Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ποιητική συλλογή αποτελείται από είκοσι εννέα ποιήματα που εκτίθενται εντός πραγματικού και αλληγορικού χρόνου. Η δημιουργός, διακρίνοντας πρώτα μέσα της την ανάγκη για ουσιαστική ψυχική επικοινωνία, καλεί τον αναγνώστη να ταυτιστεί μαζί της και να συναντηθεί με τους στίχους της εκεί που η σιωπή κραυγάζει.

Το "Αύριο" αποτελεί την καταγραφή του φόβου και των ανησυχιών που γεννά μια κρίση (κάθε είδους) και πώς αυτά μπορούν να αντιμετωπίζονται μέσω της ανθρώπινης ψυχικής δύναμης. Το έργο γράφτηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να συμμετέχουν άτομα με κινητική αναπηρία. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την ομάδα ΘΕ.Α.ΜΑ σε σκηνοθεσία Βασίλη Οικονόμου, στο πλαίσιο του φεστιβάλ Σικυώνια 2012 στο Κιάτο Κορινθίας. Η έκδοση περιλαμβάνει επίσης την ποιητική συλλογή "Χαρακιές".

Η ανάσα βαριά/ μαζεμένη σε ανάπαυση/ από την παλη μιας μέρας με τη μέρα/ ετοιμάζει το διαβατήριο για τον ύπνο/ συνοδοιπορώντας με τα μάτια [...]

Το βιβλίο αυτό προέρχεται από τις εργασίες ενός σεμιναρίου συλλογικής μετάφρασης. Δύο ξένοι ποιητές προσκαλούνται στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος Θήρα, στα Φηρά της Σαντορίνης και συνεργάζονται με Έλληνες ποιητές και μεταφραστές. Το αποτέλεσμα της συλλογικής μετάφρασης επιμελείται και παρουσιάζει ένας από τους μεταφραστές. Το σεμινάριο εντάσσεται στις δραστηριότητες του ευρωπαϊκού δικτύου κέντρων ποιητικής μετάφρασης που αποτελείται από τα Iδρύματα Royaumont (Γαλλία), Casa de Mateus (Πορτογαλλία), Tyrone Guthrie Center (Ιρλανδία) και το Ίδρυμα Θήρα (Ελλάδα). O Claude E...

Κάθε άνθρωπος είναι ένας ταξιδιώτης στο χρόνο. Ταξιδεύει "ΜΟΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ". Ο χρόνος δεν έχει αρχή, ούτε τέλος, υπάρχει και δεν υπάρχει. Μέσα σε αυτόν, τοποθετούνται τα γεγονότα σε μία σειρά για να μπορούμε να ορίσουμε το πότε συνέβησαν και να ανατρέξουμε σε οποιοδήποτε σημείο, στο μαγικό ταξίδι της ζωής. Το ταξίδι αυτό είναι ένα ταξίδι αυτογνωσίας. Μέσα από μικρές καθημερινές ιστορίες και σκέψεις αναδύεται ένας κόσμος όμορφος, ευαίσθητος, αισιόδοξος, προκλητικός, ερωτικός, περίεργος, σκληρός, ενθουσιώδης όπου ο καθένας μπορεί να μπει μέσα του και να δε...

Από την ποίησή µου αναδύεται το παιδικό τραύµα που αναζητά τη λύτρωσή του µέσα από συµπαντικά παιχνίδια του νου και της ψυχής. Ο θυµός, ο πόνος, ο έρωτας και ο θάνατος συµπορεύονται στο ταξίδι της κάθαρσης και οι στιγµές αγκαλιάζουν τον φόβο των συναισθηµάτων. Στο τέλος κάθε ποιητικής πράξης, απελευθερώνονται οι εγκλωβισµένες πεποιθήσεις και η τραυµατική εµπειρία ακολουθεί την ίαση µέσα από την αλήθεια, µέσα από την αληθινή πηγή. Θα 'ρθω πάλι, Μυρτώ. ο φόβος έγινε γαλήνια σιωπή, ο τρόµος και τα ουρλιαχτά αθάνατες µελωδίες. Θα 'ρθω πάλι, Μυρτώ. στη φωτιά δίπλα θα καθ...

Άυλο πύαρ Ρήμαξε όλη μου η ζωή κυνηγώντας όνειρα που ήταν φτιαχτά. Τα νιάτα μου σπατάλησα γιατί μ' 'επεισαν πως τα λίγα δεν είναι αρκετά

Τον έρωτα τον εισπνέεις με μια πρωτόγονη λαχτάρα και ό,τι εκπνέεις, είναι ό,τι δεν πρόλαβες να πεις. Δοκιμάζεσαι, έρμαιο μέσα στην πλάνη του και στην παραφορά των συναισθημάτων που σου προκαλεί. Λιώνεις και λιώνεσαι, ματώνεις και ματώνεσαι. Μετά φεύγει γι' αλλού. Άλλωστε ό,τι βιώνουμε έντονα, είναι και μικρής διάρκειας. Κατά πόσο όμως του ανθρώπου η καρδιά, μπορεί να επανέλθει στο αρχικό της σχήμα και στην αρχική της μορφή, μετά από το τραύμα του έρωτα; Κατά πόσο δύναται να συνεχίσει να χτυπάει όπως πριν; Τις "Εκπνοές" του έρωτα ακολουθούν οι "Άυλες καταστροφές" τ...

Ποιήματα με έντονη διάθεση να μιλήσουν για θέματα πολιτικής και κοινωνίας και να ξεφύγουν -όχι απόλυτα πάντως- από τα σταρεότυπα που θέλουν την ποίηση ταυτισμένη με τον έρωτα ή τη μελαγχολία.

Αυγώνυμα Ασήμιζε ο αιωνόβιος ελαιώνας με το ξύπνημα τών τριζονιών, Καθώς τον διέσχιζαν αλυσίδες διπλών φανών στα χέρια Μάταιων κληρονόμων Του ξεραμένου σ' ετούτες τις πέτρες Αίματος. Γεύτηκα το άγουρό του λάδι Διύλισμα της μνήμης των Ευωνύμων, Τότε που στη γλυφάδα του Άι-Γιώργη Φλομώναμε εκείνων των πλασμάτων Τις ψυχές. Χίος, 7.8.2002

Αύγουστος μήνας στη Μύκονο Πόσο ακόμα δικός μου; Πόσο Αύγουστος; Στην υποθαλάσσια επικράτειά μου, απ’ το κλειστό μου παράθυρο πίσω απ΄ το τζάμι του κάπτεν Νέμο σε εντοπίζω παρά τις μεταλλάξεις σου στο διαθλασμένο φως ενός βυθού δικού μας Σε βλέπω στις σκοτεινές σου περιοχές με τους αστερίες και τα θαλάμια ψάρι στο οξυπύθμενο αγγείο με κομμένο λαιμό