Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πολλά από τα τραγούδια που δημοσιεύονται εδώ για πρώτη φορά, τ' άκουγα από μικρό παιδί να τραγουδιούνται στην πατρίδα μου την Κρήτη, και τα τραγούδησα κι εγώ ο ίδιος. Πάνω από εκατό μου ήταν ήδη γνωστά, και χρειάστηκε μόνο να τ' αντιγράψω. Κάμποσα άλλα, σχεδόν όσα και τα προηγούμενα, τα κατέγραψα το καλοκαίρι του 1873, αυτούσια, όπως τ' άκουσα από το στόμα των τραγουδιστών. Τέλος, ο σεβαστός μου δάσκαλος, ο καθηγητής Α. Ι. Αντωνιάδης στην Αθήνα, μου παρέδωσε τη συλλογή κρητικών τραγουδιών που ο ίδιος είχε συλλέξει, και είχε χρησιμοποιήσει το υλικό τους για την δημιουργία εν...

"Νομίζω πως είναι η έλξη που ασκεί απάνω μου το κείμενο της Παλιάς Διαθήκης των Εβδομήκοντα που με παρακίνησε να δοκιμάσω την απόδοση του Άσματος των Ασμάτων στη σύγχρονη γλώσσα μας. Με φιλοξενούσε τότε ένα αψηλό χωριό του Λιβάνου· εκεί την άρχισα. Το βουνό δε μου έδινε τις ίδιες εντυπώσεις που είχα για το τοπίο διαβάζοντας το Άσμα· μέσα στον αλαφρύ και διάφανον αέρα του ήταν πιο σκληρές, πιο γυμνές, πιο φτωχιές· ίσως ένα πρόσθετο κίνητρο στο ξεκίνημα αυτής της εργασίας να ήταν η επιθυμία μου να βρω έναν τρόπο οικειότερης συνομιλίας με τον τόπο. Όμως αν δεν ήταν αυτή η ε...

Το "Άσμα Ασμάτων", που στα εβραϊκά ονομάζεται "Σιρ Χασσιρίμ" (το ωραιότερο από όλα τα τραγούδια" και στα συριακά "Χοκμετό ντε Χοκμετό" (σοφία πάσης σοφίας), είναι ένα ερωτικό γαμήλιο βουκολικό τραγούδι των Εβραίων, από τα ωραιότερα ασφαλώς αυτής της κατηγορίας, του οποίου την πατρότητα των στίχων αποδίδουν στον βασιλέα Σολομώντα, διότι έτσι "δηλώνεται" από τον πρώτο κιόλας στίχο. Ως κείμενο, αναμφίβολα, θα αποτελεί στο διηνεκές μέγιστο πειρασμό για ιστορικούς, φιλολόγους, θεολόγους, εθνολόγους, κοινωνικούς ανθρωπολόγους, λαογράφους και λογοτέχνες, ώστε να ασχοληθούν μαζί...

Τι να 'ναι ετούτο, όπ' ανεβαίνει Απ' την ερημιά, σα στήλη καπνού; Με σμύρνα, λιβάνι, θυμιατισμένη Μ' όλες τις σκόνες του μυροποιού; Να, το ανάκλιντρο του Σολομώντα Σε κύκλο γύρω του εξήντα παλικάρια Απ' τα δυνατότερα του Ισραήλ. Όλα τους έχουνε ζωσμένη σπάθα Μαθημέν' από πόλεμο. Καθένα, σπαθί έχει στο μηρό. Για τις φοβέρες της νύχτας. Ανάμεσα στα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ένα μικρό σε έκταση βιβλίο, συγκεντρώνει επί αιώνες, το ενδιαφέρον μελετητών, μεταφραστών κι ερμηνευτών απ' όλη την υφήλιο. Είναι μια ποιητική σύνθεση, ένα εκτενές ποίημα με θέμα την Αγάπη π...

Το "Άσμα Ασμάτων", το ωραιότερο ποιητικό έργο της Παλαιάς Διαθήκης, έχει κερδίσει την αγάπη του παγκόσμιου κοινού αλλά και το ενδιαφέρον πολλών ποιητών, οι οποίοι ανέλαβαν να το μεταφράσουν στη γλώσσα της χώρας τους και της εποχής τους. Για τα ελληνικά Γράμματα αυτή την ευθύνη ανέλαβε ο μεγάλος μας ποιητής Γιώργος Σεφέρης. Ο Αντώνης Σανουδάκης-Σανούδος στην πολύχρονη ενασχόλησή του με όλα τα είδη γραπτού λόγου -δέκα ποιητικές συλλογές, τρεις σειρές διηγημάτων, τριάντα μία μαρτυρίες αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, λαϊκά παραμύθια, μελέτες για την Ιστορία της Λογοτεχνίας...

Το "Άσμα Ασμάτων" είναι το πιο εξαίσιο ερωτικό ποίημα που γράφτηκε ποτέ· ο Γκαίτε το ονόμασε "το πιο θεϊκό απ' όλα τα ερωτικά τραγούδια". Είναι μία περίφημη ανταλλαγή φιλοφρονήσεων ανάμεσα σ' ένα ζευγάρι, απ' άκρη σ' άκρη, μία αμιγής έκφραση και πρόκληση ερωτικού πόθου, μία αδιάλειπτη παράθεση μεταφορών, οι οποίες συγκινούν με τη διεισδυτικότητα των αναλογιών που ενεργοποιούν και την ποιητικότητα των λέξεων που επιστρατεύουν: μόνο ένα ερωτευμένο κεφάλι θα μπορούσε να τις γεννήσει. Το "Άσμα Ασμάτων" είναι το πιο σκοτεινό βιβλίο στη Βίβλο· ο Ωριγένης και ο Άγιος Ιερώνυμος...

ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό είδα μια θάλασσα μας έβαλα μέσα μετά την έσκισα τη δίπλωσα και την έφαγα. Σε λίγο θα φάω το πρόσωπο μου θα το εξαφανίσω μέσα στο στόμα μου θα καταπιώ όλα τα βλέμματα και τις λέξεις. Σειρά θα έχει το υπόλοιπο σώμα. Την τελευταία στιγμή θα βγάλω τα παπούτσια μου. Θα μείνει μια άσπρη τελεία σε μαύρη οθόνη.

Έν είδει προλόγου "Ο τολμών νικά". Έτσι λέει ο λαός μας. Τόλμησα. Πού βρίσκεται, όμως, ο κίνδυνος στην ποιητική δημιουργία; Το προπατορικό αμάρτημα ενός καλλιτέχνη, επιστήμονα, τεχνίτη και του ανθρώπινου γένους, γενικότερα, είναι η αυτοπεποίθηση. "Πίστεψε στον εαυτό σου" ή"πιστεύω σε σένα" και άλλα τέτοια συνθήματα μιας ουμανιστικής νοοτροπίας του αιώνα μας ακούγονται στον κινηματογράφο και σε ημιμαθείς ανθρώπους, που δεν έμαθαν να αισιοδοξούν με τον σωστό τρόπο. Ο άνθρωπος χρειάζεται συμβούλους, που θα τον βοηθήσουν να μην σπάσει τα μούτρα του. Θα τον ελέγξουν. Θα τον...

ΟΙ ΤΟΝΟΙ ... Όλοι οι δρόμοι για να' ναι δρόμοι, θέλουν σημάδια. Αλλιώς είναι ασήμαντοι. Οι τόνοι λοιπόν που σαν τους γράφεις ούτε μια ολόκληρη γραμμή δεν είναι μήτε μια μολυβιά, δίνουν στις πνοές τα απαραίτητα για να μιλήσουν. Κι αφού εξέφρασαν τον έρωτα, όλες οι υπόλοιπες έννοιες ήταν πολύ εύκολο να συντεθούν και να πλάσουν το λεξιλόγιο του ανθρώπου. - Μα δε μιλάμε μόνο από έρωτα παππού. - Μόνο από έρωτα μιλάμε. Μόνο ο έρωτας για ζωή και επικοινωνία μας κάνει να μιλάμε. ... Πάντα πρέπει το μέλλον να 'ναι καλύτερο απ' το παρόν και το παρελθόν. Αλλιώς δεν...

[...] Η σιωπή είναι άναρθρη κραυγή ριγμένη από τον ουρανό τις ασέληνες νύχτες όταν όλα ακινητούν, κι αυτός ο ύπνος των θνητών, μες στην εκκωφαντική σιγή, μοιάζει υπόσχεση νέας αρχής, που θα θεμελιώσει ένα νέο ξεκίνημα το επόμενο πρωινό, την επικείμενη μέρα. Και η αυγή ξυπνά με τα ρόδα σπαρμένα σε κοίτες ορμητικών ποταμών, που κατεβάζουν με ακατάλυτο βουητό τις σχεδίες των σιωπηλών έξω από τα όρια του λογοκριμένου κόσμου, όπου η σιωπή κρίνεται παμψηφεί πράξη ανατρεπτική. Η σιωπή είναι ελάττωμα ή αρετή; Σίγουρα πληγή ρέουσα λύπη και αφόρητη ανία σ’ ένα σύμπαν γεωμετρικά αυξ...

Ταξιδεύουμε σαν άνθη στον αέρα μέχρι το χώμα

Έξι ποιήματα, γραμμένα από κοινού, με την μέθοδο του τυφλού, απέναντι στην ίδια την ιδέα της δημιουργίας τους, ασκήσεις αναπνοής που εξελίσσονται ως φωτογραφίες ενός παρόντος, μιας στιγμής, η εξέλιξη ενός στίχου με δύο διαφορετικούς τρόπους, εν μέσω δυο διαφορετικών μέσων θέασης, πρόσληψης, που όμως μπορούν και συγκλίνουν ενίοτε σ’ ένα ενιαίο και αδιαίρετο σώμα. Με οδηγό τον Raymond Queneau, το παλιό λεωφορείο που τα καθίσματά του έχουν ποτίσει κηλίδες, προχωρά με θολωμένα τζάμια, μέχρι να φθαρεί το ύφασμα της πραγματικότητας. Προχωρά, προς το προαύλιο του εαυτού, προς...