Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΜΟΝΑΧΙΚΟΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟΙ Μοναχικοί περίπατοι στην παραλία των λέξεων οι γλάροι πάνω από τη θάλασσα κρωγμοί λόγια ανείπωτα που έχουν έτσι μετεμψυχωθεί κι άλλα που έχουνε μεταναστεύσει σε κλίματα θερμά σε ξένους τόπους απ' όπου ο γυρισμός είναι σαν χάντρα που ακτινοβολεί σαν δάκρυ σαν διαμάντι σαν πυρσός που σιγοκαίει μα κινδυνεύει να φουντώσει σαν χάδι σα σιωπή PROMENADES SOLITAIRES Promenades solitaires sur la cote des mots les mouettes au-dessus de la mer croassements paroles non-dites ainsi reincarnees et d'autres qui ont emigr...

[...] Εδώ: τριάντα ένα ποιήματα του ξακουστού (λένε) Καβάφη σε μιαν σειρά. Έντεκα ανέκδοτα (έστω, κρυμμένα), εννιά ατελή, τρία αποκηρυγμένα -και οχτώ από τα αναγνωρισμένα. τα διαβάζεις αριθμημένα, σαν κεφάλαια ενός μυθιστορήματος. Σ' ένα τετραδιάκι που οφείλεται σε φίλους. Και σε αυγερινές υποψίες: Πως εντούτοις ο Καβάφης παραήταν αιμόφιλος, φίλε. [...] (Πέτρο Μπόλε)

Πρόκειται για κείμενο, που με τις πολλές του επαναλήψεις και τον υπέροχο γλωσσικό του ρυθμό, επιδρά σαν ναρκωτικό, αν το διαβάσει κανείς μονομιάς. Οι γλωσσικές του εκφράσεις μοιάζουν να αναπαράγουν ακόμα περισσότερη γλώσσα, και αν πιστέψει κανείς την ίδια την ποιήτρια, το "Αυτό" γράφτηκε εντελώς τυχαία: Όταν έστειλε το 1967 το μυθιστόρημα "Αζόρνο" στον εκδότη, διαπίστωσε ότι "Αυτό ήταν". Αυτή η πρόταση έγινε και το έναυσμα της εν λόγω ποιητικής συλλογής: "Αυτό. Αυτό ήταν. Έτσι άρχισε. Αυτό είναι. Συνεχίζει. Κινείται. Πιο πέρα. Γίνεται. Γίνεται αυτό, αυτό κι αυτό. Πάει πιο...

Είναι το σώμα μου μια χούφτα χώμα, χούφταλο, μια χούφτα γιος της γης σου, σπασμένος κώδικας, γυμνόφτερνος σε φρέσκια πίσσα, χαμένη ρέπλικα σκιάς σ' επίπεδη, τσουρουφλισμένη χώρα, πάντοτε τρεκλίζοντας στις πρώτες ηλιαχτίδες.

Βασικά χαρακτηριστικά της ποίησης της Ντίνας Καραβίτη είναι ο επίμονα διακριτικός λυρισμός, η στοχαστική διάθεση και η αμφίθυμη αλλά διαρκής σχέση της με το θάνατο. Η τεχνική της είναι κατακτημένη από νωρίς και ευτυχεί περισσότερο όταν την οδηγεί στο σύντομο, σχεδόν αποφθεγματικό ποίημα, λιτό στην έμπνευσή του και πυκνό στη διατύπωση. Το ακαριαίο, απόλυτα οικονομημένο ύφος στηρίζει τον ανδρείο (πήγα να πω: αρρενωπό) λυρισμό της. Και στις τρεις συλλογές της είναι έντονη η μέριμνα της μουσικότητας και της αρχιτεκτονημένης δομής. Τα νοήματά της είναι καθαρά και η γλώσσα τη...