Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η συλλογή αυτή είναι ένα κράμα ομοιογενές, αποτελούμενο από τρία μέρη. Το βασικό συστατικό στοιχείο, που και στα τρία μέρη εμπεριέχεται, είναι η εκ φύσεως ανάγκη μου για παρατήρηση και αναζήτηση. Στο πρώτο μέρος, σαν κάτι που μόλις δημιουργήθηκε, αναζητώ την επαφή με το συναίσθημα, εξετάζοντας και περιγράφοντας τις περισσότερες φορές υπό το πρίσμα του ποιος είναι ο κυρίαρχος και ποιος ο κυριευμένος έννοιες, που εδώ και αιώνες ταλανίζουν τον άνθρωπο. Με έναν τρόπο έμμεσο προσπαθώ να προσεγγίσω την δική μου αλήθεια για τις έννοιες αυτές, χρησιμοποιώντας εικόνες που είναι ρ...

Πρώτο. Στις κυρίες επιδιώξεις των ειδών τής τέχνης κρύβεται το αισθητικό ξάφνιασμα που έρχεται να επιβεβαιώσει την άπειρη, συχνά αντιθετική πολυμορφία πραγμάτων, φαινομένων, και τις επίσης απειράριθμες δυνατότητες καλλιτεχνικής απεικόνισης τους. Το ξάφνιασμα προέρχεται από την απροσδόκητη γειτνίαση στην αλυσίδα του λόγου διαφορετικών ώς αντίθετων εκφάνσεων και τρόπων έκφρασης, οι οποίες, σε τελική ανάλυση, παράγουν ποιητική πολυσημία μέσα από την ειδική σύνθεση τους σε ενιαίο λειτουργικό σύνολο. Σε αρκετές από τις παραπάνω περιπτώσεις ταιριάζει και λειτουργεί ποιητικά το σχ...

Άγγελέ μου Στο πλάι μου θα 'θελα περήφανα να σταθείς, μέσα στην αγκαλιά μου ξανά να κοιμηθείς. Στις όμορφες στιγμές μας να χαθείς, μέσα σ' αυτές να περιπλανηθείς. Πέταξες όμως στο ξημέρωμα νωρίς, και από τέσσερις ξαφνικά μείναμε μονάχα τρεις. Είναι πιο δύσκολο τ' ανάλεκτο αντίο, στην άτιμη στιγμή που μια καρδιά σπάζει στα δύο. Γνωρίζοντας την ανυπαρξία αιτίας κι αφορμής, πνιγμένος από δάκρυα μιας άδικης ζωής, προχώρησα μα δεν ξέχασα, σε θυμάμαι, οι τρεις που απομείναμε για πάντα σ' αγαπάμε.

Μαύρα ρούχα Έλευση ελευθερίας Στιγμή Νεκρό χαμόγελο Δεύτερε θλιμμένε μου εαυτέ Πέρασε καιρός Αν ήξερα Ώρες Άπνοια Σκέφτηκα να σε ψάξω Στο τέλος του δρόμου Πόρτα Άρνηση Άβυσσος Φυγή Δραπέτης Προδομένα φιλιά Η μπόρα Η μέσα μου βροχή Μοίρα Τίτλοι τέλους Αυλαία Κάποτε Φως

Η ποίηση της Μαρίας Τσιράκου γράφεται μέσα από τη βίωση της επιστροφής και της επανεγκατάστασης στον οικείο ψυχικό χώρο, αλλά αφομοίωσε και όλα τα στοιχεία διάψευσης, προπαντός έντονα ερωτικής, ή και φθοράς. Μια ποίηση υπαρξιακού μεταιχμίου που τείνει προς τη γαλήνη ή την ελπίδα της. Η ποιήτρια αποκτά πλέον το δικό της αναγνωρίσιμο στυλ γραφής, επανακαθορίζει τα εκφραστικά της μέσα, τα υλικά αλλά και το περιεχόμενο των ποιητικών της θραυσμάτων. Στίχοι που μοιάζουν με υπονοούμενα και μοιράζονται μεταξύ της ενσυνείδητης γραφής και της υποσυνείδητης σκέψης άλλοτε αισθαντικής,...

Οι "Ανακυκλήσεις", κράμα αφήγησης και ποίησης, αφιέρωμα στις λέξεις μας-βοηθό σ' αυτή την πορεία εξερεύνησης κάποιων "βυθισμένων πολιτειών". Ενα ακαθόριστο παρελθόν απαιτεί τη διαχείρισή του μέσα από φίλτρα στιγμιότυπων μνήμης ... συνταχθείτε εδώ αισθήσεις τη μυρωδιά του πορτοκαλιού μη χάσετε...

Από τη μια στιγμή στην άλλη μία έκπληξη μπορεί να καρτερεί. Το απροσδόκητο χαρούμενο ή το λυπητερό παίρνει τη θέση του συνηθισμένου. Τρελές, θολοί σοφοί κι άλλοι πολλοί περνούν και φεύγουν. Μερικοί φεύγουν από νωρίς, άλλοι με τους πρώτους ήλιους, κάποιοι στις μπόρες του καλοκαιριού ή με τις σταλαματιές του φθινοπώρου. Οι τελευταίοι ως συνήθως τους χειμώνες. Όπως οι ξαφνιασμένες λέξεις που κατρακυλούν στις κατηφόρες, όπως οι καλλονές οι μαθηματικές που ζωγραφίζουν σχήματα και ιερογλυφικά. Ύστερα δεν θα μπορείς να ξεχωρίζεις για να πεις: «Είναι κορίτσια που χορεύουν ή είναι...

Το παρόν βιβλίο αποτελεί κριτική και σχολιασμένη έκδοση όλων των σωζόμενων αποσπασμάτων του Ανακρέοντα. Εκπονήθηκε μέσα στα πλαίσια της ερευνητικής μου απασχόλησης στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής και Λατινικής Γραμματείας της Ακαδημίας Αθηνών. Σκοπός του βιβλίου είναι να ικανοποιήσει την ανάγκη για μια σύγχρονη έκδοση του Ανακρέοντα, λαμβάνοντας υπ' όψιν και τα νεώτερα παπυρικά ευρήματα που οι παλαιότεροι εκδότες δεν μπορούσαν να γνωρίζουν. Επιπλέον, επιχειρείται ένας εκτενής και κατά το δυνατόν πλήρης σχολιασμός των στίχων του παραπάνω ποιητή. Ο τελευταίος εκδότης πού εξέ...

Χιμαιρικές Δοξασίες Πώς να πλαγιάσω στα πολύχρωμα βότσαλα όπως με ωθούν οι κατανοητοί μου ρεμβασμοί τις μέρες του Αλωνάρη που πλανιέμαι στην ακρογιαλιά γητεμένος από τα οράματα που τα θέλουν ανέφικτα με τις ασύλληπτες προσδοκίες που αναβρύζουν από τ' αθέατα κι ανταριασμένα όνειρα μου; Θέλω να τρέξω, να πετάξω για να προλάβω τη ζωή και τον κόσμο ως ένας νέος Πήγασος (μα εγώ, δεν γεννήθηκα από το άλικο αίμα της αποκεφαλισμένης μυθικής Μέδουσας) κι από τα μύχια της σκέψης μ' αναζητώ αέτωμα στ' άστρα για να διακηρύξω στ' απανταχού της ύπαρξης και μια...