Παραλογές
Επικαιρότητα (1996)
Οι παραλογές ή μπαλάντες είναι αφηγηματικά δημοτικά τραγούδια και αφηγούνται ιστορίες με δραματικό περιεχόμενο, με στοιχεία παραμυθιακά και εξωλογικά και με δυνατή ποιητική πνοή, που φανερώνουν τη δημιουργική δύναμη του λαού. Οι αντιλήψεις που προβάλλουν, προϊόντα άλλων εποχών και άλλων κοινωνιών με κλειστους ορίζοντες, ενδιαφέρουν ίσως μόνο την κοινωνική ανθρωπολογία. Τα θέματα όμως, με διαφορετική κάθε φορά μορφή, μένουν πάντα ζωντανά. Κυρίως όμως μένει ζωντανή η ποητική ουσία των παραλογών. Ποιήματα δυνατά, ανοιχτά στην ερμηνεία, πηγές για νέα έμπνευση και δημιουργία.
Μια φορά κι ένα καιρό
Κουβάς Γιάννης Γ.
Εντός (1996)
"Ναι πατρίδα μας. Στην καρδιά μας είσαι κλεισμένη. Με το αίμα μας είσαι πλασμένη. Κι αν σε φέραν σε τούτο το χάλι οι σοφές κεφαλές κι οι μεγάλοι, ο λαός σου 'χει φτιάσει στην καρδιά του λαμπρό εικονοστάσι." (απόσπασμα από το βιβλίο) "Μια φορά κι' ένα καιρό", οι ξεριζωμένοι Έλληνες της Μικράς Ασίας, ζωντάνεψαν μέσα στη δυστυχία τους την Καισαριανή, κερδίζοντας τη ζωή μέσα σε παράγκες, κοντά στο ρέμα, τον Ντερέ, στο σπιτικό που με χίλιες δυσκολίες έστησαν, μεγαλώνοντας στους τέσσερις τοίχους του γενιές και γενιές. Ο Γιάννης Κουβάς παρουσιάζει στα δεκατρία π...
Η ανάσταση της κυρά Τσίνης
Ζέρβας Αντώνης 1953-
Ίνδικτος (1996)
"Από μικρός είχα τη φιλοδοξία να γράψω την εσωτερική ιστορία της Ελλάδος. Όχι τα ιστορικά γεγονότα και την εξήγηση των αιτίων τους, αλλά αυτό που κάνει τον άνθρωπο μπροστά και μέσα στα γεγονότα. Την ιστορία της ψυχής του. Σ' εκείνη τη συλλογή έπαιρνα μια μικρή κοινότητα της Αττικής, όπου είχε στήσει τα ταμπούρια του ο Καραϊσκάκης και όπου γεννήθηκαν οι φουστανελλάδες πρόγονοι της μητέρας μου, και προσπαθούσα να καταλάβω πώς μεταμορφώθηκε σε Δήμο Κερατσινίου" [Α. Ζέρβας].
Παράφορο !
Μπλάνας Γιώργος 1959-
Δελφίνι (1996)
Κι έτσι, εφηύρα τα Παράφορα Πνεύματα που κατοικούν αυτό το βιβλίο. Χρειαζόμουν τη συντροφιά τους, προπάντων για να κρατήσω την καλή μου διάθεση, μέσα σε κακά πράγματα.
Εκεί που μ' έβγαλε η νύχτα
Κωνσταντίνου Αλέξανδρος
Πλέθρον (1996)
Δείγμα γραφής: ΧΩΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΚΕΡΑΙΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ Βαθαίνω με τον έρωτα στα είκοσι μου χρόνια Χάος συνεπτυγμένο μέσα μου κι είμαι στεγνός από φυλλώματα Ψιλό φρύδι φωτός: ανεμογκάστρι θόλων Ηχώ της δίψας στο βυθό του κάθε αισθητηρίου λεπτολογούν τα ηδύποτα μαθαίνοντας στα όνειρα με κόπο απ' την αρχή την όραση [1984]