Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

1 Κρυφό μου σώμα τα μυστικά σου μόνος εγώ τα ξέρω. 3 Πάλι το δρόμο γυμνή στο παράθυρο κρυφοκοιτάζει. 7 Δυό μάτια σπαθιά σκίζαν τα βλέφαρά του κι έμενε γυμνή. 12 Πέθαινα λέει και πάνω στο σώμα μου έφεγγε η αυγή. 18 Θάλασσα χλωμή. Με την ψόφια ουρά της παίζουν παιδιά. 23 Νεκρός κι ο Έκτωρ. Τρομάζει τον Όμηρο η αναίρεσή του. 24 Ουρά παγονιού σε πισινό μαϊμούς τούτος ο κόσμος. 29 Άνθη μυγδαλιάς πέφτουνε στον ύπνο μου. Ποια με φίλησε; 33 Όλοι χωράμε οι ζωντανοί κι οι νεκροί σ' ένα ποίημα.

Σολωμός, Παπαρρηγόπουλος, Καβάφης, Παλαμάς, Σικελιανός, Φιλύρας - και άλλοι ακόμη, που τους σέρνει από το χέρι η επανάληψη, αντιστάσεις στην επιτυχή συγγραφή μιας Ιστορίας της εθνικής μας λογοτεχνίας, ερωτήματα που μας καταναλώνουν εμποδίζοντάς μας να τα καταναλώσουμε. Τι θα κάναμε στα χρόνια που μας απομένουν - για να ξαναθέσουμε επί τάπητος το μέγιστο ερώτημα του Μεσοπολέμου - τι θα γινόμαστε χωρίς τις έμμονες ιδέες μας; Οι έμμονες ιδέες μας εκράτησαν, τότε που όλες οι άλλες μας άφησαν αλύπητα ελεύθερους - θέλω να πω, για να κλείσω την παρένθεση που άνοιξε ο Μεσοπόλεμος,...

ΜΟΙΡΑ, ΙΙ Τη θάλασσα/ και τον αγέρα ανάμεσά μας έβαλες./ Μα στις ψυχές ανάμεσα/ να βάλεις, τι μπορείς;/ Όσο δεν έχει η αυλαία πέσει/ κ' είμαστε οι δυό στον ίδιο γήινο χώρο,/ θα σε γυρεύω πάντα μέσα στο όνειρο-/ κι ας μην το μάντεψες ποτέ/ πως είν' αυτό Παράδεισος για μένα... (από τη συλλογή "Η Ευρυδίκη στο φως", 1980)