Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το απόθεμα εξαντλήθηκε καλέ μου... Ενέχυρο τελευταίο όνειρο Κρέμα ημέρας κρέμα εφιάλτες Μπας και σωθούμε δηλαδή Κάνω ταμείο Ελλειμματική αγάπη Εξαπατήσεις πολλές, πολλές δόσεις Στίχοι αφαίρεση με βάρος ειδικό Ξεγελάμε-το φόρτε μας Μόνο μη φύγεις απόψε προς Θεού Στα δύσκολα χρειάζονται συνένοχοι Μωρό μου το ξέχασες;

ΑΘΡΥΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ Φύτρωσε η χαρά στα πληγωμένα της λύπης λιβάδια. Να σωπάσει δεν λέει του χόρτου ο ύμνος στην άνοιξη κι εκείνο το νερό που έκλαιγε στον κατήφορο δεν μπορεί κι αυτό να σωπάσει, καθώς του αλετριού η κόψη ξέθαψε τη θαμμένη πολιτεία του αθρυμμάτιστου κόσμου που θάφτηκε μέρα σκοτεινή χωρίς ανατέλλοντα ήλιο. Φιγούρες παράξενες σαν αγάπες απλήγωτες προβάλλουν κι άλλες στης λήθης τούς χαμένους ορίζοντες ν’ ακροβατούν σε τόξα ουράνια και στο απειροελάχιστο των καιρών ζητούμενο... Εσείς, που στο μαύρο του πένθους ντυμένοι του μ...

"Άφησε ελεύθερα τα περιστέρια σε κλουβί να βλασφημήσουν την αξία των φτερών τους ή και η αυτοκαταστροφή της μνήμης απόκτημα".

Σου έχω μιλήσει ποτέ για τους αθόρυβους μύθους; Να... σαν κάτι που αγάπησες και συνεχίζεις να αγαπάς, κάτι που έχασες για τις μέρες που πετούσες και σε έσπρωξαν με δύναμη κάτω; Έχεις κλάψει και έχεις γελάσει μαζί; Τα όνειρα σου - οι ελπίδες σου - τα απωθημένα σου; Τα ναι και τα όχι; Η ευθύνη-η δικαιοσύνη του μυαλού σου; Τα αγγίγματα τότε που πλήγωσες; Ο κόσμος -οι φίλοι και οι τριγύρω, η απολογία ο έρωτας -η νύχτα και η μέρα; Η ζωή σου-η ζωή μου -οι ζωές μας. Το ταξίδι στο μαξιλάρι σου, οι σκιές και οι φόβοι; Η αναχώρηση και η επιστροφή. Ο εαυτός μου -η ζωή .

Η κρίση του χρόνου, τα σημάδια του χώρου, η χαρά των δρόμων, ο φόβος του θανάτου, η στιγμή της αναμέτρησης, τα όνειρα, οι επιθυμίες, όλα, όλα αδρανούν, όταν ξεχύνεται στα σύμπαντα η αγάπη που σου έχω.