Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έλα απόψε ψάρι με το στόμα ανοιχτό λέπι - σπαθί παραφορά ιριδίζουσα που τους εχθρούς μπερδεύεις Έλα! Απόψε στη ράχη της θάλασσας δίχτυ από φως απλώνει το φεγγάρι Σ' αγκίστρι ασημί με βλέμμα θολό καρφώνεται ο έρωτας και σπαρταράει.

Η πρώιμη ποιητική περίοδος του Νικηφόρου Βρεττάκου, και ειδικά αυτή που προηγείται της κυκλοφορίας της πρώτης του ποιητικής συλλογής. "Κάτω από σκιές και φώτα" (1929), αλλά και τα αμέσως κατοπινότερα έτη, ίσαμε την έκδοση της δεύτερης λογοτεχνικής του κατάθεσης. "Κατεβαίνοντας στη σιγή των αιώνων" (1993), δεν έχουν απασχολήσει την έρευνα στο βαθμό που θα του άξιζε. Και όμως: πριν καν αποτολμήσει ο δημιουργός να τυπώσει σε βιβλίο τα πρωτόλειά του, ξεκίνησε από τα μαθητικά του χρόνια να δημοσιεύει ποιήματα σε τοπικές εφημερίδες, ενώ παράλληλα έγραφε στίχους σε ένα τετράδιο, τ...

Ο κόσμος μεταβάλλεται ραγδαία, κεντρικό δε στοιχείο της μεταβολής αυτής είναι η αντίληψή μας για τη ζωή, που δείχνει να μεταβάλλεται ριζικά. Σύντομα θα ζούμε διαφορετικά, θα σκεπτόμαστε διαφορετικά και θα μας απασχολούν διαφορετικά προβλήματα. Μέσα από πέντε κείμενά του, ο συγγραφέας προσεγγίζει επιστημονικά και πολιτικά την παγκοσμιοποίηση, την πολιτική, οικονομική και πολιτισμική διάστασή της, καθώς και τα προβλήματα και τις προοπτικές της, και ενεργοποιεί τον προβληματισμό του αναγνώστη σε πολλά επίπεδα. Το βιβλίο παρέχει μια σαφή και ολοκληρωμένη αντίληψη της παγκοσμιο...

[Μικρό δείγμα γραφής:] ΣΑΝ ΑΛΙΣΑΧΝΗ Οι στίχοι μου αποτυπώθηκαν στο σώμα σου σαν αλισάχνη ανεξίτηλη στη θύμηση...

Η ποίηση της συλλογής αυτής είναι γραμμένη στην παραδοσιακή γνωμική (διδακτική) ποίηση. Και όταν λέμε γνωμική ποίηση, εννοούμε εκείνη που εκφέρει γνώμες και απόψεις με τρόπο συνοπτικό αποφθεγ- ματικό πάνω σε κοινωνικά, πολιτικά, υπαρξιακά, φιλοσοφικά και άλλα θέματα και προβλήματα της ζωής. Έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ελλάδα με κορυφαίο εκφραστή της τον ποιητή ΘΕΟΓΝΗ, ο οποίος είχε γράψει δυο χιλιάδες τέτοια ποιήματα από τα οποία έχουν σωθεί περίπου τα εξακόσια και διδάσκονται σε ξένες χώρες. Είναι το είδος της ποίησης που αρέσει στο αναγνωστικό κοινό και είναι πολ...

Τα ασπρόρουχα της μνήμης σ' ένα τετράδιο να στοιβάζω άρ χισα νωπά τινάγματα του ν ου, απλώματα σκέψης. Δυνατό άνεμο έστειλα να στεγνώσουν. Άκουγα τις άκρες τους να κτυπούν μετέωρα φτερουγίσματα μικρών πε λαργών. Μ' ευλάβεια τα εναπόθεσα στα συρτάρια της μνημοσύνης. Αλήθειες και ψέματα, άνισες μάχες, μ' έστησαν όρθια. Το πέλαγος αγνάντεψα, λίγα κύματα πρόφθασα... "Την ποίηση της Αργυρώς Αγγελίνα Ζωγράφου στην πρώτη ποιητική συλλογή της "Ανισόπεδες σκέψεις" σηματοδοτούν και φωτίζουν διαβάσεις που αποσκοπούν να μας οδηγήσουν στο ξέφωτο μιας πραγματικότητας...

Η ζωή ως σταυροδρόμι, ως πορεία σε άνισους δρόμους, τόπους, ανθρώπους και αισθήματα. Τα πρόσωπα, οι πόλεις, τα κτήρια, η ομορφιά και η ασχήμια, το καθημερινό και το απροσδόκητο, ο θόρυβος και η σιωπή, η αλήθεια και η ματαιότητα. Η συνεχής ανθρώπινη περιήγηση ανάμεσα στο οικείο και το ανοίκειο, στην ασφάλεια του γνώριμου και στην αναζήτηση του αγνώστου, στην παρατήρηση των άλλων και την ενδοσκόπηση. Ό,τι συνθέτει εμάς και τους γύρω μας, ψηφίδες εμπειριών, μια θεώρηση του κόσμου από μέσα προς τα έξω και αντίστροφα, αυτά αποτυπώνει η παρούσα ποιητική συλλογή.

ΩΔΙΝΕΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ Παλεύω για την αξιοπρέπεια που ζητά να εγκαταλείψει, που αντίκειται στις δονήσεις της φτήνιας. Παλεύω για σένα που πίστεψα αποφόρι τα μόρια των λέξεών σου μιας θεμελιώδους ιδέας. Παλεύω για τ’ άδεια βράδια που λιμάνι δε θα βρουν στ’ ασάλευτα νερά σου. Αφείδωλα τα λόγια μυρμηγκιάζουν επιδράμουν στον εγκέφαλο, εύστοχα εισβάλλουν αδελφώνοντας τις μύχιες σκέψεις σου που παλινδρομούν με τις δικές μου τις πυρωμένες. Παλεύω τα ιδανικά μου μην προδώσω και τη φαύλη ευκολία που διαιωνίζεται. Άτεγκτη αντιστέκομαι... όσο κι αν σπρώχ...

...εν είδει ευχών, προσευχών ή "ευχών κατάραι" εν είδει νανουρίσματος ή παραμυθιού, ή ως ξόρκια, ευχέλαια και βασκαντήρια. Μπορεί κι ως προφητείες κι επικλήσεις για το Απρόσμενο. Ακόμα ως μοιρολόγια και μνημόσυνα για τις μεγάλες Απουσίες, κυρίως όμως ως εγκώμια, ως «Άσματα Ασμάτων» να νικηθεί το τρέμουλο εν όψει του επερχόμενου Ωραίου. Ως επί το πλείστον αναστεναγμοί, βαθείς αναστεναγμοί...

1. Ήμασταν μπρούμυτα στο χοντρό χαλί της διάβαζα μια ιστορία για ένα αλεπουδάκι -δεν ήταν όσο πονηρό θα ήθελε η μαμά του- όταν στήριξε καλά τους αγκώνες της, κοιτάχτηκε στο απέναντι τζάμι και με την πιο γενναία της φωνή είπε: «Μαμά, είμαστε σαν τα σκουλήκια!» Πήρα τότε το κεφάλι μου από το κείμενο καμάρωσα την αντανάκλασή μας χωρίς να ανοιγοκλείσω τα μάτια και σιγουρεύτηκα ότι αυτή η ανάγνωση δεν είχε κανένα νόημα να συνεχιστεί. Καθόλου δεν έδειξα ότι λυπήθηκα που δεν ήμουν στη θέση της αλεπούς.

ΑΛΛΟΣ Πόσο αλλιώτικος κοιτάς μια μέρα τον καθρέφτη κι έχουν περάσει χρόνια Πού ήσουνα τόσο καιρό και γιατί γύρισες; Δεν ξέρεις με ένα απλό κατέβασμα στα βλέφαρα σβήνεις και μένεις πάλι άλλος

Τα διάφορα κείμενα που ο Νάνος Βαλαωρίτης επεξεργάζεται κι ολοκληρώνει, σε μια δεδομένη φάση, είτε ποιητικά είναι είτε δοκιμιακά είτε πεζογραφικά, κάνουμε τη διαπίστωση –κι αυτό είναι σημαντικό– ότι διαθέτουν μια εσωτερική συνοχή, ότι συμπληρώνουν με τα επιμέρους στοιχεία τους έναν ευρύτερο σχεδιασμό, από τον οποίο αντλούν, άλλωστε, την ιδιάζουσα αυτάρκεια κι αυτονομία τους, έναν ιδιαίτερο φωτισμό ή μάλλον την ίδια τους την ακτινοβολία. Στη σειρά αυτή ποιημάτων γίνεται έκδηλο το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του ποιητή για τις εννοιολογικές μεταλλαγές και μεταμορφώσεις που επιφέρ...

Η δημιουργός, με τα 17 ποιήματα της συλλογής, δίνει μια γερή γροθιά στο στομάχι του "συστήματος". Εναντιώνεται στην καταπίεση της εργατικής τάξης και με το ανθρώπινο στοιχείο να πρωταγωνιστεί, οργισμένα διαδηλώνει μέσω των στίχων της. Ζητά μ' ευθύ και έντονο τρόπο την επαγρύπνηση των αδικημένων στρωμάτων και την ανάγκη για ύπαρξης μιας -όσο το δυνατόν- δίκαιης και ανθρώπινης κοινωνίας. Δείγμα γραφής: Από την "Εκμετάλλευση των αλλογενών" ...Στην ακροστασία των έντρομων, στη στέρηση της ζέστης ή στην ανάγκη φαγητού του πεινασμένου χνώτου, θρηνούν αποχειροβί...