Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αρχαία ελληνική Λυρική ποίηση συνδέεται με τη μεγάλη ανάπτυξη της Ελλάδας από τον 7ο έως τον 5ο π.Χ. αιώνα. Είναι ποίηση προσωπική και επώνυμη που τραγουδιέται με τη συνοδεία λύρας και αποδίδει τα βιώματα, τα συναισθήματα, τα πάθη και τους φιλοσοφικούς στοχασμούς των δημιουργών της. Είναι όμως και μια ποίηση που στρέφεται κατά των τυρανικών καθεστώτων και υμνεί την ελευθερία. Ο πολίτης θέλει πλέον να εκφράζεται ελεύθερα και ο ποιητής γίνεται ο σύμβουλος ή ο επικριτής των πολιτικών, ο εκφραστής των λαϊκών πόθων, ο υμνητής των θεών, ο καλλιτέχνης που θα αποδώσει με το στίχο...

Ο Κώστας Μπαρμπαντωνάκης γεννήθηκε στη Μήλο, τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, στις 2 Αυγούστου του 1941. 'Ηταν το πρώτο παιδί μιας φτωχής οικογένειας και είναι χαρακτηριστικό, - όπως λέει ο ίδιος- ότι φόρεσε για πρώτη φορά παπούτσια σε ηλικία 5 ετών. Από την ηλικία των 14 ετών άρχισε να "σκαλίζει" στο χαρτί, κάποιες λέξεις που τις ονόμαζε ποίημα. Ποτέ όμως δεν πέρασε από το μυαλό του ότι ήταν, ή θα γινόταν ποιητής. Αυτοσαρκαζόμενος μάλιστα, λέει μέχρι σήμερα, ευτυχώς και για μένα και για την ποίηση. Ελάχιστα λοιπόν απ' αυτά που διασώθηκαν, μαζί με κάποια μεταγενέστερα, αποφάσ...

8. ΚΑΒΟΥΡΑΣ Μπατάρισε η ψυχή σαν κάβουρας λοξοδρομεί ψηλαφιστά εναντιοδρομεί γυρίστηκε τα έξω μέσα απ'των αισθήτων τη γοητεία στων νοητών την πολιτεία απ'το εφήμερο γίγνεσθαι στο καθαρό είναι Έρχομαι εκ καθαρών καθαρά στην ενατένιση του όντως όντος του αναλλοίωτου κι αιώνιου φωτός στη γνώση της πρώτης αρχής του Παντός. Έλαμψε ο ήλιος κι επέστρεψε η ψυχή στον εαυτό της.

Λυρικά ποιήματα, που υμνούν τον έρωτα, τον άνθρωπο, την αλληλεγγύη, την Ελλάδα περιλαμβάνει το νέο βιβλίο της Τζένης Βλαχώνη. Προηγούμενα έργα της έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορήσει σε ευρωπαϊκές χώρες, ενώ έχει λάβει πολλά βραβεία σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Ποιήματα γεμάτα εκμυστηρεύσεις, αληθινές στιγμές, προβληματισμούς κι ελπιδοφόρα μηνύματα. ΤΙ ΘΥΜΑΜΑΙ Εκείνο που θυμάμαι πιο πολύ από τις καλοκαιρινές μας εξορμήσεις είναι η θάλασσα τη μέρα και τη νύχτα τ’ αστέρια. Με τη ροή της θάλασσας τραγούδαγα και με των άστρων τις επιρροές ονειρευόμουνα.

Τι μέθεξη κι αυτή με τη σιωπή!/ Ακούς όλους τους ήχους της, βοούν/οι κραδασμοί των αισθημάτων σου.../ Τις εσωτερικές κραυγές,/ πώς ν' αποσιωπήσεις;/ Κατάθεση ψυχής στην έρημό της!

Οι αλεπούδες γελάνε όταν δεν τις βλέπει κανείς. Έχετε δει αλεπού να γελάει; Ορίστε.