Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είναι λίγο καιρός τώρα που βλέπω τα πάντα κιτρινωπά. Το λευκό χαρτί, τον ασβέστη στις αυλές, το άσπρο των ματιών μου στον καθρέφτη, τα μισά πιόνια στο σκάκι, τις φανέλες της Ρεάλ Μαδρίτης, τα στήθη της Αγγλίδας που γνώρισα στο Μπέρμινχαμ, τα μουστάκια του παππού μου που κάπνιζε, τα δάχτυλά του, ακόμα και τα μάγουλά του έτσι όπως κοίταζε με κλειστά τα μάτια τον τρούλο της εκκλησίας που τον κηδέψαμε κι όλο αναρωτιέμαι τι ’ναι αλήθεια και τι ψέματα κι αν έφυγε ποτέ ή αν ζει ανάμεσά μας και λέει ξανά "Νεκταράκο μου" και με παίρνει κούτσα ν’ ανέβουμε την ανηφ...

Ένα βιβλίο απαντά σε κανένα βιβλίο. Το απαλλάσσει από την κατηγορία της μνήμης του και το υστερογραφεί. Το απαλείφει, διαχέοντας το αυτονόητο νόημα. Όσο μπορεί να απαλειφθεί κάτι που δεν υπάρχει. Ύπαρξη και μη ύπαρξη σε αμφίδρομο δρόμο. Καιρός που έχει περάσει. Κάποτε υπήρχε, μάλλον, ένα βιβλίο που ήταν κανένα βιβλίο. Η αρτιότερη διατύπωση θα ήταν, του κανενός το βιβλίο. Η ιστορία των βιβλίων είναι θεμελιωδώς μια άσκηση ήθους. Ήθος, ύφος, και ύψος αναμετρώνται εδώ, σ’ αυτήν την έκδοση, με τον αδυσώπητο χρόνο. Καιρός που έχει περάσει. Αποκατεστημένος, ορθολογικά, ιδεολογικά,...

Η συλλογή χωρίζεται σε δύο ενότητες, από επτά (7) ποιήματα η καθεμία. Η δεύτερη ενότητα περιλαμβάνει επίσης τρεις καρτ ποστάλ (σ.σ. ποιητικά ενσταντανέ) και ένα Υστερόγραφο (3+1=4). Το υγρό στοιχείο αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα και των ποιημάτων της Δέσποινας Δεμερτζή, ιδίως της δεύτερης, μετά τις "Ασκήσεις απωλείας", ενότητας: "Το νερό και τρεις καρτ ποστάλ", όπου οι καρτ ποστάλ εμφιλοχωρούν ανάμεσα στους τίτλους των επτά ποιημάτων της -ένα για κάθε μέρα της βδομάδας. Το νερό, ως στοιχείο ροής, παρασύρει στο διάβα του εξαγνιστικά μνήμες, όνειρα και εφιάλτες, για να επ...

Αυτός που δε φοβάται τίποτα πια ένιωσε μες στα λευκά του κόκαλα το φόβο. Αυτός που φοβάται τα πάντα ποτέ του δεν αντιμετώπισε την πραγματικότητα. Κρύφτηκε στο πλήθος και ακολούθησε τυφλά την πιο εύκολη λύση.

Κάποιες λέξεις μπαίνουν σε μια σειρά για να βρουν ένα νόημα, το νόημα όμως ποτέ δεν είναι ένα. Στις σελίδες του μικρού αυτού βιβλίου, θα βρείτε μερικές λέξεις πεταμένες πάνω στο χαρτί, άλλοτε σε μια ήσυχη νύχτα και άλλοτε σε ένα βρόμικο πεζοδρόμιο. Ποιήματα θα τα αποκαλούσαν κάποιοι, εγώ θα έλεγα ψίθυροι ή ίσως πυροτεχνήματα, γιατί η βαρύτητα τα κάνει πάντα να επιστρέφουν στη γη. Δεν είναι φτιαγμένα να δώσουν καμιά λύση, ούτε υπερηφανεύονται πως κοιτούν τον κόσμο από ψηλά. Λικνίζονται και φαντάζουν όμορφα αλλά φτιάχτηκαν για να αναζητούν, να υπηρετούν μόνο την ίδια τη δημι...

Οι "Ασίγαστες Διαδρομές" είναι οι πορείες που κάνει ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Έτσι και η δημιουργός Μέλλω Αγορίτση-Καλομέρα, στις δικές της διαδρομές, καταβάλλει μια διαρκή προσπάθεια να δεχθεί τα μηνύματα της ζωής, να τα ερευνήσει, να προβληματιστεί, να αναζητήσει. Δείγμα γραφής: Από το "ΙΝΑ ΤΙ;" Φοβάμαι τις μέρες που θα 'ρθουν, έτσι όπως τους παγετώνες κλιματίσαμε κι εκείνοι ορμητικά ως θραύσματα -αντιδρώντας- τις θάλασσες αδειάζουν. Φοβάμαι, Κύριε, φοβάμαι. "Ίνα τι;"... "Ίνα τι;"...

Ας αφήσουμε όλα τα περίτεχνα νοήματα και ας δούμε την ουσία τον ανύπαρκτο χρόνο που τον μετράμε σε στιγμές και την αλήθεια που υπάρχει πίσω από κάθε ψέμα κι ας αφεθούμε ελεύθεροι να ζήσουμε επιτέλους τον εναπομείναντα χρόνο

Ας αφήσουμε όλα τα περίτεχνα νοήματα κι ας δούμε την ουσία τον ανύπαρκτο χρόνο που τον μετράμε σε στιγμές και την αλήθεια που υπάρχει πίσω από κάθε ψέμα κι ας αφεθούμε ελεύθεροι να ζήσουμε επιτέλους τον εναπομείναντα χρόνο