Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η πολεμική εκστρατεία που ξεκίνησε ο πρόεδρος Μπους σαν "αντίποινα" για τον βομβαρδισμό της Νεας Υόρκης από τους αεροπειρατές είναι καθαρή παραφροσύνη. Δεν θα δικαιώσει τους αθώους νεκρούς, ούτε θα προστατεύσει τους ζωντανούς -αντίθετα, θα προσθέσει νέες εκατόμβες αθώων θυμάτων στο βωμό της προστασίας της αμερικάνικης ηγεμονίας. Η τεράστια πολεμική μηχανή που συγκεντρώθηκε ξανά στον Περσικό Κόλπο και τον Ινδικό Ωκεανό, οι βομβαρδισμοί σε βάρος του Αφγανιστάν και το δίκτυο των βάσεων που ενεργοποιείται για την υποστήριξη τους, δείχνουν σε όλον τον κόσμο ότι βρισκόμαστε μπρ...

Το βιβλίο αυτό μιλάει για τη σημερινή Ελλάδα. Με πρωταγωνιστές πραγματικά πρόσωπα, σαν του τίτλου. Από τον Χριστόδουλο, τα Αλβανάκια και τον Noti Sfakianaki, ώς τους εγχώριους ράπερ και τον Κοεμτζή. Κι από την "17 Νοέμβρη", τα φωτομοντέλα και τον Τζώρτζογλου, ώς την οικογένεια και τους φίλους μου. Μια δημοσιογραφική και ταυτόχρονα πολύ προσωπική περιπλάνηση στο άλλοτε άθλιο κι άλλοτε μαγικό νεοελληνικό σκηνικό, των ημερών της παγκοσμιοποίησης και του Ίντερνετ. Στο βάθος, θέμα του "Ακούει ο Σημίτης Μητροπάνο;" δεν είναι μόνο το διαζύγιο των εκσυγχρονιστών με τη λαϊκή πλευρά...

"Η ύπαρξη χωρίς τη συνύπαρξη είναι μια αμοιβάδα που έχει αναφορά μόνο στον εαυτό της και, παρόλο που ως λέξη παράγεται από το αμοιβή, που σε πρώτη σημασία δηλώνει την ανταλλαγή, τούτη η αμοιβαδική, αμερικανική, μονοκύτταρη και πρωτόζωη "υπαρξούλα" μένει κολλημένη μόνο στη σύγχρονη σημασία της αμοιβής, που είναι καθαρά οικονομική. Δεν έχει καθόλου αμοιβαιότητα. Ο Αμερικανός θέλει τη συνύπαρξη, αλλά αυτός να βρίσκεται σε θέση υπεροχής. Η μονοκοτυλήδονη σκέψη του δεν του επιτρέπει να εννοήσει τον άλλο και, πολύ περισσότερο, να τον αισθανθεί ως ισότιμο. Γιατί ο Αμερικανός δεν έ...

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται ορισμένα πρωτοποριακά κινήματα που άρχισαν να συγκροτούνται και να δρουν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιστορία τους έμεινε μια κρυφή υποσημείωση, ένας θαμπός αστερίσκος, στο βιβλίο της ανησυχίας του εικοστού αιώνα. Κι όμως, αν ο αιώνας μας κοχλάζει, συνέβαλαν αυτά ακριβώς τα κινήματα στην αύξηση της θερμοκρασίας - αυτά πυροδότησαν τους μηχανισμούς που οδήγησαν σε εκρήξεις, αυτά οργάνωσαν τον πυροκροτητή. Και τούτο, επειδή έτσι αποφάσισαν, έτσι θέλησαν, κι έτσι έδρασαν. Αν και σήμερα πολλοί επιχειρούν ένα ύποπτο άλμα, κι από το Νταντά,...

Κάποτε ένας Αμερικανός πρόεδρος ανέθεσε σ' έναν πράκτορα της CIA να κάνει μια επιτόπια μελέτη της κουβανέζικης επανάστασης. Μετά από καιρό ο πράκτορας στέλνει σαστισμένος την εξής αναφορά: "Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει ανεργία αλλά κανείς δεν δουλεύει. Κανείς δεν δουλεύει αλλά σύμφωνα με τις στατιστικές εκπληρώνονται όλοι οι παραγωγικοί στόχοι. Εκπληρώνονται όλοι οι παραγωγικοί στόχοι αλλά δεν βρίσκεις τίποτα στα καταστήματα. Δεν βρίσκεις τίποτα στα καταστήματα αλλά όλοι τρώνε. Όλοι τρώνε αλλά επίσης όλοι παραπονιούνται διαρκώς ότι δεν υπάρχουν τρόφιμα. Ο κόσμος παραπονιέται...

Στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις εναλλάσονταν στο παρελθόν φάσεις αισιοδοξίας και αμοιβαίας δυσπιστίας. Το 1999, όμως με τη γρήγορη διαδοχή δραματικών γεγονότων -υπόθεση Οτσαλάν, πόλεμος στο Κοσσυφοπέδιο, σεισμοί εκατέρωθεν του Αιγαίου, συμφωνία του Ελσίνκι- φαίνεται ότι τέθηκε ένα σταθερότερο θεμέλιο για την προσέγγιση των δύο χωρών. Αποτέλεσμα των με κανονική περιοδικότητα εκδηλούμενων κρίσεων σε επίπεδο "υψηλής πολιτικής" από την εποχή του Κυπριακού ήταν η αβεβαιότητα για το μέλλον, ένας αγώνας δρόμου σε εξοπλισμούς που απορροφούσαν πολύτιμους πόρους (που όμως είχε και άλ...

"Αν πολιτική σημαίνει προσκόλληση στο παρελθόν, στην ασφάλεια των γνωστών μεθόδων, ή ακόμη μια αργή και καθυστερημένη προσαρμογή της στα νέα δεδομένα, τότε δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα. Είναι αναχρονισμός. Η εποχή μας απαιτεί από την πολιτική τη σοφή προετοιμασία της κοινωνίας για το μέλλον, την εύτολμη απάντηση στις προκλήσεις του και την ευφάνταστη και δημιουργική μετάφρασή τους σε ευκαιρίες για την κοινωνία γενικά και τον πολίτη ειδικότερα. Αυτό σημαίνει εκσυγχρονισμός", επισημαίνει ο Κύπρος Χρυσοστομίδης. Ο Κύπρος Χρυσοστομίδης ανήκει στη νέα γενιά...

Ν' αγαπάς και να σ'αγαπάνε. Να μην ξεχνάς ποτέ πόσο ασήμαντος είσαι. Να μη συνηθίσεις ποτέ την ανείπωτη βία και τη χυδαία ανισότητα της ζωής γύρω σου. Ν' αναζητάς τη χαρά στα πιο θλιβερά μέρη. Να κυνηγάς την ομορφιά μέσα στη φωλιά της. Να μην απλοποιείς ποτέ ό,τι είναι περίπλοκο και να μην περιπλέκεις ό,τι είναι απλό. Πάνω απ'όλα να παρακολουθείς τι συμβαίνει γύρω σου και να προσπαθείς να καταλάβεις. Να μη γυρίζεις ποτέ αλλού το βλέμμα σου. Και ποτέ μα ποτέ, να μην ξεχνάς. Αυτή είναι η Αρουντάτι Ρόι. Αυτή είναι η ουσία της ψυχής της, το μεγαλείο και το πάθος της.

Η επικαιρότητα ενός έργου σαν τον Εμφύλιο Πόλεμο στη Γαλλία, δεν μπορεί να ταυτιστεί με αυτήν της συγκεκριμένης και περιορισμένης χρονικά και τοπικά περιόδου που αναφέρεται, αλλά με μιαν ολόκληρη ιστορική περίοδο πολέμων και επαναστάσεων που ο κύκλος τους, ακόμα και στον 21ο αιώνα, δεν φαίνεται να έχει κλείσει. Το υλικό από το οποίο βγαίνουν τα επιστημονικά συμπεράσματα του Καρλ Μαρξ δεν είναι ένα "αφηρημένο" επιστημονικό υλικό βασισμένο μόνο στις πηγές ή τα αρχεία. Είναι η ίδια η πάλη των τάξεων, φωτογραφημένη πιστά μέσα από το πολιορκημένο Παρίσι, είναι η ίδια η προλεταρ...

Στο βιβλίο παρουσιάζονται τα πορίσματα έρευνας που αφορούν στο συγκριτικό επιχείρημα το οποίο χρησιμοποίησαν, κυρίως με τη νομιμοποιητική του λειτουργία, οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα σε όλα τα "μεταρρυθμιστικά επεισόδια" κατά τον 20ό αιώνα. Ανιχνεύονται οι συγκριτικές αναφορές στις οποίες προστρέχουν κατά τη συζήτηση στη Βουλή των μεταρρυθμιστικών νομοσχεδίων των ετών 1913, 1929, 1959, 1964, 1976/7, 1985, 1997/8 τόσο οι "μεταρρυθμιστές" όσο και οι αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις. Με τη μέθοδο ανάλυσης περιεχομένων -ποιοτική και ποσοτική- επιχειρείται να απαιτηθούν ερωτήμα...

Οι ελλαδικές ελίτ, κεντροαριστερές, αριστερές ή δεξιές, δυτικόστροφες εκ πεποιθήσεως ή εκ συρμού, αποστρέφονται την παράδοση και την ορθόδοξη ανθρωπολογία. Πλειοδοτούν στην κατεδάφιση και την εκρίζωση των διαχρονικών θεμελίων του Έθνους. Ζούμε στους χρόνους που, κατά τον πατρο-Κοσμά, "διευθύνουν τα άλαλα και τα μπάλαλα". Οι αναλυτές της μεταμοντέρνας εποχής την βλέπουν αμφίσημη, ποικίλη, διασκεδαστική και αστεία, ανεκτική και χαοτική. Επίσης ασεβή, που περιθωριοποιεί την ιδεολογία και τις αιώνιες αλήθειες. Η ιστορία αυτή γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνη καθώς ο εικονικός κόσμος...

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται ένα θέμα εξαιρετικά επίκαιρο σ' ένα γνωστικό αντικείμενο που είναι νέο στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής. Πρόκειται για τις υπερεθνικές κοινωνικοπολιτικές προτάσεις και παρεμβάσεις μεγάλων διεθνών και υπερκρατικών οργανισμών σε θέματα απασχόλησης, ασφάλισης, υγείας, ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, δικτύων ασφαλείας κ.ά., που από τις αρχές της δεκαετίας του '90 επηρεάζουν όλο και πιο πολύ τις εθνικές κοινωνικές πολιτικές των σύγχρονων κρατών.