Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αφιέρωμα σε ένα από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής μεταπολεμικής ποίησης, τον Νίκο Δ. Καρούζο, παρουσιάζει η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του. Στον δημιουργό που σε όλη τη διάρκεια της ζωής του υπηρέτησε μόνο το πεπρωμένο του, την ποίηση. Η έκθεση αυτή, παράλληλα με τις εκδόσεις του ποιητικού έργου του Νίκου Δ. Καρούζου και ένα μέρος ανέκδοτων χειρογράφων του, διαθέτει το επιπρόσθετο ενδιαφέρον να παρουσιάζει έργα του ζωγραφικά, που φιλοτέχνησε στην εναγώνια προσπάθεια να παγιδεύσει το αόρατο στην ορατότητα, όπως επίσης και έ...

Στον παρόντα τόμο καταχωρούνται, χωριστά για την κάθε Ημερίδα, τα προγράμματα και οι εισηγήσεις των ομιλητών κατά αλφαβητική σειρά των ονομάτων. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Σωματείου "Γιώργος Σαραντάρης" θα ήθελε και από εδώ να ευχαριστήσει θερμά όλους τους φορείς που συνεργάστηκαν, τους συντελεστές επιστήμονες και καλλιτέχνες για τη γενναιοδωρία τους, αλλά και όσους υποστήριξαν με κάθε μέσον και συνέβαλαν στην πραγματοποίηση και επιτυχία αυτών των εκδηλώσεων.

"Αφήστε με να πετάξω" είναι σύνθημα· είναι αίτημα· είναι ανάγκη. "Αφήστε με να πετάξω" είναι ένα εφηβικό ξεστόμισμα, ένα σεβαστό δικαίωμα στο όνειρο, μια έκφραση τρελού, που σε "στριμώχνει" μέσα στη λογική σου και σε πονάει. "Αφήστε με να πετάξω" είναι ο τίτλος από τον Δήμο Βύρωνα. Όνειρα και εφιάλτες της νιότης, τρελοί ήρωες της παγκόσμιας λογοτεχνίας ενώνονται στις σελίδες ενός βιβλίου. Ανησυχίες των καιρών, το bullying, η φτώχεια, η προσφυγιά, ο Αίας, ο Δον Κιχώτης και ο Άμλετ περνούν μέσα από τις σελίδες, αλλά και από τα μάτια των εβδομήντα μαθητών και φοιτητών που συμμ...

ΧΡΟΝΟΣ ΠΡΩΤΟΣ Αφηγούμαι τον αιώνιο χρόνο τον αιώνιο άνθρωπο και το αιώνιο περβόλι το μεσημέρι πριν το βομβαρδίσουν τα χιλιάδες βλέμματα των λουλουδιών τα δευτερόλεπτα που αυτοκτονούν πριν της ώρας και τη μητέρα μας που έπνιγε κάθε απόγευμα τον εαυτό της από ευγνωμοσύνη στην αιώνια παρθενία Σας επιδεικνύω τον πολυτάλαντο άνθρωπο του Κρομανιόν τους Καθάρους που αυτομόλησαν μετά την ονειρική τους σφαγή τους μεσαιωνικούς κόμπους στο λαιμό των Αψβούργων [...]

Τι να ξέρει για σένα, τώρα, ήλιε μου, η φθαρμένη τοιχογραφία της Φαιστού κι η μαντζουράνα στο γυμνό πιθάρι; Πέρα, στον Αϊ-Γιώργη το Σελλινάρι, τα μάτια σου αστράφτουν μέσα απ' τα πορτοκαλιά παράθυρα του τρούλου. Στο σβησμένο πρόσωπο του ανακτόρου ιερογλυφικά χελιδόνια ταξιδεύουν, ακόμα, καβάλα στον κασσίτερο της Κνωσού κι ο Πρίγκιπας με τα Κρίνα ψάχνει το τελευταίο λουλούδι του μες στην προβιά των θαμπωμένων ελαιώνων. Πώς να γράφαν τότε οι άνθρωποι τ' άροτρο και το σινί; Με το γιώτα ή με το τετράγωνο; Εσύ το ξέρεις μόνο. Εσύ και τ' άπειρο, πο...

Σημείο ψυχικής φυγής φυγή από τη σκληρή πεζότητα προς τα ύψη της ποίησης, χωρίς κοπή του ομφάλιου λώρου με τη ζωή. Συμπυκνωμένη περιγραφή της ζωής μέσα στη φύση, άνετο τραγούδι για τον κόσμο που μας περιβάλλει, για τον κόσμο που είναι μέσα μας.

Το πάθος Η επαφή στο μεγαλείο της. Άμεση επικοινωνία με τον εγκέφαλο. Πιστοποίηση: το ρίγος που διαπερνά όλο το σώμα. Εγκέφαλος και γεννητικά όργανα σε ασάφεια. Η ακοή, η γεύση, η όσφρηση, η όραση, επιτείνουν την ασάφεια, τη μέθη, το νεφέλωμα.

Ποιητική ανθολογία που συμμετέχουν οι: Παναγιώτης Αντωνάτος, Δανάη Γαβρή, Ελένη Διαμαντοπούλου, Έκτωρ Έρμος, Διονύσιος Σ. Κακολύρης, Αντιγόνη Κολοβέντζου, Θάλεια Λογοθέτη, Στέλιος Ε. Λύκος, Κωνσταντίνα Μεθενίτη, Παναγιώτα Παπαδοπούλου, Νατάσα Παρασκευοπούλου, Γιάννης Σιαπέρας, Ελευθερία Σταυράκη, Βικτώρια Τράκη, Θοδωρής Χαρέμης, Μαρία Χριστοδουλάκη

"Αφετηρία", ένας τίτλος που μόνο ώθηση για τη ζωή μπορεί να δημιουργήσει. Η δημιουργός θέλει ν αφυπνίσει τους ανθρώπους και να τους ανοίξει τους ορίζοντες, χωρίς προσωπεία. Ν' αναζητούν το "είναι" και να μη μένουν στην "επιφάνεια". Ο αναγνώστης παίρνει θέση στην αφετηρία για ν' ανακαλύψει κάτι πιο βαθύ και να δημιουργήσει όνειρα; ΦΑΙΝΕΣΘΑΙ Ή ΕΙΝΑΙ; Αιώνια ψυχική μάχη φαίνεσθαι ή είναι; Το φαίνεσθαι ζύγωσε το είναι κι αποκρίθηκε: - Μπορούμε εμείς να συνυπάρχουμε; - Μόνο αν το "φαίνεσθαι" είναι το "είναι" σου κι όχι το φθαρμένο "εγώ" σου.