωντάνια του πρωτοπρόσωπου αφηγητή με τις βαθύτερες γνώσεις και αναλύσεις που μπορεί να προσφέρει ένας τριτοπρόσωπος αφηγητής.

[set 13 τόμων] Το επίγραμμα ξεκίνησε από λίγες λέξεις που χάραζαν οι αρχαίοι Έλληνες πάνω στα ηρώα, στους τάφους των δικών τους και στα βάθρα των αγαλμάτων τους. Οι λέξεις δήλωναν κυρίως σε ποιον γίνεται η αφιέρωση, ποιος ήταν ο πατέρας και η πατρίδα του και για ποια πράξη γίνεται η αφιέρωση αυτή και η επιβράβευση. Αργότερα, και σιγά-σιγά, το επίγραμμα παύει να γράφεται μόνο σε μεγάλες πλάκες ή σε στήλες και σε βάθρα, διευρύνει τα θέματα του, αποκτά αυτοτέλεια και γίνεται πια "έκφραση". Για περισσότερα από 1.000 χρόνια, το επίγραμμα επικρατεί σαν το ολιγόστιχο ποίημα...

Αιματοβριθής είναι η ελληνική τραγωδία, το οριακό επίτευγμα των αιώνων. Αίμα ρέει στον Οιδίποδα, τύρρανο. Αίμα στους Επτά επί Θήβας. Αιμόφυρτες είναι οι Βάκχες. Αλλά η τραγική ποίηση δεν είναι αιμοχαρής. Εδώ το αίμα έχει άλλη αποστολή. Είναι αποκάλυψη του εσχάτου. Θέτει το αίμα κάτω από την οριακή εποπτεία του θείου. Πίσω από τον ανθρώπινο πόνο, την οδύνα και το αίμα, παρευρίσκεται ο παντοδύναμος Δίας. Κινεί τα εγκόσμια νήματα η Μοίρα. Το βαρύ ανθρώπινο πεπρωμένο. Με το τελετουργικό κύρος της η Τραγωδία μεταβάλλει σε ενόραμα τα τραγικά όρια του ανθρώπου. Κατέρχεται στα σκοτ...

Οι Πέρσες στη Θράκη. Ο τύραννος της Μιλήτου Αρισταγόρας εξεγείρει τις ιωνικές πόλεις εναντίον των Περσών. Η Αθήνα και η Ερέτρια υποστηρίζουν την επανάσταση. Αναφορά στην ιστορία Αθήνας και Σπάρτης.

Το Ε΄ ηροδότειο βιβλίο, η "Τερψιχόρη", έχει ως βασικό του θέμα την περιγραφή της εναντίον των Περσών Ιωνικής επανάστασης (499-493 π.Χ.). Μας παρέχονται ακολούθως πληροφορίες σχετικές με την προέλευση του ελληνικού αλφαβήτου, ενώ σε άλλο σημείο του βιβλίου του ο Ηρόδοτος υπερασπίζεται την ελληνικότητα της Μακεδονίας, αποδεικνύοντας έτσι πόσο διαχρονικός και επίκαιρος ιστορικός είναι, αφού αναφέρεται με λεπτομέρειες σε ονοματοθεσίες και φυλές του βορειοελλαδικού χώρου, σκυθικά και θρακικά ήθη και έθιμα, αλλά και σε πολλές πόλεις του Ελλησπόντου, της Προποντίδας και της Μ. Ασί...

Για ποιο λόγο χρειάζεται να ασχοληθεί κάποιος σήμερα με τη θεωρία της αρχαίας ελληνικής μουσικής; Είναι λόγοι μιας απλής έως απλοϊκής ιστορικής περιέργειας ή και μια ουσιαστική αναζήτηση αρχών και δεδομένων πάνω στις οποίες στηρίζεται ολόκληρο το σύγχρονο μουσικο-θεωρητικό μας οικοδόμημα; Δύο σκέψεις οδήγησαν στη συγκεκριμένη προσπάθεια ερμηνείας και (γιατί όχι;) απλοποίησης της αρχαιοελληνικής μουσικής θεωρίας μέσα από τα συγκεκριμένα κείμενα και την εμπειρική προσέγγιση. Από τη μία τίποτα δεν είναι καινούργιο αφού η αρμονική στήλη, που κατά την παράδοση ανακάλυψε ο Πυθα...

Από το σύνολο του έργου του Αψίνη έχουν σωθεί δύο πραγματείες, "Τέχνη ρητορική" και "Τα εσχηματισμένα προβλήματα", οι οποίες αποτελούν ρητορικά εγχειρίδια. Το έργο του χαρακτηρίζεται από ακρίβεια και πρακτικότητα. Λαμβάνει υπόψη τα ρητορικά θέματα που χρησιμοποίησαν οι μεγάλοι ρήτορες του παρελθόντος και τα ενσωματωμένα στο κείμενό του προκειμένου να κάνει σαφέστερη στον αναγνώστη τη χρήση και την αποτελεσματικότητα των ρητορικών σχημάτων.