Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ Όταν ήσουν μικρή Έπαιζες με τις κούκλες σου κρυφτό Μια μέρα έτρεξες να κρυφτείς Εκεί όπου κανένας δεν θα μπορούσε να σε βρει Τότε κλειδώθηκες κατά λάθος σε λιλιπούτεια φυλακή Η γάτα του σπιτιού κατάπιε κατά λάθος το κλειδί Η απουσία σου κατά λάθος δεν έγινε από κανέναν αντιληπτή Κάποτε κατά λάθος μεγάλωσες Τότε τα χέρια σου βγήκαν από τα παράθυρα Τα πόδια σου από την πόρτα Και το κεφάλι σου από την καμινάδα Η απόδρασή σου απ' το κουκλόσπιτο θεωρήθηκε κατά λάθος επαναστατική

Πολύ θα 'θελα να 'ξερα ποιος να 'ταν άραγε ο Κύπριος που διάβαζε το βιβλίο αυτό; Σταμάτησε στη σελίδα 48. Ίσως και να τον επιστράτευσαν τότε ακριβώς, κι ωστόσο ο τίτλος του βιβλίου ήταν "Ο άνθρωπος δε γεννιέται στρατιώτης". Θα μπορούσαμε να έχουμε μοιραστεί τις αναμνήσεις μας να φάμε παγωτό μαζί θα μπορούσα να έχω φροντίσει την πληγή στο χέρι σου να φορέσω τ' αδιάβροχο σου μια μέρα βροχερή. Και θα ήθελα να μάθεις για την έκπληξη που νιώθω κι εγώ ο ίδιος - συνεχίζοντας εδώ, τώρα, την ανάγνωση του βιβλίου αυτού που άφησες στη μέση.

Η ποιητική συλλογή "Άγγελοι του Αρχιπελάγους" χωρίζεται σε τρεις επιμέρους ενότητες: Αιγαίου φτερουγίσματα, Αρκεσίνη και Ελένη. Είναι ένα ταξίδι ψυχής στο αιγαιοπελαγίτικο φως, στους δρόμους των παραδοσιακών γραφών μπολιασμένων με την προσδιορισμό του νόστου στην προσμονή της επιστροφής.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ Μετρώ και ξαναμετρώ τη ζωή μου... Ραγισμένοι γυάλινοι βόλοι πάνω στο χώμα. Αχνές πατημασιές που κατάπιε λαίμαργα η φουσκοθαλασσιά. Σπασμένα κοχύλια και νεκρούς αχινούς μετρώ τα ήσυχα βράδια μου.

Αυθεντικά χειρόγραφα κειμένων και ποιημάτων του Γιώργου Τσιλιγκίρογλου. Γραμμένα άλλοτε σε χαρτοπετσέτες, άλλοτε πίσω από φύλλα εμπορικής αλληλογραφίας ή τιμολόγια, ακόμα και πίσω από φωτογραφίες ή καρτ βιζίτ.

92 τρίστιχα ποιήματα που περιγράφουν μια μοναδική γεμάτη πάθος και σύγκρουση ιστορία δύο ανθρώπων. Οι στίχοι μοιάζουν αγγελικοί και διαβολικοί μαζί. Μια μικρή ιστορία έρωτα και ανατροπής με απροσδόκητο τέλος.

Αγάπησα τους φόβους μου. Δεν ψάχνω Στεριά να γλυτώσω. Δάκρυα και Κύματα γίναν ένα. Στεριά Μπορώ χωρίς εσένα

ΣΚΟΠΙΑ Έφτασα πάλι στη σκοπιά, παρέα με τα αστέρια Και με τον κόκκινο ουρανό που γίνεται τη μέρα. Το κρύο είναι τσουχτερό, λες κι έχει χιονίσει Και ζέστη δεν έχει εδώ, μα που να βρεις τη λύση. Θα περιμένω πότε αυτοί θα έρθουν να με πάρουν Κι άμα δεν έρθει η αλλαγή να ξέρουν πως με χάνουν. Μ' αυτά, με όλα και μ' αυτά πέρασε πάλι η ώρα, Και περιμένω να φανούν για να με πάρουν τώρα.

Αγάπη Από τα έγκατα η βοή τρέµει η γη συθέµελα τρέµουν και τα επ' αυτής κτηθέντα· εσύ, στην αγκαλιά µου ήρεµα κοιµήσου.