Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αν η μετάφραση της ποίησης μπορεί ν' αναζητήσει νόμιμα μια δικαίωση, θα τη βρει ίσως όχι, ή μάλλον όχι με τρόπο πλήρη, στην τελική μορφή του μεταφρασμένου ποιήματος, που θα πάρει το δρόμο της προς κάποιον οσοδήποτε μικρό ή μεγάλο αριθμό βιβλιοθηκών. Επιθυμία του μεταφραστή της ποίησης δεν είναι να κάνει στη γλώσσα του ένα άλλο βιβλίο παράλληλο με εκείνο του ποιητή που μεταφράζει, αλλά να αναγνώσει τρόπον τινά πρακτικά και απόλυτα, ενώπιος ενωπίω, ένα κείμενο που αγαπά εκθέτοντας τον εαυτό του στο ρίσκο μιας γραπτής ανάγνωσης στη γλώσσα που αισθάνεται κατά κάποιον τρόπο δική...

Ήρθε η άνοιξη και είμαι χαρωπή γιατί είσαι κοντά μου εσύ. Στη γλάστρα άνθισε το γιασεμί, μυρίζει και αγάλλεται η ψυχή, γιατί είσαι κοντά μου εσύ. τραγούδια λένε τα πουλιά πετώντας στου δέντρου τα κλαδιά, λεν στο Θεό: "ευχαριστώ" και 'γω σου λέω: "σ' αγαπώ".

Περιλαμβάνει τα έργα: - "Τα όνειρα αντέχουνε στο χρόνο" - Ήρθε ο καιρός να φύγουμε"

ΛΑΖΑΡΟΣ ΑΠΟ ΒΗΘΑΝΙΑΣ Έλα να βυθίσεις το χέρι σου στο στέρνο Τον λίθο βάλε στη θέση της καρδιάς κι άσε τους σκύλους γύρω να λυσσάνε Μη την πετάξεις Κυρίως μη τη σφραγίσεις σε σκεύος ιερό Χριστός δεν είμαι να πλένουνε τα πόδια μου μ' αρώματα Δεν κρέμομαι επί ξύλου Ποτέ δεν διπλασίασα ψωμιά Ενώπιον ξένων τα ποιήματά μου στιχουργώ Εις ώτα ξένων τραγουδώ τραγούδι φώκιας Υποπτεύομαι όσους πατάνε τα νερά συνδιαλέγονται με τους νεκρούς καλώντας τους νεκρούς να εγερθούν ενώ μυρίζουν Δεν είμαι εγώ η ανάσταση και η ζωή Απ' την πλευρά του Λαζάρου για ησυχία...

Τα ποιήματα της συλλογής έχουν γραφεί σ' αυτές τις δύο δεκαετίες - πολλά από αυτά σε αεροπλάνα και τρένα.

Η Κατερίνα Θανοπούλου στη δεύτερη ποιητική της συλλογή "Άπνοια μνήμη" σωματοποιεί τον ατομικό και τον συλλογικό πόνο -υπό τη σκιά του ανακαλούμενου πένθους- όχι στην αφαίρεσή του, αλλά στην παροντική, εις την σώμα με σώμα, απτικότητα του. Με προανάχωμα την ειρωνεία, λεπτή ως δαντέλα που της κρύβει την θέα από έναν κόσμο βαρβαρότητας, δεν την ωθεί ως το δηλητηριώδη σαρκασμό, αλλά την κρατά στο ύψος και στο ύφος ενός τόνου που εκβάλλει στο παράπονο. Τρία χρόνια μετά το πρώτο της ποιητικό βιβλίο "Λαβύρινθος Μνήμη", και πάλι δοκιμάζει την αναγωγή στο παρελθόν όχι όμως ως ένα...

ΣΥΓΓΝΩΜΗ Ας ζητήσουμε όλοι Κοιτώντας τον Ήλιο... Ένα μεγάλο συγγνώμη... (με φιλότιμο) Στο χώμα και στη θάλασσα Στη Γη ολόκληρη κι αυτούσια. Με το τρία... (τσάμπα είναι)

Κωνσταντίνος Χατζόπουλος (1868-1920) Ποιητής, πεζογράφος, διηγηματογράφος, κριτικός και μεταφραστής. Γεννήθηκε στο Αγρίνιο, μεγάλωσε όμως στο Μεσολόγγι με έξοδα των αδελφών του, Σωτήρη και Ελένης, που αργότερα του κληροδότησαν σημαντική κτηματική περιουσία. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και δικηγόρησε στο Αγρίνιο. Το 1897 υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στα σύνορα της Ηπείρου. Τύπωσε τις ποιητικές συλλογές "Τραγούδια της ερημιάς" και "Τα ελεγεία και τα ειδύλλια" το 1892 με το ψευδώνυμο Πέτρος Βασιλικός. Η ποίησή του απηχεί στους Γάλλους και Γερμανούς συμβολιστές, δίνοντας...

"Απλή μετάβαση, είν’ όταν φεύγει κανείς, με δίχως τη σκέψη της επιστροφής. Και τότε ταξίδι βαθιά μπορετό, θα κάνει στον κόσμο χωρίς δισταγμό. Γιατί με τη δράση μαθαίνει κανείς, στις ύστατες τόλμες εντός της στιγμής. Που όταν θωράει δυο μάτια ανοιχτά, τ’ αδύνατα γίνονται πια δυνατά. Εικόνες τη θλίψη θα διώξουν μα... Εμπρός. Ο χρόνος δεν στέκει, κυλά συνεχώς".