Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη χαραμάδα του ύπνου σου θα ’ρθω με το ρολόι μιας άχρονης μέρας κέρινη θα κρατώ απολαμπή εσπέριος όταν φύγω. Στο τηλεσκόπιο της αιωνιότητας το δέλτα της αρμονίας σου θωρώ πως έχεις σύννεφα απλωμένα στους κλώνους των κυπαρισσιών. Στον αναστραμμένο κόσμο των δέντρων στο καταφύγιο της σιωπής που οι τερμίτες σιγοσκάβουν τα χρόνια σου θα ξεφυλλίσω. Μπρούτζινους φύλακες θ’ ανταμώσω σαν θα διαβαίνω στους επίχρυσους δρόμους τη λευκοφορεσιά του ανέμου ντύσου εσύ και γω τα παιδικά μου αποφόρια ρούχα. Τις προγονικές μας ανάσες γροικώ και το ψιθυριστό σου ανάβρυσμα...

Στη μακρά αρχαιολογική πορεία του Βάσου Καραγιώργη, τα ομηρικά κείμενα αποτέλεσαν έναν αχώριστο σύντροφο, όπως το Ευαγγέλιο για τον μοναχό. Η Ιλιάδα και η Οδύσσεια υπήρξαν σταθερό σημείο έμπνευσης και αναφοράς για τον διακεκριμένο μελετητή της κυπριακής αρχαιολογίας, από τα φοιτητικά του χρόνια και τις ανασκαφές του στη Σαλαμίνα έως εκείνες της Παλαιπαίφου, και ένα μεγάλο μέρος των συγγραμμάτων του έχουν έναν oμηρικό απόηχο, μικρό ή μεγάλο. Αναζητώντας μια διέξοδο κατά την απομόνωση του πρόσφατου εγκλεισμού λόγω κορωνοϊού, ο Βάσος Καραγιώργης στράφηκε και πάλι στα ομηρικ...

Το ξεχνάς Πως εδώ στα επίγεια όλα ορίζονται με εμβαδόν Το θρήσκον Το προδοτικόν Και ιδίως η υπομονή που εξάντλησε η απόγνωση Μην χτυπάς με πάταγο την πόρτα Υπάρχει κίνδυνος να ξεκρεμαστεί η ψυχραιμία και να καταδειχθεί η θηριώδης μου καταγωγή

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Ο Θάνατος. ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ Από πάνω φτεροκοπώντας, σταθερά το κεφάλι μου ύψωσα. Κοιταχτήκαμε στα μάτια. Κατάλαβε πως ήξερα. ΖΩΗ Αγώνας δρόμου προς τα πίσω.

Συλλογή και ανθολόγηση ποιημάτων Ελλήνων και ξένων ποιητών.

ΊΔΙΟ ΓΚΡΙΖΟ Κοιτούσαμε τα πρόσωπα στον τοίχο Αγνοούμενοι, κάποιοι αστέρες της καθημερινότητας Όλοι με μαύρα περιβραχιόνια στα μπράτσα Ταΐζαμε περιστέρια και μετανάστες στην Ομόνοια Ο καιρός Δυσνόητος

Ο κόσμος της ευδαιμονίας διάχυτος στις λιγοστές κομψές σελίδες... Συνοδοιπόροι με βήματα φωτεινά κι ανάλαφρα η ελπίδα, η προσμονή, η θέληση στα "Μονοπάτια από Ροδιές" εκεί που πέφτουν οι ασημένιες μπόρες κι έρχεται η αναγέννηση στο βαλς του έρωτα με τη Ζωή! Καλωσήρθατε στον ευδαίμονα κόσμο μου!