Ποιήματα
Καβάφης Κωνσταντίνος Π. 1863-1933
Ζαχαρόπουλος Σ. Ι. (1996)
Η ποίηση του Κωνσταντίνου Καβάφη, αφού αμφισβητήθηκε για ένα διάστημα, γιατί ήταν πράγματι και θεματικά και υφολογικά εικονοκλαστική, απέσπασε, ιδιαίτερα μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την καθολική σχεδόν αναγνώριση των διανοούμενων και των φίλων της ποίησης. Γνώρισε και δοκίμασε να αφομοιώσει διαδοχικά τις τάσεις που υπήρχαν στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, για να καταλήξει σε μια προσωπική, ιδιότυπη ποιητική έκφραση και ιστορική μυθολογία, μέσα από την οποία προβάλλεται η ερωτική ανορθοδοξία και ένα αντίκρυσμα των κοινωνικών σχέσεων και συγκρούσεων, από τις οποίες αυτός α...
Μάρκος ο Ευγενικός
Κουτσοχέρας Γιάννης Π.
Ίδρυμα Γιάννη Κουτσοχέρα και Λένας Στρέφη-Κουτσοχέρα (1996)
Λόγος ο τρίτος
Κακαλίδης Δημήτρης
Μέγας Σείριος (1996)
Ο ποιητικός λόγος, επικός και χωρίς μεγαλοστομία, αναδύεται ανέγγιχτος από υλικά στοιχεία, με καθαρότητα νοημάτων και λυρική πνοή, που διυλίζεται στο πνεύμα του ποιητή. Η ζωή παίρνει εδώ πνευματικές διαστάσεις και ο Λόγος διεγείρει το πνεύμα, προωθώντας μας σε άλλους ορίζοντες, συμπαντικούς.
Πνεύμα μου σταυρωμένο
Καρβούνης Δημήτρης
Μέγας Σείριος (1996)
Ένα υπέροχο βιβλίο, υψηλής ποιήσεως, διαμαρτυρίας προς τον άνθρωπο και συνάμα προσευχής προς τον Παντοδύναμο. Κατανυκτικοί βυζαντινοί ύμνοι και ωδές θεϊκού μεγαλείου από ένα πνευματικό ον με πλήρη τη συνείδηση του καιρού του.
Μη φοβάστε, ξημερώνει
Δημητριάδου - Καμπούρη Νινόν
Μέγας Σείριος (1996)
Ένα μικρό βιβλίο, μια μεγάλη έκπληξη. Μια συμπύκνωση ιδεών και αισθημάτων σε λιγόστιχα ποιήματα, που έχουν την ευστοχία και την οξύτητα που απαιτεί κάθε "τομή". Ποίηση που, παραπέμποντας τον αναγνώστη σε ουσιώδη προβλήματα της υπάρξεως, φέρνει μαζί αισιόδοξα μηνύματα ζωής, μέσα στο λυρισμό και τη διαφάνεια των στίχων.