Βιβλία της κατηγορίας Ποίηση

Αγάπης νεύμα

Καμπύλη (2020)

ΒΑΛΣΑΜΟ ΣΚΕΨΕΩΣ Βάλσαµο η σκέψη σου ταξιδευτής γρήγορος κλείνει τις αποστάσεις βρίσκει τους δρόµους. Βάλσαµο η φωνή σου τραγουδάει τις νύχτες βάλσαµο το χάδι σου ακουµπάει τα πράσινα φύλλα. Βάλσαµο το φιλί σου δροσίζει τα χείλη µου.

Αγάπης μύρο

Κυρμανίδου Σωτηρία Θ. (2002)

Αγάπης γεννήματα

Ιωλκός (2008)

Ο Σωτήρης Ιορδάνου (1913-1990) υπήρξε ένας σπάνιος τεχνίτης του λόγου, τόσο πεζογράφος όσο και ποιητής. Έτρεφε για την Τέχνη μιαν άσβεστη αγάπη, που δεν έπαψε να τον συντροφεύει στην καθημερινή δύσκολη βιοπάλη για τον επιούσιο. Η ποιητική συλλογή του «Αγάπης γεννήματα» είναι το 4ο στη σειρά έργο του το οποίο δημοσιεύεται μετά το θάνατο του βραβευμένου δημιουργού. Από τις 40 ποιητικές συνθέσεις της συλλογής παραθέτουμε την αισιόδοξη νότα της «Νέας μέρας»: Η ΝΕΑ ΜΕΡΑ Σε κατάρτι μ' αλυσίδες δεμένος άκουγα να θρασομανά η τρικυμία. Και να' χεις στην καρδιά σου γαλήνη, αγ...

Αγαπημένε μου ψυχίατρε πες μου...

Μανδραγόρας (2012)

Αγαπημένε μου Ζαρατούστρα

Εκδόσεις Καστανιώτη (2006)

Ο Φρειδερίκος Νίτσε, ο "γιγάντιος μεθυστής" -όπως τον αποκάλεσε ο Παλαμάς- ο πολέμιος όλων των αξιών πάνω στις οποίες είχε ως τότε θεμελιωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και ο προφήτης του υπερανθρώπου, θα προβληθεί στα τέλη του 19ου αιώνα ως αντίδοτο στο τραυματικό σύνδρομο του 1897. Η ιδεολογική ρευστότητα της εποχής, η οποία σηματοδοτείται αφενός από την αίσθηση κοινωνικής αποσύνθεσης και αφετέρου από την προσδοκία της εθνικής αναγέννησης, θα αποτελέσει γόνιμο έδαφος για τις αριστοκρατικές ιδέες τού γερμανού φιλοσόφου, οι οποίες μεταφυτεύονται στον ελληνικό χώρο διαμέσου της...

Αγάπη στα δύο

Μπαρτζουλιάνος Ι. Ηλίας (2008)

Αγάπη ρέουσα

Ιωλκός (2014)

Στην εποχή μας η ανθρωπότητα βάλλεται από καταστάσεις, μεθόδους και ενέργειες διάσπασης και αποπροσανατολισμού. Ο άνθρωπος της ύλης γίνεται έρμαιο κανόνων, πράξεων και συμφερόντων εξαγοράς συνειδήσεων, συστηματικά και με αδυσώπητο έλεγχο, με συνέπεια να διαπιστώνουμε κάθε μέρα ότι ζούμε σ' ένα ηθικό χάος. Η ιδιοτέλεια κι ο εξαναγκασμός, που δημιουργούν την ανελευθερία, καθηλώνουν με άμεσο ή με έμμεσο τρόπο κι η ψυχή ασφυκτιά, μη μπορώντας να βρει διεξόδους εξέλιξης. Τα όρια του δυναμικού όμως που ενυπάρχουν σε κάθε ανθρώπινη υπόσταση, είναι άπειρα κι ατελεύτητα και μόνο με...

Αγάπη που σε λένε 14

Άπαρσις (2010)

Έρωτας... Λέξη μαγική, πηγή ζωής. Κινεί τα νήματα, φέρνει δάκρυ και γέλιο, κάνει τις καρδιές να χτυπούν δυνατά. Ένα ταξίδι από την εφηβεία μέχρι το άπειρο. Εικόνες που ταράζουν τη ψυχή, που θυμίζουν σε κάθε άνθρωπο στιγμές από τη ζήση του. Στις σελίδες που ακολουθούν διαδραματίζεται αυτό το μεγάλο ταξίδι που δεν τελειώνει ποτέ.

Αγάπη και μοναξιά

Ελληνικά Γράμματα (2000)

Αγάπη από ζήλια

Κέδρος (2004)

Αγάπη

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (2005)

[...] Η Έμιλυ Ντίκινσον μεγάλωσε ζώντας πολύ κοντά στη φύση και ο επηρεασμός της από αυτή φαίνεται πολύ καθαρά στο έργο της, όπου το πλησίασμά της στη φύση συνδέθηκε με το μυστήριο της Δημιουργίας. Κέντρο της ποιήσεώς της είναι, εκτός από τη φύση, η αγάπη, ο έρωτας, η ζωή, ο θάνατος και τα έπειτα από αυτόν και χαρακτηριστικά της είναι τα νεωτεριστικά γνωρίσματα της γραφής της, τα οποία προτρέξανε του καιρού της, η ελλειπτική φράση, η συντομία των στίχων, το ξάφνιασμα από την εκλογή των λέξεων, ο συγκερασμός του συγκεκριμένου με το αφηρημένο, η λακωνικότητα του στοχασμού, ο...

Αγάπη

Ιδιωτική Έκδοση (1983)

Αγάπη

Λεξίτυπον (2015)

Αγάννιφος

Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (2015)

Άγαλμα πνοής. Αιθρία

Γαβριηλίδης (2001)

Άβυσσος, άλγος, άλμα, αρχίζω...

Άγκυρα (2002)

Σαράντα πέντε ποιήματα για την άβυσσο της αρχής κι εκείνο το επώδυνο αλλά λυτρωτικό άλγος του κάθε "αρχίζω". Διότι μ' αυτά και με τούτα, στενεύει ο κύκλος που ξεκίνησε με μέλι, μαχαίρι και μαμά. Συνέχισε με ερημιά, έρωτα κι εφηβεία. Έγινα σάρκα και σταυρός και συνουσία και σταύρωση. Συνάντησε το θαύμα μες στο θάνατο και αφουγκράστηκε τον Θεό στη θύελλα. Αφού θυμήθηκε, όμως, πρώτα. Αργά, επίμονα, βασανιστικά και ηδονικά. Κατόπιν μαγικά. Σαν ακροβάτης στο κενό και στο καινό, που αρχίζει πάντα. Κι ό,τι είχε να πει, ίσως τα είπε. Τουλάχιστον με γράμματα. Διότι όποιος χάνει την...

Άβυσσος Άνοιξις

Ίκαρος (1989)

Στο ποιήμα του Δημήτρη Κρανιώτη ακούγεται το ταξίμι της συμπλοκής του έρωτα και της αλήθειας, στο δρόμο της φανταστικής διάστασης του Λόγου. Ένας Λόγος που ακροβατεί στη ρυθμολογία των αρχαικών χρησμών. Ένα έργο εμπνευσμένο, που συνεχίζει και τελειοποιεί με έναν τρόπο δωρικό τη φωνή του ποιητή.

Αβυσσαλέα όνειρα

Ερωδιός (2003)

Άβυδος

Άγρα (1994)
Συνολικά Βιβλία 17924
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου