Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ Όταν μάθαμε πως είμαστε άστρο Που δεν ησύχασε ποτέ μέσα στην περιπλάνησή του Την αλήθεια με πάθος γυρέψαμε όπως και της ζωής το νόημα Που κατακομματιάστηκε Κι ελπίδα να το διαβάσεις δεν υπάρχει μες στα σκοτάδια Όλα πάνω στις τροχιές τους θα λικνίζονται η αρχή τέλος στο τέλος θα γίνει Όταν το χρόνο θα εξαντλήσουμε Και σαν ανεμοστρόβιλος της ψυχής η αγρύπνια όλα θα τα πάρει Όσα κατόρθωσε ο νους Τα θολά οράματα των ιδεών τα λείψανα το φως της ευτυχίας Για ν' απομείνει το τίποτα Για να καταντήσει η γνώση ένα άψυχο χαρτί

Αν η Ανθούλα Σταθοπούλου-Βαφοπούλου [1909-1935] ζούσε στην Αθήνα, είχε ερωτευτεί τον Καρυωτάκη, είχε γράψει ερωτικά ποιήματα γι' αυτόν, είχε εμπλακεί στο κλίμα της εποχής που θα ονομαστεί καρυωτακισμός, ίσως η ποίησή της αλλά και ολόκληρο το έργο της -διηγήματα, θέατρο- να μην είχαν παρασυρθεί στη δίνη της λησμονιάς. Το εντελώς αντίθετο δηλαδή από τη σχεδόν συνομήλική της Μαρία Πολυδούρη. Ακόμα και τα βιογραφικά στοιχεία της Ανθούλας Σταθοπούλου-Βαφοπούλου δεν είναι πολλά. Ό,τι γνωρίζουμε από την ολιγόχρονη ζωή της το χρωστάμε στον Θεσσαλονικέα ποιητή Γιώργο Βαφόπουλο [1903...

[...] Η ΤΕΔΚ νομού Ιωαννίνων πιστεύει στον κανόνα που διατύπωσε ο Μάρξ το 1864 στην Πρώτη Διεθνή: "Ο αγώνας των εργαζομένων πρέπει να κερδιθεί από τους ίδιους... με ίσα δικαιώματα και ίσα καθήκοντα". Αυτόν τον αγώνα της ισότητας διακόνησε και ο ηπειρώτης ποιητής Άνθος Πωγωνίτης, αρτεργάτης συνδικαλιστής με σοσιαλιστικό όραμα. Τις προσωπικές του θυσίες και τον εμπνευσμένο εργατικό του λόγο να γνωρίζουμε με την παρούσα έκδοση, με την οποιά η ΤΕΔΚ νομού Ιωαννίνων τιμάει ισάξια τον κοινωνικό ποιητή, το μαχητή εργάτη και τον ασυμβίβαστο συνδικαλιστή. (Πρόδρομος Χατζηεφραιμίδης...

Η μητρική μου γλώσσα είναι η ισπανική, όμως, όλα τα ποιήματα αυτής της συλλογής γράφτηκαν στην ελληνική. Συναισθήματα, βιώματα και στοχασμοί, όχι μόνο από την αναγέννησή μου στην Ελλάδα, αλλά και από παλαιότερες γεννήσεις μου. Μητρική γλώσσα δεν είναι μόνο αυτή που σε μαθαίνει να μιλάς, αλλά κι αυτή που σου βρίσκει λέξεις για να μιλήσεις. L.G. Mi lengua materna es el espanol, sin embargo, todos los poemas de esta coleccion fueron escritos en griego. Sentimentos, vivencias y reflexiones, no solo de mi renacimiento en Grecia, sino tambien de mis nacimientos anteriores....

Στη δεύτερη εκδοτική του προσπάθεια ο Χρήστος Νομικός μας κοινοποιεί και πάλι τρεις ενότητες ποιημάτων του. Η πρώτη -πορεία- αφορά νεανικές γραφές που δημιουργήθηκαν στα χρόνια από το 1980 έως το 1993. Στη δεύτερη και την τρίτη ενότητα περιλαμβάνονται ποιήματα που γράφτηκαν από το 2014 έως το 2018, στις γνωστές -κατά κανόνα- έμμετρες φόρμες με αντικείμενα που αγγίζουν μια γκάμα συναισθηματικών και πνευματικών αναζητήσεών του.

Μια από τις πιο σημαντικές έρευνες για τον Ελληνικο Υπερρεαλισμό του 21ου αιώνα σε μια μοναδική συλλογή 190 σελίδων. Οι πιο και οι λιγότερο γνωστοί υπερρεαλιστές Έλληνες συγγραφείς παρουσιάζουν αντιπροσωπευτικά δείγματα ιδιοφυίας!

Μη με κοιτάς Μη με κοιτάς με μάτια δακρυσμένα, Μην προσπαθείς να γυρίσεις στα παλιά. Όλα αυτά είναι περασμένα, Φύγανε και πάνε, είναι ξεχασμένα. Τράβηξε μπροστά, η ζωή είναι' ωραία Πάρτηνε σωστά, βάδισε γενναία.

Η εσώτερη φωνή, όταν ομιλεί ποιητικά, αποτυπώνει ολάκερη την διαδρομή του ανθρώπου. Μεταφέρει μέσα της από τις ανησυχίες των πρωτόγονων, έως τους εφιάλτες των σημερινών ψυχών. Ο λόγος, συμπυκνωμένος ή αφαιρετικός, σύνθετος ή απλός, αποτελεί την σοφία αιώνων. Είθισται τα ανθολόγια να θεωρούνται σαν παιχνιδίσματα, σαν διακοσμητικά στοιχεία, σαν ομαδική εργασία ονειροπαρμένων πλασμάτων. Είναι, όμως, σαν να συλλέγεις μαργαρίτες από ένα ολάνθιστο περιβόλι που δεν θα μαραθούν ποτέ. Το δικαίωμα του "εκφράζεσθαι" ανήκει σε όλους. Καθένας είναι μοναδικός κι αφήνει το δικό του στίγμα...

[...] Δεν χωράει επομένως αμφιβολία, πως το πιο σημαντικό στοιχείο σε αυτή την εργασία, είναι η ίδια η ποίηση. Η ποίηση του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου, σε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές του. Ας απολαύσουμε λοιπόν, πριν ή μετά από ένα παιχνίδι σκραμπλ, το υπέροχο "παιχνίδι" του ποιητή, με την αιωνιότητα! Χαρά και ποιητική ενατένιση, λοιπόν, της ζωής και του χρόνου που χάνεται, για να ξανακερδηθεί με τις λέξεις (... αυτές ερευνούμε, τις προεκτείνουμε, μας προεκτείνουν...). Έχοντας πάντοτε απέναντί μας, συμπαίκτη (και όχι αντίπαλο), τον ίδιο τον εαυτό μας! Την φωτει...