Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αν και δεν είναι ευρέως γνωστό, η παγκόσμια λογοτεχνία οφείλει στην Ελληνιστική εποχή την επινόηση του μυθιστορήματος. Το "Αλεξάνδρου βίος", το πρώτο που γράφτηκε ποτέ, αναπλάθει με ευρηματικότητα και αχαλίνωτη φαντασία την πραγματική περιπέτεια του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ανατολή -τους παράξενους λαούς που συνάντησε και τους αλλόκοτους τόπους που εξερεύνησε, από τον ουρανό έως τα βάθη της θάλασσας-, δημιουργώντας έναν θρυλικό ήρωα και συνεισφέροντας στη γέννηση της λογοτεχνίας του φανταστικού, δύο χιλιετίες πριν από τον Ιούλιο Βερν, τον λόρδο Ντάνσανυ, κλπ.

Τα "Αλεξιφάρμακα" του Νικάνδρου του Κολοφωνίου (2ος αι. π.Χ.) έχουν εκδοθεί και ανατυπωθεί από το 1499 (editio princeps) μέχρι σήμερα δεκατέσσερις φορές και σχεδόν πάντοτε μαζί με τα "Θηριακά" του. Η παρούσα κριτική έκδοση βασίζεται στην εξέταση των ήδη γνωστών χειρογράφων, αλλά και άλλων που δεν είχαν χρησιμοποιήσει οι προηγούμενοι εκδότες. Τα κεφάλαια της "Εισαγωγής" έχουν προέλθει είτε από συνόψιση είτε από μεταφορά των συμπερασμάτων της εργασίας μου που είχε δημοσιευθεί στη σειρά "Πονήματα" του Κέντρου Εκδόσεως Έργων Ελλήνων Συγγραφέων (Κ.Ε.Ε.Ε.Σ.) της Ακαδημίας Αθηνών,...

Στην Ελλάδα είτε από άγνοια είτε σκόπιμα, καλλιεργήθηκε η εσφαλμένη ιδέα ότι ο "Αληθής Λόγος" του Κέλσου έχει χαθεί για πάντα. Και αυτό ενώ ο "Αληθής Λόγος", το πρώτο γραπτό έργο υπεράσπισης του ελληνισμού από τον ιουδαϊσμό και τον χριστιανισμό, ήδη έχει εκδοθεί στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης καθώς και στις ΗΠΑ, κι είναι μεταφρασμένος εδώ και πολλές δεκαετίες στα αγγλικά, γερμανικά και γαλλικά. Ο "Αληθής λόγος", γραμμένος το 178 μ.Χ., σώζεται σχεδόν αυτούσιος χάρη στον Χριστιανό κατηχητή Ωριγένη, που προκειμένου να τον αντικρούσει τον παρέθεσε μέσα στο απολογητικό τ...

Έργο πολεμικής εναντίον του χριστιανισμού, που έφτασε μέχρι εμάς έμμεσα, μέσω της απάντησης του Ωριγένη. Το βιβλίο υπέστη λόγω των θέσεων που υποστηρίζει ανηλεή διωγμό κατά τον Μεσαίωνα.

Από τα πρώτα 24 χρόνια της δραματικής παραγωγής του Ευριπίδη και ενώ είναι γνωστό ότι είχε γράψει περίπου είκοσι έργα, ένα μόνο έφτασε ως εμάς ακέραιο, η "Άλκηστις" (438 π.Χ.)... Σ' αυτό το πιο πρώιμο σωζόμενο έργο, μας παρουσιάζεται ένας καλός σύζυγος, μια καλή σύζυγος, έ­νας επιτυχημένος γάμος, που ξαφνικά βρίσκονται αντιμέτωποι με την Ανάγκη του θανάτου. Η γυναίκα χάνει τη ζωή της αλλά κερδίζει αθάνατη δόξα. Ο άντρας κερδίζει τη ζωή του αλλά χάνει όλα όσα της δίνουν αξία. Και αυτή ακριβώς η στιγμή, που δεν αναφέρεται καθόλου, αυτή αποτελεί στην πραγματικότητα τον κεντρικ...

Η Άλκηστις δέχεται να πεθάνει στη θέση του συζύγου της Αδμήτου, βασιλιά των Φερών. Ο φίλος του Αδμήτου Ηρακλής επεμβαίνει, επαναφέρει τη γυναίκα στη ζωή και τη δίνει πάλι στον σύζυγό της.

Ο Ευριπίδης είναι ο τρίτος της τριάδας των μεγάλων ποιητών της δραματικής ποίησης της αρχαίας Ελλάδας. Χαρακτηρίζεται ρεαλιστής συγγραφέας, καθώς δίνει τους χαρακτήρες των προσώπων των έργων του όπως είναι περίπου στην πραγματικότητα, και "από σκηνής φιλόσοφος", επειδή αντιμετωπίζει στοχαστικά τα θέματα που επεξεργάζεται. Από το πλούσιο έργο του μας σώζονται ένα "σατυρικό δράμα", ο "Κύκλωψ", και δεκαοκτώ τραγωδίες: "Άλκηστις", "Ανδρομάχη", "Μήδεια", "Ηρακλείδαι", "Ιππόλυτος", "Εκάβη", "Ικέτιδες", "Ηρακλής μαινόμενος", "Τρωάδες", "Ιφιγένεια η εν Ταύροις", "Ηλέκτρα", "Ελέν...

Ποιος είναι ο Αλκιβιάδης; Ένας μύθος μήπως, της αιώνιας ομορφιάς και νεότητας, που αναστατώνει μια στιγμή τον κόσμο, για να τον παρατήσει ξανά στη ρουτίνα της φρονιμάδας του; Ο Αχιλλέας της Ιλιάδας, ο Αλέξανδρος της Μακεδονίας; Ο Αθηναίος μήπως του Επιταφίου στην αντιπαράθεσή του με τον Σπαρτιάτη των χρόνων του; Οι κίνδυνοι μήπως της φιλοδοξίας, όπως συνοψίζει τελευταία η Ζακελίν ντε Ρομιγύ; Ο Αλκιβιάδης, όπως κι άλλοι νέοι, πάνω απ' όλους όμως αυτός, είναι για τον Πλάτωνα στο χώρο της παιδαγωγίας το σύμβολο του νέου ανθρώπου, το δεύτερο σκέλος του ζεύγους δάσκαλος-μαθητής....

Η αρχαία ελληνική Λυρική ποίηση συνδέεται με τη μεγάλη ανάπτυξη της Ελλάδας από τον 7ο έως τον 5ο π.Χ. αιώνα. Είναι ποίηση προσωπική και επώνυμη που τραγουδιέται με τη συνοδεία λύρας και αποδίδει τα βιώματα, τα συναισθήματα, τα πάθη και τους φιλοσοφικούς στοχασμούς των δημιουργών της. Είναι όμως και μια ποίηση που στρέφεται κατά των τυρανικών καθεστώτων και υμνεί την ελευθερία. Ο πολίτης θέλει πλέον να εκφράζεται ελεύθερα και ο ποιητής γίνεται ο σύμβουλος ή ο επικριτής των πολιτικών, ο εκφραστής των λαϊκών πόθων, ο υμνητής των θεών, ο καλλιτέχνης που θα αποδώσει με το στίχο...