Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ΑΠΟΥΣΙΑ Το στόμα σε κρίση κάθε φορά που ζητώ λέξεις να σε περιγράψω ίσως τα συναισθήματα εκείνα τα βαθύτερα να σε ζωγραφίζουν καλύτερα Όταν η παρουσία σου δανείζεται την απουσία μέσα μου η μέρα γερνάει σε νύχτα τα γλυκά σου χείλη μεταμορφώνονται σε κοφτερές λεπίδες οι δύο σου ήλιοι σε ανελέητα βασανιστήρια θα περιμένω, όχι να γυρίσεις ολοκληρωτικά δίπλα μου παρά, μόνο να δεις τις στάχτες μου χωρίς εσένα να αγναντέψεις πως είμαι, ξερή γη αγκάθι χωρίς άνθη αρρώστια χωρίς γιατρικό Ένας θάνατος αργός η απουσία σου.

Στην αρχαιότητα οι χορικές παραστάσεις ήταν ένα συναρπαστικό μουσικό θέαμα, άρρηκτα συνδεδεμένο με το θρησκευτικό και κοινωνικό βίο. Γυναίκες και άνδρες τραγουδούσαν και χόρευαν για τους θεούς, για να γιορτάσουν το πέρασμα από την εφηβεία στην ωριμότητα, το γάμο, τις νίκες στους πανελλήνιους και τοπικούς αγώνες και πλήθος άλλες ξεχωριστές στιγμές. Κάποιες από τις ωδές των μεγάλων δημιουργών, όπως λόγου χάρη του Αλκμάνα, του Πινδάρου και του Βακχυλίδη, ταξίδεψαν στους αιώνες και έφθασαν ως τις μέρες μας. Από το εντυπωσιακό θέαμα και ακρόαμα, που ήταν πηγή τέρψης για θνητούς...

Ο χρόνος ζωγράφισε με ασημένιες αποχρώσεις τα μαλλιά. Οι ρυτίδες γράμμωσαν το πρόσωπο.

Φως και σκοτάδι, ακροβάτες πάνω στη ρωγμή της ύπαρξης. Φως προβάλλει απ’ τις χαραμάδες των σκιών, και καθώς αγγίζει με τις φτερούγες του την πλάση, χαρίζει πνοή, γεμίζει τον αέρα με χρώματα ιδανικά, γνώριμα. Σκοτάδι απλώνει μαύρο μελάνι πάνω στο λευκό κρίνο της ανάσας. Μία ποιητική συλλογή για τα συναισθήματα που γεννήθηκαν σε σκόρπιες, υπαρκτές στιγμές του χωροχρόνου, μες στην καρδιά κάποιων, ωρίμασαν στην ψυχή τους και κυρίευσαν το νου τους. Μια συλλογή που διεισδύει στ’ Άδυτα της καρδιάς δίνοντας σάρκα κι οστά στα συναισθήματα.

Ο Β. Γκ. Μαξ Ζέμπαλντ συνεργάστηκε με δύο εικαστικούς, τη Βρετανή Tess Jaray και τον Γερμανό Jan Peter Tripp. Η συνεργασία τους, όπως ήδη γνωρίζουμε, ήταν στενή και συνεπής, και συγχρόνως ελεύθερη από κάποια αυστηρά προδιαγεγραμμένη συμφωνία. Ο Ζέμπαλντ έστελνε κατά διαστήματα τα μικρά του ποιήματα στον Tripp [...] και στη Jaray, και αυτοί είχαν την ευχέρεια να διαλέξουν ποια από αυτά και με ποιο τρόπο θα τα χρησιμοποιήσουν. Σ' ένα γράμμα του προς τη Jaray ο Ζέμπαλντ γράφει πως τα ποιήματά του με το "ελάχιστο μέγεθός τους και την πλάγια φύση τους θα ταίριαζαν πολύ με τις α...

αδιαφορισμός, ο: 1. (γαλλ. indiffirantisme) Χριστιανική θεολογική στάση που χαρακτηρίζεται από αδιαφορία και ανοχή για πράξεις και απόψεις που ούτε απαγορεύονται ούτε επιβάλλονται από την Αγία Γραφή. Ο όρος αδιαφορισμός αργότερα γενικεύτηκε και έλαβε την έννοια αρχικά της αδιαφορίας για θεολογικά και θρησκευτικά ζητήματα, και κατόπιν της συστηματικής αδιαφορίας για την πολιτική.* 2.κακότεχνη ή ημιτελής προσπάθεια γραφής, ποίησης ή αφορισμού, τις περισσότερες φορές με μισό νόημα και πάντοτε με αξία διαιρεμένη κατά το ήμισυ, η οποία βρίθει από ανακρίβειες και εξυπνακισμούς κ...

Το "Αδιαπέραστο φως" είναι μελέτη θανάτου. Αλλά με τρόπο λιγότερο υποκειμενικό, δηλαδή με την προέλαση του προσωπικού αισθήματος προς τη μεταφυσική διάσταση του θέματος. Επίσης ο ποιητής κάνει εδώ κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην ελληνική ποίηση: συναρτά τον στοχασμό, πάνω σε κάτι τόσο υπερχρονικό όσο ο θάνατος, με την Ιστορία. Τα ιστορικά πρόσωπα που εμφανίζονται δεν είναι προσωπεία ιδεών, αλλά περιπτώσεις όπου το ιστορικό γίγνεσθαι συναντάει το μεταφυσικό "είναι" μέσα στο δράμα μιας προσωπικότητας.